«الآن تحت فشار زیادی از سوی افراد و جناح‌ها تحت فشار بودند به خصوص از سوی جناحی که بر این باور هستند با اقبال آنان آقای پزشکیان رأی آورد. همه روسای جمهور برای انتخاب وزرا تحت فشار هستند، اما آقای پزشکیان از سوی افراد شاخص تحت فشار بوده و دلیل معرفی نکردن کابینه تا به الآن نیز همین است.»
ناصر ایمانی با اشاره به پست معاونت راهبردی برای محمد جواد ظریف گفت: ممکن است ایشان این پست را به آقای ظریف داده باشند که مقداری انتقادات نسبت به او کم شود. زیرا حضور ظریف در انتخابات با حواشی و انتقاداتی همراه بود.
به گزارش خبرآنلاین وی افزود؛ «حاصل کار ما که به رئیس جمهور ارائه خواهد شد شامل ۶۰ درصد افرادی خواهد بود که سن آنها از ۵۰ الی ۵۵ پایین‌تر است. ۶۰ درصد آنان برای بار اول که وارد هیات دولت می‌شوند. حالا نه اینکه ۶۰ درصد زیر ۵۰ سال باشند و همان ۶۰ درصد نیز بار اولشان باشد. ممکن است ۶۰درصد بار اولشان باشد و یک ۶۰ درصد دیگر یعنی اگر شش تا پیشنهاد می‌کنیم، سه نفر زیر ۵۰ سال باشد و سه نفر از آنان بار اولشان باشد. پفراخوان‌ها ارسال شده است و امیدواریم از روز یکشنبه شروع کنیم به بررسی شرح حال‌هایی که آمده است.»
این بخشی از اظهارات محمد جواد ظریف، رئیس شورای راهبردی دولت چهاردهم درباره کابینه مسعود پزشکیان در هفته‌های گذشته بود اما در روزهای اخیر و درپی انتصاب معاونان رئیس جمهوری و برخی گمانه‌ها درخصوص اعضای حاضر در لیست پیشنهادی رئیس جمهور، انتقادی از منظر سن این افراد متوجه رئیس جمهوری شده است.
موضوعی که ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا، درباره آن گفت: «من از افراد زیر ۵۵ سال دفاع می‌کنم اما انتقادات اخیر به دولت را وارد نمی‌دانم، زیرا نباید قاعده ۵۵ سال درباره معاون اول رئیس جمهور اعمال شود، او باید فردی پخته‌تر و نخست وزیر کشور باشد. اگر چه سن ۷۰ سال به بالا یک مقداری تحرکشان به دلیل سن کم می‌شود اما تا الآن متوجه عهدشکنی رئیس جمهور نیستیم.»
وی همچنین درباره دولت وفاق ملی هم تاکید کرد: «اگر کسانی در ذهن‌شان این است که وفاق ملی به معنای این است که اقای رئیس جمهور از ۲۰ نفر اعضای کابینه. ۱۰ نفر را از این جناح و ۱۰ دیگر را از آن جناح انتخاب کند، سخت در اشتباه هستند. اینکار به شدت مضر است»
در ادامه مشروح گفت‌وگوی ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا را می‌خوانید؛
آقای ایمانی! آقای پزشکیان نام دولت خود را «دولت وفاق ملی» نامیدند. شاخصه‌های این دولت از نگاه شما چیست؟
دولت وفاق ملی دولت فراجناحی به این معنا که از همه‌ی جناح‌ها در دولت حضور داشته باشند نیست و نباید باشد. اگر کسانی در ذهن‌شان این است که وفاق ملی به معنای این است که اقای رئیس جمهور از ۲۰ نفر اعضای کابینه. ۱۰ نفر را از این جناح و ۱۰ دیگر را از آن جناح انتخاب کند، سخت در اشتباه هستند. اینکار به شدت مضر است، دولت وفاق ملی دولتی است که جهت‌گیری‌های جناحی نداشته باشد و از افرادی در کابینه استفاده شود که شاخص‌های مشخص جناحی نداشته باشند.
در واقع به دنبال اهداف یک جناح خاص در وزارت‌خانه و هیأت وزیران نباشد و امور کشور را با هم‌فکری و تعامل با جناح‌ها و جریان‌های مختلف سیاسی و اندیشمندان و کارشناسان پیش ببرند. یعنی تصویر یک دولت وفاق ملی همچین دولتی است.
فرض کنید که آقای رئیسی از دولت وفاق ملی گفته بودند ایشان هم باید از چهره‌های شاخص جناحی استفاده می‌کردند و اگر آقای پزشکیان می‌گوید باید از چهره‌های شاخص جناحی که اشتهار دارند مثل اصلاح‌طلبان، برای اینکه وفاق شکل بگیرند در کابینه استفاده نکنند. همه جریان‌های سیاسی احساس کنند که این دولت خودشان است نه آنکه دولتی آمده که می‌خواهد اهداف جناح خاصی را پیش ببرد.
