برخی از نشانههایی که بسیار ظریف و پنهانی نشان میدهند طرف مقابلتان، هر شخصی که هست، احتمالاً چندان از بودن در کنار شما راضی نیست و دوستتان ندارد.
در جهان تعاملات اجتماعی، اظهارات آشکار اغلب به ندرت رخ میدهند. اما آدمها تا دلتان بخواهد با نشانههای ظریف احساسشان را بیان میکنند.
به گزارش راهنماتو، در این مقاله میخواهیم برخی نشانههایی را با شما در میان بگذاریم که بسیار ظریف و پنهانی نشان میدهند طرف مقابل، هر شخصی که هست، احتمالا چندان از بودن در کنار شما راضی نیست و دوستتان ندارد.
چشم این آدمها هر جایی به غیر از روی شماست. نگاهشان به اطراف پرسه میزند و این امر ناخودآگاه رخ میدهد. اگر دلایل دیگری مثل خجالت را بتوانید کنار بگذارید، آنوقت نگاه کردن به چشمانتان احتمالا یکی از نشانههای ظریفی است که میگوید فرد مقابل دوستتان ندارد.
مودبانه رفتار کردن همیشه نشانه اشتیاق و محبت نیست. در واقع، محبت حقیقی زمانی است که فرد آنقدر احساس راحتی میکند که طیفی از احساسات را آزادانه و راحت با طرف مقابل به اشتراک میگذارد. محبت حقیقی زمانی است که میتواند خود حقیقیتان را ابراز کنید. مشاهدهگر رفتار دیگران با خودتان باشید. هیچ پیشفرضی نداشته باشید، صرفا تماشا کنید که چطور در اطراف شما رفتار میکنند. مداخله نکنید، تفسیر نکنید، قضاوت نکنید و هیچ کاری انجام ندهید. صرفا مشاهده کنید و جادوی مشاهده درک کردن است. وقتی فقط مشاهده میکنید، به تدریج احساسات واقعی دیگران برایتان واضح میشود، اما شما هیچ چیزی را فرض نمیگیرید بلکه دارید آگاهتر و هشیارتر میشوید.
«سرم شلوغه»، بهانهای است برای آنکه بگویند روزمرهشان با وظایف مهمتری پر شده است. اما حقیقت آن است که هر فردی اوقات روزمرهاش را به کارها و وظایفی که دوست دارد اختصاص میدهد. وقتش رسیده این افسانه که وقت آدمها آنقدر پر است که نمیتوانند آغازگر گفتگو باشند یا سراغی از شما بگیرند را دور بیندازیم.
نشانههایی از اتمام ارتباط، گفتگو و قطع ارتباط سریع با شما وجود دارد که حساشان میکنید.
هر وقت با شما هستند، حواسشان پرت جای دیگری است. چشمشان به سراسر اتاق پرسه میزند و اغلب با تلفنشان ور میروند و واکنشهایشان به داستانها و لطیفههای شما بسیار با تأخیر است. به نظر میرسد به لحاظ فیزیکی حضور دارند، اما ذهنشان پیش شما نیست.
داستان مطالعه رفتار انسانها نشان میدهد که خود-ابرازی نشانهای مهم در ساخت روابط است. ما تمایل داریم که داستانهای شخصی و تجربههای فردیمان را با کسانی به اشتراک بگذاریم که حس میکنیم به ما نزدیک هستند. باید با دقت مشاهدهگر چیزهای باشید که دیگران میخواهند با شما در میان بگذارند. چه چیزهای را برای در میان گذاشتن با شما انتخاب و گزینش میکنند. به فقدان تجربهها و داستانهای شخصی در گفتوگوهایشان با شما خوب دقت کنید.
شاید در سطح نشانهای از محبت باشد. به هرحال تعریف و تمجید عموما با احساسات مثبت و تحسین مرتبط دانسته میشود. اما افراط کردن در تحسین دیگران گاهی نشانهای از بیتفاوتی و عدم علاقه است. وقتی افراد حقیقتا شما را دوست داشته باشند و برایتان ارزش قائل باشند، تحسینهایشان فراتر از صرفا واژگان میرود. این علاقهمندی در رفتارشان بازتاب پیدا میکند. متوجه میشوید که مشتاقانه میخواهند برایتان وقت بگذارند و علاقه حقیقیشان سلامتی و پیشرفت شماست.
اما فردی که فقط در کلام از شما تعریف میکند و واژگانش هیچ پشتوانهای ندارند، حقیقتا شما را دوست ندارد.