«سیاوش صفاریان‌پور» معتقد است ما برای فکر کردن به گذشته و آینده و دنبال‌کردن مسیر زندگی به حافظه‌مان تکیه داریم.
شکل عملکرد ماشین حافظه و اهمیت آن موضوع سخنرانی سیاوش صفاریان‌پور، برنامه‌ساز و روزنامه‌نگار علم در تدکس ۲۰۲۴ اصفهان است. او از حاضران می‌پرسد: «من چطور فکر می‌کنم و ابزارم چیست؟» و جواب می‌دهد: «حافظه».
صفاریان‌پور به اختلال توجه و تمرکز در زندگی روزمره اشاره می‌کند و این هشدار را می‌دهد: «خیلی وقت‌ها ما به حافظه تکیه می‌کنیم و مسیرمان را گم می‌کنیم. این یکی از عوارض زندگی مدرن امروز است.» او سپس می‌پرسد: «آیا من حافظه‌ام هستم؟» و از حاضران می‌خواهد به قدیمی‌ترین حافظه‌ی خود فکر کنند و در ادامه سخنانش عملکرد حواس پنجگانه و فعالیت تمام مغز در فرآیند بازآفرینی یک خاطره را «معجزه مغز» وصف می‌کند.
او که چندی پیش مستندی درباره مغز به نام «کاپیتان من» ساخته به سؤالش اینطور جواب می‌دهد: «من فکر می‌کنم ما حافظه‌مان هستیم؛ برای فکر کردن به گذشته، برای فکر کردن به آینده و برای اینکه مسیر زندگی را دنبال کنیم.» سپس از روبه‌رو شدن با آلزایمر پدرش می‌گوید و «بروز روی تاریک آلزایمر» و دشواری انتخاب بین کنترل آلزایمر یا پارکینسون.
