یک مطالعه جدید هشدار می‌دهد که بشر به مریخ به‌عنوان سفر بزرگ بعدی خود چشم دوخته است، اما بدن انسان ممکن است توانایی مقابله با چنین سفری را نداشته باشد.
محققان گزارش دادند که به احتمال زیاد کلیه‌های یک فضانورد در طی یک مأموریت طولانی مدت به مریخ برای همیشه بواسطه تشعشعات کیهانی آسیب می بیند.
به گزارش مهر، به گفته محققان، سفر رفت و برگشت به مریخ تا سه سال طول می‌کشد، اما کلیه‌های موش‌های آزمایشگاهی که در معرض تشعشعات کهکشانی معادل ۲.۵ سال قرار داشتند با آسیب دائمی و از دست دادن عملکرد مواجه شدند.
«کیت سیو»، سرپرست تیم تحقیق از گروه دانشگاه کالج لندن، گفت: «اگر راه‌های جدیدی برای محافظت از کلیه‌ها ایجاد نکنیم، می‌توانم بگویم در حالی که یک فضانورد می‌تواند به مریخ برود، ممکن است در راه بازگشت به دیالیز نیاز داشته باشد.»
قبلاً مشخص بود فضانوردانی که مدت طولانی را در فضا می‌گذرانند از ایجاد سنگ کلیه و همچنین سایر مشکلات سلامتی مانند از دست دادن توده استخوانی، ضعیف شدن قلب و کاهش بینایی رنج می‌برند.
اما تاکنون تصور می‌شد که سنگ‌های کلیه در طول مأموریت‌های فضایی به دلیل از دست دادن استخوانی که با بی‌وزنی رخ می‌دهد، ایجاد می‌شود که منجر به تجمع کلسیم در ادرار فضانورد می‌شود.
سیو گفت: «ما می‌دانیم که در مأموریت‌های فضایی نسبتاً کوتاهی که تاکنون انجام شده اند، چه اتفاقی برای فضانوردان افتاده است، از نظر افزایش مشکلات سلامتی مانند سنگ کلیه. چیزی که ما نمی‌دانیم این است که چرا این مسائل رخ می‌دهد.»
در عوض، این مطالعات جدید نشان داد که کلیه‌های انسان و حیوانات تحت تأثیر شرایط فضا تغییر می‌کنند و ساختارهایی که مسئول حفظ تعادل کلسیم و نمک هستند، پس از کمتر از یک ماه در فضا منقبض می‌شوند.
برخی از شبیه‌سازی‌ها شامل قرار دادن موش‌ها در معرض دوزهای تشعشعات کهکشانی معادل مأموریت‌های ۱.۵ ساله و ۲.۵ ساله مریخ، شبیه‌سازی پرواز فضایی فراتر از میدان مغناطیسی زمین بود.
«استفان والش»، محقق ارشد از گروه پزشکی کلیوی دانشگاه کالج لندن، گفت: «مطالعه ما این واقعیت را برجسته می‌کند که در مأموریت فضایی، کلیه‌ها واقعاً مهم هستند. شما نمی‌توانید با استفاده از محافظ آنها را در برابر تشعشعات کهکشانی محافظت کنید، اما همانطور که در مورد بیولوژی کلیوی بیشتر می‌آموزیم، ممکن است اقدامات تکنولوژیکی یا دارویی برای تسهیل سفرهای فضایی طولانی مدت ایجاد شود.»
والش در بیانیه خبری دانشگاه افزود: «هر دارویی که برای فضانوردان ساخته می‌شود ممکن است در اینجا روی زمین نیز مفید باشد، به عنوان مثال با توانمند کردن کلیه‌های بیماران سرطانی برای تحمل دوزهای بالاتر رادیوتراپی، کلیه‌ها یکی از عوامل محدودکننده در این زمینه هستند».
