رقابتهای کشتی فرنگی المپیک ۲۰۲۴ پاریس از روز دوشنبه ۱۵ مرداد در پاریس آغاز میشود و تیم ملی فرنگی ایران با ۶ نماینده و ترکیب کامل در این رقابتها شرکت خواهد کرد.
در المپیک ۲۰۲۰ کشتی فرنگی بود که کشتی ایران را با محمدرضا گرایی صاحب نشان طلا کرد و البته به دلیل شکست در مسابقه انتخابی، نتوانست خودش را به المپیک دوم برساند. گرایی تنها کشتیگیری در ترکیب تیم ملی فرنگی ایران است که سهمیه المپیک را به دست آورد، اما به جای او سعید اسماعیلی عازم المپیک شده است. سایر نفرات خودشان بعد از کسب سهمیه، توانستند طبق چرخه انتخابی تیم ملی، صاحب دوبنده شوند.
در المپیک توکیو هدایت تیم را محمد بنا برعهده داشت و این تیم یک طلا و یک برنز در ۵ وزن به دست آورد. در آن دوره، فرنگیکاران در وزن ۸۷ کیلوگرم نتوانستند سهمیه المپیک کسب کنند. هدایت تیمی که عازم پاریس شده، را حسن رنگرز دارنده دو نشان طلا و برنز سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ برعهده دارد.
وزن ۶۰ کیلوگرم
مهدی محسننژاد تا پای مدال رفته و تشنه برگشته است. او توانمندیهای خاص خودش را دارد، اگر باورِ قهرمان شدن در ذهن محسننژاد شکل گرفته بود، از همین دو سال رسیدن به دوبنده تیم ملی، بهره لازم را برده و صاحب نشان جهانی میشد؛ مثل همان باوری که او را صاحب وزن ۶۰ کیلوگرم کرد چراکه این را در ذهن خود ساخت و سپس با عبور از علیرضا نجاتیِ مدعی و عنواندار جهان، به چیزی که میخواست، رسید.
هرچند همچنان مدعیان اصلی مدال طلای این وزن را کنیچیرو فومیتای ژاپنی و ژولمان شارشنبکوف قرقیزستانی تشکیل میدهند و در پی این دو نفر، مدعیانی، چون مراد ممدوف آذربایجانی، سلطانگالی قزاق، ویکتور سیوبانو از مولداوی، گئورگی تیبیلوف صربستانی و... تشکیل میدهند، اما محسننژاد هم کشتیگیر قابلی است و میتواند خودی نشان دهد.
محسننژادِ بهبهانی در مسابقات جهانی بلگراد با کسب عنوان پنجم حقیقی، سهمیه المپیک گرفت و در انتخابی رودررو با امیررضا دهبزرگی در تورنمنت مجارستان، صاحب دوبنده تیم ملی در المپیک شد.
گربه سیاه ترکها هم پاریس نمیآید و به جای کرم کمال، انس باشار نماینده ۶۰ کیلوگرم ترکیه است.
وزن ۶۷ کیلوگرم
شاید همه نگاهها اینجا باشد، به سعید اسماعیلی. اگر تا بوداپست هنوز کشتیدوستانی بودند که اسماعیلی را نشناسند؛ از تورنمنت مجارستان که دست به کارهای بزرگ زد و دو قهرمان المپیک را مغلوب جسارت و جنگندگی و قابلیتهای فنی خود کرد، همه نگاهها به او جلب شد.
سعید اسماعیلی در تورنمنت مجارستان که مصاف انتخابی او و محمدرضا گرایی بود، قهرمان وزن ۶۰ کیلوگرم المپیک ۲۰۲۰ توکیو که سال ۲۰۲۳ قهرمان ۶۷ کیلوگرم شده بود را برد، اما به خاطر اشتباه بچهگانهای که داشت و پشت به حریف کرده و ثانیهای پیش از سوت پایان، اقدام به شادی کرد، اسیر کمرگیری لوئیس اورتا سانچز کوبایی شد و کشتی برده و به باورناپذیرترین شکل ممکن باخت.
