December 26 2024 - پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳
- RSS
- |
- قیمت خودرو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- پیوندها و آگهی ها
- |
- آرشیو
- |
- تماس با ما
- |
- درباره ما
- |
- تبلیغات
- |
- استخدام
ساکنان روستایی در جزیره آنما در کره جنوبی گرفتار آهوهایی هستند که محصولات کشاورزی و درختان را از بین میبرند و از مقامات درخواست کردهاند که این حیوانات را به عنوان حیات وحش مضر معرفی کنند تا راه برای کشتار آنها باز شود.
فرارو- در زیر نور ماه که تا حدی توسط ابر پوشیده شده است، چشمان ۱۲ گوزن به طرز عجیبی در تاریکی جزیره آنما در کره جنوبی میدرخشد. آنها محصولات را از بین میبرند و در سرگردانیهای شبانه خود به درختان آسیب میرسانند.
به گزارش فرارو، مردم روستایی که در کنار قلهها و خط ساحلی صخرهای در نزدیکی استان جئولا جنوبی قرار دارد، از مبارزه با گوزنهایی که از اواسط دهه ۱۹۸۰ تعدادشان افزایش یافته، دست کشیدند. حالا میگویند تنها راه این است که این حیوانات را از بین ببریم.
جانگ جین یونگ، ۴۳ ساله، یکی از رهبران دهکده، گفت: متاسفم که این را میگویم، اما ما باید از شر آنها خلاص شویم، هدف ما این است، حتی اگر این بدان معنا باشد که باید آنها را بکشیم.
از آنجایی که قوانین چنین تلاشهایی را ممنوع میکند، او میگوید که دولت در حال بررسی درخواستی از روستاییان است تا گوزن را به عنوان حیات وحش مضر معرفی کنند، بنابراین راه را برای کم کردن جمعیت گوزنها با شکار یا اقدامات دیگر باز میکند.
کیم سونگ من، که کارش را رها کرده بود تا گوزنها را با دارتهای بیهوشی شکار کند، گفت: تا به حال به این تعداد گوزن ندیدهام.
تعداد این گوزنها پس از سالها چرا و پرورش آزادانه در غیاب شکارچیان، به ۱۰۰۰ گوزن رسیده است.
هان جئونگ ری ۸۰ ساله که در باغ سبزی خود که توسط توری مشبک به ارتفاع ۱.۸ متر احاطه شده است، گفت: من فقط میخواهم همه گوزنهای جزیره برای همیشه ناپدید شوند. من نمیتوانم آن را تحمل کنم. خوشحال میشوم اگر کسی بتواند آنها را بگیرد.
ردیفهای مشابهی از تورها، برخی به بلندی ۲ متر و حتی حصارهای سیم خاردار، شالیزارهای برنج را در مزارع جزیره احاطه کردهاند، اما گوزنها در نهایت به آنها میرسند و تلاشهای صورت گرفته را شکست میدهند.
۱۰ گوزن در حدود سال ۱۹۸۵ توسط سه کشاورز به جزیره آمدند، به امید برداشت شاخهای آنها که سالانه میافتند تا در طب سنتی استفاده کنند. آنها را همراه با جینسینگ و گیاهان دارویی در آب میجوشانند تا یک داروی سنتی درست کنند. اما کاهش علاقه به چنین داروهایی پس از اواسط دهه ۱۹۸۰ باعث شد تا کشاورزان گوزنها را رها کنند.