«لازم نیست بگوییم وضع ملک و ملت چه بود و مرتب بر گذشتگان لعنت فرستاد. مردم خوب می‌دانند و خوب می‌فهمند، بیاییم با کارنامه‌ای که ارائه می‌دهیم و با اقداماتی که در مسیر درست دنبال می‌کنیم با مردم و با جامعه صحبت کنیم حتی لازم به صحبت نیست، همین که مردم در زندگی خود گشایش و رفاه و آزادی بیشتری ببینند و امید بیشتری پیدا کنند تفاوت را احساس خواهند کرد.»
روزنامه اطلاعات در مطلبی به مسعود پزشکیان توصیه کرد که وضع مملکت در دولت قبل احتیاجی به یاددآوری دوباره به مردم ندارد.
این روزنامه نوشت: یکی از رویّه‌های نه چندان خوشایند در میان دولتیان و دولتمردان پس از کسب منصب و قدرت اکثراً این بوده است که از گذشته بیش از آینده سخن می‌کردند. وقت بی‌امانی به هدر می‌رفت تا بگوییم و یادآوری کنیم که مثلاً چه خرابه‌ای را تحویل گرفته‌ایم.
اوضاع کشور چه بود، دولت قبل چه خیانت‌هایی کرد و چه چیزی تحویل ما داد. یعنی تکیه کلام دولتمرد یا دولتمردان جدید مرتب نقد گذشته و گذشتگان بود. می‌شود این سنّت نه چندان پسندیده را که مبتنی بر نگاه به گذشته است با سنت حسنه نگاه به آینده و ساختن آینده عوض کرد.
لازم نیست بگوییم وضع ملک و ملت چه بود و مرتب بر گذشتگان لعنت فرستاد. مردم خوب می‌دانند و خوب می‌فهمند، بیاییم با کارنامه‌ای که ارائه می‌دهیم و با اقداماتی که در مسیر درست دنبال می‌کنیم با مردم و با جامعه صحبت کنیم حتی لازم به صحبت نیست، همین که مردم در زندگی خود گشایش و رفاه و آزادی بیشتری ببینند و امید بیشتری پیدا کنند تفاوت را احساس خواهند کرد.
در همین مناظره‌ها دیدیم که چه ظالمانه و غیراخلاقی دولتی را که سه سال پیش با قدرت خداحافظی کرده بود ناجوانمردانه نواختند بی‌آنکه در کنار اشکالات و انتقادات، خدماتی را که صورت داد بیان کنند و بی‌آنکه اشکالاتی را که پس از آن و در دوران سه‌ساله سکانداری خود در حکمرانی و دولت‌مداری داشته‌اند پیش چشم آورند.
یکی از دلایل قهر ۶۰ درصدی مردم با صندوق‌های رأی همین بی‌اخلاقی‌ها در نظام حکمرانی کشور است. بی‌آنکه اندیشه کنیم با تخریب دیگران سرمایه‌ای به ما اضافه نمی‌شود چون مردم قائل به این تفکیک بین دولت و حکومت چون ما نیستند و همه را به پای کارآمدی یا ناکارآمدی نظام می‌گذارند. امیدواریم که دکتر پزشکیان و حتی جمع یاران و کارگزارانی که سکاندار اداره کشورند. ادبیات جدیدی را پایه بگذارند و با تجربه اندوزی از گذشته، به جلو وآینده بیشتر نظر اندازند تا به عقب و گذشته.
نکته دیگر سخن درستی است که یکی از جامعه‌شناسان نزدیک به رئیس جمهور پس از پیروزی ایشان بیان کرد و آن اینکه رئیس دولت جدید مراقب مجاهدان روز شنبه باشد. به این معنا که بسیاری نه به قصد خدمت و یا گره‌گشایی از کار ملک و ملت بلکه به قصد کسب قدرت یا منصب و منفعت ممکن است ابراز وفاداری کنند و جلوه بنمایند و چون روز شنبه تکلیف برنده انتخابات روشن شد مجاهدان روز شنبه باشند و خاموشان و تماشاگران صحنه تا جمعه که باید به کدام سمت و سو غش کنند.
خوشبختانه رئیس جمهور با مشی و زیست و ادب و اخلاقی که نشان داد به خوبی می‌داند که برای مقابله با بحران‌های بزرگی که داریم و شاید ابر بحران‌هایی که وجود دارد، همان گونه که همکار اندیشه‌ورزم در یادداشت روز گذشته هم بدان اشاره داشت به همه ظرفیت فکری، مدیریتی و نخبگانی کشور برای اداره مملکت و اصلاح امور نیازمندیم و قاعدتاً نمی‌توان با ذخیره دانایی و ظرفیت تنها یک جریان و اصولاً صرفاً با نگاه حزبی و جریانی و یا میدان دادن به فرصت‌طلب‌ها و رانت‌خواه‌ها و منفعت جوها بهترین راهکارها را برای درمان دردها و عبور از بحران‌ها یافت و اجرا کرد.
همین که آقای جلیلی به دیدار دکتر پزشکیان می‌رود و از همکاری می‌گوید و رئیس جمهور هم از ارائه برنامه ما و راهکارها استقبال می‌کند و در اولین سخنرانی پس از پیروزی همگان را به مشارکت می‌خواهند می‌تواند نویدبخش آینده‌ای بهتر و امیدبخش‌تر برای کشور باشد.
همین که می‌گوید تعهد می‌دهم تنهایتان نگذارم، پس تنهایم نگذارید… همین که می‌گوید همه مردم ایران حق زندگی بهتر دارند و برای من چه آنها که به من رأی داده‌اند و چه به رقیب و چه همه آنها که اصولاًرأی نداده‌اند به عنوان شهروندان این کشور یکسانند و من با همه برای خدمت میثاق می‌بندم و از حقوق همه دفاع می‌کنم… همین که می‌گوید به همه وعده‌هایی که داده‌ام عمل خواهم کرد و دولت من دولت شایستگان خواهد بود… همین که می‌گوید تعهد می‌دهم گوش شنوایی برای شنیدن صدای شما و زبان گویایی برای طردشدگان و کسانی باشم که صدایشان شنیده نمی‌شود و… همه و همه امیدوار کننده‌اند.