بعد از آن مقابل سوگابه ژاپنی کامبک کرد؛ کشتیگیری که در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ نفس قهرمان المپیک را بریده بود و اگر پرتاب بطری از سوی برادر بزرگتر به کمک محمدرضا گرایی نمیآمد، چه بسا کیوتارو سوگابه به جای گرایی مدال برنز میگرفت. اسماعیلی بعد از ماراتن نفسگیر نیمهنهایی و ردهبندی و کسب نشان برنز، در حالی که مشخصاً در مقایسه با گرایی گروه سختتری داشت و مبارزههای سنگینتری را برگزار کرده بود، باید دو بار گرایی را میبرد که صاحب دوبنده تیم ملی شود، اما گرایی با یک برد ملیپوش میشد.
اسماعیلی کار را به خوبی تمام کرد و با دو برد قاطعانه دوبنده المپیک را از آن خود کرد، در وزنی که مدعیان زیادی دارد. از خود لوئیس اورتا سانچز کوبایی و کیوتارو سوگابه ژاپنی گرفته تا حسرت جعفروف آذربایجانی، پرویز نصیبوف اوکراینی، ماته نِمس صربستانی، راماز زوئیدزه گرجستانی، اسلاویک گالستیان ارمنی و...، اما سعید اسماعیلی را هم نباید دستکم گرفت.
وزن ۷۷ کیلوگرم
در شرایطی که محمدعلی گرایی نتوانست در مسابقات جهانی بلگراد سهمیه المپیک را در این وزن بگیرد، امین کاویانینژاد کشتیگیر خوزستانی در گزینشی بیشکک به سهمیه المپیک رسید. بعد از آنکه کادرفنی تیم ملی به شرط قهرمانی در تورنمنت بوداپست، فرصت رویارویی محمدعلی گرایی و محمدرضا مختاری با کاویانینژاد را داد، هیچکدام از دو کشتیگیر شیرازی نتوانستند شرط کادرفنی را اجابت کرده و درنهایت کاویانینژاد ملیپوش شد.
وزن او، یکی از سختترین اوزان کشتی فرنگی است و شاید پرترافیکترین. مدعیترین کشتیگیر برای کسب نشان طلا همچنان آکژول محموداف قرقیزستانی است که سال گذشته مدال طلای ۷۷ کیلوگرم را از آن خود کرده است. او البته در ماههای گذشته دو باخت بد را تجربه کرد، اولی در تورنمنت وهبیامره ترکیه، مقابل همان کشتیگیر میزبان که در نیمهنهایی نیز مبارزهای جنجالی با محمدرضا مختاری داشت و در نهایت با حکم رئیس فدراسیون کشتی ترکیه، هر دو نفر دیسکالیفه شدند.
شکست دوم آکژول هم در فینال قهرمانی آسیا و مقابل حریف ژاپنی اتفاق افتاد، به نظر کیلوهای اضافه و سر وزن رسیدن کار دست محموداف داده است.
نائو کوزاکای ژاپنی و برنده قهرمان قرقیز را هم باید از جمله مدعیان اصلی طلای این وزن درکنار مالخاز آمویان ارمنی دانست. سنان سلیمانوف آذربایجانی، زولتان لوای مجار، برهان آکبوداک از ترکیه هم از جمله دیگر مدعیان مدال این وزن هستند.
وزن ۸۷ کیلوگرم
علیرضا مُهمدی برای ایران سهمیه المپیک گرفت، در حالی که ناصر علیزاده نماینده ۸۷ کیلوگرم ایران در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بود که نتوانست سهمیه بگیرد. کشتیگیر ایذهای سال گذشته همراه با علیزاده عضو تیم ملی بود، اما در وزن پایینتر و مدال نقره وزن ۸۲ کیلوگرم را در اولین سال ملیپوش شدنش به دست آورد و قطعاً یکی از مدعیان وزن ۸۷ کیلوگرم هم محسوب میشود.
