بر اساس معیار کل ارزش خالص دارایی‌های یک کشور منهای ارزش کل بدهی‌های آن ایران با ۳.۰۳ تریلیون دلار در جایگاه ۲۲ در میان کشورهای جهان قرار دارد.
بسیاری معمولاً فکر تصور می‌کنند که معنی ثروتمندترین را می‌دانند: کشوری که وقتی کل دارایی‌هایش را جمع می‌زنید و بدهی‌هایش را کم می‌کنید از بقیه بیشتر ثروت داشته باشد.
به گزارش یورونیوز، این قطعاً یکی از راه‌های اندازه‌گیری ثروت یک کشور است، اما این تنها روش نیست.
برای شروع می‌توان به معیار اصلی نگاه کرد یعنی کل ارزش خالص دارایی‌های یک کشور منهای ارزش کل بدهی‌های آن.
طبق این استاندارد، احتمالاً از اینکه ایالات متحده با ثروت کل تقریباً ۱۴۰ تریلیون دلار (بر اساس گزارش جهانی ثروت گروه خدمات مالی و بانک‌داری «یوبی‌اس» در سال ۲۰۲۳) این مقام را به خود اختصاص می‌دهد، شگفت‌زده نخواهید شد.
اگر با همین معیار محاسبه کنیم، در جایگاه دومین کشور ثروتمند دنیا چین با ۸۴ تریلیون دلار قرار می‌گیرد. ثروتی که کمتر از مجموع کل قاره اروپا (با ۱۰۴ تریلیون دلار) است.
بعد از آمریکا و چین کشورهای ژاپن با ۲۳، آلمان با ۱۷ و بریتانیا و فرانسه با ۱۶ تریلیون دلار در رده‌های بعدی هستند.
در این لیست ایران با ۳.۰۳ تریلیون دلار در جایگاه ۲۲ در میان کشورهای جهان قرار دارد.
تنها به این دلیل که یک کشور در صدر جدول‌های مالی بین‌المللی قرار دارد، به این معنی نیست که الزاما برای ساکنان آنجا بهشت است.
نگاهی به میانگین ثروت سرانه، یعنی میانگین میزان دارایی هر فرد در کشور، داستان بسیار متفاوتی را نشان می‌دهد. جایی که مقام اول را کشوری جز سوئیس به خود اختصاص نمی‌دهد.
شهروندان این کشور کوچک، که به بی‌طرفی‌اش معروف است، به طور متوسط چیزی بیش از ۶۸۵ هزار دلار به ازای هر نفر ثروت دارند.
این رقم بسیار بیشتر از ۵۵۱ هزار دلار ثروت یک آمریکایی به طور متوسط است.
بسته به اینکه به کدام منابع نگاه می‌کنید، کشور دیگری وجود دارد که از نظر میانگین ثروت سرانه حتی آمریکا را شکست می‌دهد.
کارشناسان داده در مرکز «استاتیستا» ثروت سرانه متوسط سرانه در این کشور کوچک لوکزامبورگ را تقریباً ۵۸۶ هزار دلار تخمین می‌زنند.
ایران با ۵۹ هزار دلار به ازای هر نفر در رتبه‌های پایین فهرست قرار دارد.
میانه ثروت سرانه برای هر فرد ارتباط نزدیکی با میانگین ثروت دارد.
در این معیار، رقم میانه برای ثروت یک شهروند فرضی به این روش تعریف می‌شود که نیمی از جمعیت بزرگسال ثروتی کمتر از این مقدار و نیمی دیگر ثروتی بیشتر از آن داشته باشند.
بر خلاف پایه دارایی به‌ازای هر بزرگسال، این رقم کمتر مستعد منحرف شدن توسط چند نفر از افراد فوق‌العاده ثروتمند در بالای جدول است.
اگر با این معیار بسنجیم، ایالات متحده آمریکا با کسب رتبه ۱۳ حتی در ۱۰ رده برتر نیز قرار نمی‌گیرد.
در صدر چنین فهرستی بلژیک با رقم حدود ۲۵۰ هزار دلار در صدر قرار دارد، کشور بعدی در این لیست استرالیا است که با ۲۴۷ هزار دلار جایگاهش نسبت به رتبه اول سال گذشته افت کرده و سپس هنگ کنگ که با ۲۰۲ هزار دلار سوم شده است.
ایران با حدود ۷ هزار و ۷۰۰ دلار در رده‌های پایین جدول قرار دارد.
بسته به اینکه از چه نهادی بپرسید، این ایالات متحده با ۸۱۳ نفر (با مجموع ۵.۷ تریلیون دلار ثروت) یا چین با ۸۱۴ نفر (با مجموع ۱.۳ تریلیون دلار) دو کشوری هستند که بیشترین میلیاردرها را در خود جای داده‌اند.
صرف نظر از اینکه چین در رتبه نخست قرار می‌گیرد یا آمریکا، بر سر یک چیز به نظر می‌رسد توافق وجود دارد و آن این است که تعداد میلیاردرها در ایالات متحده رو به افزایش است، در حالی که چین میلیاردرهای خود را سال به سال از دست می‌دهد.
کشورهای بعدی در این فهرست هند با ۲۰۰ میلیاردر، آلمان با ۱۳۲، روسیه با ۱۲۰ و ایتالیا با ۷۳ میلیاردر هستند.
مطابق ارقام گزارش جهانی ثروت منتشره توسط یوبی‌اس، ایران در سال ۲۰۲۲ بیش از ۱۰۴هزار فرد میلیونر (دارای املاک و مستغلات و دارایی‌های مالی به ارزش حداقل یک میلیون دلار) داشته است.
داشتن میلیاردرهای بیشتر در هر کشور ممکن است کاملاً مباهات باشد، با این حال ما بیشتر در معرض فقر هستیم تا ثروت. در کدام کشور، اما این احتمال کمتر است؟
در این مورد کشوری بالاترین مقام را دارد که شاید حدسش را نزنید: اسلوونی. این کشور با اتخاذ شیوه‌هایی مانند ارائه رایگان آموزش در مهدکودک‌ها به یکی از کشورهایی با کمترین نرخ فقر در جهان تبدیل شده است.
بعد از اسلوونی، کشورهای قبرس، سوئیس، آلمان، بلژیک و فنلاند قرار دارند.