آقای ایمانی انتصاباتی که آقای پزشکیان در طی این مدت انجام دادند، چقدر در راستای تشکیل دولت وفاق ملی است؟
تا الآن که آقای پزشکیان خیلی انتصاباتی نداشتند و دکتر عارف به معنی وفاق ملی است و چهره‌ی خیلی جناحی نیست. چهره معتدل و معقولی است که جناح‌های دیگر خیلی با ایشان عنادی و ناسازگاری نخواهند داشت.
آقای حاجی‌میرزایی هم همین خصوصیات را دارند. آقای ظریف این خصوصیات را ندارند اما ایشان معاونتی هستند که خیلی معاونت موثری در امور اجرایی نیست و معاونت راهبردی برای مسائل پژوهشی، کارشناسی و مطالعاتی است. من فکر می‌کنم آقای پزشکیان تلاش کردند که دولت وفاق ملی را شکل بدهند ولی زمانی که وزرا تعیین شدند می‌توان بیشتر درباره آن حرف زد.
گفته می‌شود حضور آقای ظریف در معاونت راهبردی مثلا به جای معاونت سیاسی برای کم شدن فشارها و انتقادات بوده و…
شاید اینطور باشد من نمی‌دانم. شاید آقای رئیس جمهور بر همین دلیل تصمیم گرفتند که به آقای ظریف پست معاونت راهبردی را بدهند که بیشتر جنبه کارشناسی دارد و از مسائل جاری و اجرایی کشور فاصله دارد. ممکن است ایشان این پست را به آقای ظریف داده باشند که مقداری انتقادات نسبت به او کم شود.
زیرا حضور ظریف در انتخابات با حواشی و انتقاداتی همراه بود چرا که جناحی رفتار کردند و مخالف وفاق ملی بودند.
آقای ایمانی! چقدر گمانه‌زنی‌هایی که درباره فهرست کابینه آقای پزشکیان در فضای سیاسی و رسانه‌ای مطرح می‌شود در راستای تشکیل چنین دولتی است؟
ما در اینجا با موضعی روبه‌رو هستیم که ترجیح می‌دهم که نتیجه عملی کابینه مشخص شود و ببینیم چه کسانی را معرفی می‌کنند و بعد گفت‌وگو کنیم. اما شورای راهبری که برای اینکار گذاشته شده بود تطبیقی با مسئله وفاق ملی ندارد ولی باید آن را ندیده گرفته و منتظر نتیجه و خروجی باشیم.
رئیس شورای راهبری و اعضای آن یک اعضای جناحی و حتی از برخی از تندروهای یک جناح بودند و از آن شورای راهبری نمی‌شود به یک کابینه وفاق ملی رسید اما باید این شورای راهبری کوتاه مدت را ندیده گرفته و منتظر باشیم ببینم چه کسانی انتخاب می‌شوند.
یکی از موضوعاتی که بارها توسط آقای ظریف و آقای پزشکیان تاکید شد مسئله جوانگرایی و استفاده از افرادی که بود که میانگین سنی آنان زیر ۵۵ سال باشد، اما انتصابات اخیر انتقاداتی را درباره سن آنان ایجاد کرده است. به نظر شما چقدر میان سن و تجربه دوگانه‌سازی انجام شده است؟
اگر بخواهیم روی این دوگانگی تجربه و سن افراد تاکید کنیم، باید مسئله ۵۵ سال و زیر آن را حذف کنیم اما در عین حال موضوع دیگری وجود دارد و اینکه افراد زیر ۵۵ سال افراد چابک‌تر، فعال‌تر و خوش‌فکرتر هستند. کسی که ۵۵ سال دارد زمانی که انقلاب انجام شده ۱۰ سال داشته است، بنابراین نسل پس از انقلاب می‌شود.
در کشورمان مسئولین از افرادی هستند که انقلاب اسلامی را درک کردند و باید صحنه اجرا باید به نسل پس از انقلاب واگذار کنند. یک هراسی که برخی از افراد دارند این است که افراد جدید وارد عرصه مدیریت کشور دارند و باید به این هراس پایان داده شود.
من از افراد زیر ۵۵ سال دفاع می‌کنم اما انتقادات اخیر به دولت را وارد نمی‌دانم، زیرا نباید قاعده ۵۵ سال درباره معاون اول رئیس جمهور اعمال شود، او باید فردی پخته‌تر و نخست وزیر کشور باشد. اگر چه سن ۷۰ سال به بالا یک مقداری تحرکشان به دلیل سن کم می‌شود اما تا الآن متوجه عهدشکنی رئیس جمهور نیستیم.
فکر می‌کنید آقای پزشکیان برای انتخاب وزرا تحت فشار هستند؟
حتما همین‌طور است، یعنی تا الآن تحت فشار زیادی از سوی افراد و جناح‌ها تحت فشار بودند به خصوص از سوی جناحی که بر این باور هستند با اقبال آنان آقای پزشکیان رأی آورد. همه روسای جمهور برای انتخاب وزرا تحت فشار هستند اما آقای پزشکیان از سوی افراد شاخص تحت فشار بوده و دلیل معرفی نکردن کابینه تا به الآن نیز همین است.