او باتوجه به تغییر وزنش، از نقطه اول وارد چرخه المپیک شد و با شکست حریف مستقیم خود ناصر علیزاده در فینال قهرمانی کشور، گزینه حضور در مسابقات کسب سهمیه آسیایی و در بیشکک المپیکی شد.
دیوید لوسونچی از مجارستان و علی چنگیز از ترکیه سال گذشته طلای اشتراکی این وزن را گرفتند و قطعاً از مدعیان عنواندار این وزن برای مدال المپیک محسوب میشوند. رفیق حسیناف آذربایجانی، نورسلطان تورسینوف قزاق، تورپال بیسلطانوف دانمارکی، لاشا گبادزه گرجستانی، الکساندر کوماروف صربستانی و ژان بلنیوک اوکراینی هم برای مدال خواهند جنگید.
وزن ۹۷ کیلوگرم
محمدهادی ساروی حالا در اوج پختگی است. او دومین المپیک خود را تجربه خواهد کرد در حالی که مدال برنز المپیک قبلی را در کارنامه دارد و پس از آن نیز یک طلا و ۲ برنز از مسابقات جهانی هم به دست آورد.
ساروی سال گذشته در نیمهنهایی مغلوب گابریئل روسیلو شد. کشتیگیر کوبایی در فینال هم آرتور الکسانیان ارمنی را برد و صاحب نشان طلا شد. طبق سیدبندی، الکسانیان و روسیلو در نیمهنهایی با هم رودررو خواهند شد و درصورت فینالیست شدن ساروی در گروه مقابل، برنده آنها با ملیپوش ایران کشتی خواهد گرفت. این یک موقعیت خوب برای ساروی محسوب میشود. در کنار آنها ابوبکر خاسلاخانو بلاروسی و آرتور عمروف از جمهوری چک هم برای مدال خواهند جنگید، ضمن اینکه رستم آساکالوف باتجربه هم درنهایت به المپیک پاریس رسید و بعید به نظر میرسد با این سن و سال حرفی برای گفتن داشته باشد.
وزن ۱۳۰ کیلوگرم
امین میرزازاده که در المپیک ۲۰۲۰ با لوپز کشتی گرفته، حالا با شرایطی کاملاً متفاوت و بدنی ساخته و پرداخته شده برای رقابت با سنگینوزنهای خوب جهان؛ با تجربه چند سال حضور در مسابقات سطح بالا، به عنوان قهرمان سال ۲۰۲۳ جهان در المپیک حضور خواهد داشت.
رضا کایالپ بعد از مسئله دوپینگ، نتوانست مجوز شرکت در المپیک را بگیرد و ترکها کشتیگیر دیگری را جایگزینش کردهاند. سرگی سیمینوف روس هم در پی تحریم المپیک از سوی روسها، در پاریس غایب است.
مدعی اصلی طلای این وزن، میخایین لوپز کوبایی است که در ۴۲ سالگی، به دنبال کسب پنجمین طلای المپیک خود خواهد بود، آن هم در حالی که در سه سال گذشته روی تشک نیامده است.
او از المپیک ۲۰۰۸ پکن تا ۲۰۲۰ توکیو، چهار نشان طلای المپیک را در سنگینوزن کشتی فرنگی به خود اختصاص داده و طبیعتاً با این کارنامه و باتوجه به قدرت بدنی فوقالعادهاش، شانس اول طلاست. با این وجود میرزازاده نیز برای بهترین نتیجه میجنگد.
صباح شریعتی که برای آذربایجان سهمیه المپیک گرفت، در پاریس حضور خواهد داشت. میلوف بلغاری، لینگ ژ منگ از چین و آگوستا فرناندز از شیلی هرچند شانس مدال طلا نیستند، اما گوشه چشمی به کسب مدال المپیک دارند.