معمولا کنترل مغز موشها نیازمند ابزارها و الکترودهای سنگینی است که به موش وصل می‌شود که این ملزومات بسیار دشوار و دست و پا گیر است. برای حل این مشکل محققان کره‌ای از سامانه نانویی استفاده کردند که به صورت نانوذرات مغناطیسی بوده و عملکرد ساده‌تری دارد. هنگامی که محققان از این سیستم استفاده کردند، با فعال شدن سوئیچ فعال شده با نانوذرات در مغز موش، این حیوان نسبت به تغذیه، معاشرت و رفتارهای از پیش تعیین شده اقدام کرد.
با کاشت یک سامانه حاوی نانوذرات در مغز موشها، محققان به بررسی رفتار اجتماعی و انفرادی آنها پرداختند. نتایج نشان داد که می‌توان این رفتار موشها را با اعمال میدان مغناطیسی کنترل کرد.
به گزارش ایسنا، معمولا کنترل مغز موشها نیازمند ابزارها و الکترودهای سنگینی است که به موش وصل می‌شود که این ملزومات بسیار دشوار و دست و پا گیر است. برای حل این مشکل محققان کره‌ای از سامانه نانویی استفاده کردند که به صورت نانوذرات مغناطیسی بوده و عملکرد ساده‌تری دارد. هنگامی که محققان از این سیستم استفاده کردند، با فعال شدن سوئیچ فعال شده با نانوذرات در مغز موش، این حیوان نسبت به تغذیه، معاشرت و رفتارهای از پیش تعیین شده اقدام کرد.
به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، در آنچه ادعا می‌شود یک پیشرفت در عصب شناسی است، محققان موسسه علوم پایه(IBS) در کره روشی را برای هدف قرار دادن مسیرهای مغز با استفاده از ترکیبی از ژنتیک، نانوذرات و مواد مغناطیسی پیاده‌سازی کرده‌اند.
آنها این فناوری را Nano-Mind می‌نامند که مخفف رابط مغناطیسی برای نورودینامیک است. جینوو چون، نویسنده ارشد مقاله مربوط به این پروژه و مدیر مرکز IBS می‌گوید: «این اولین فناوری جهان برای کنترل آزادانه مناطق خاص مغز با استفاده از مواد مغناطیسی است. ما انتظار داریم که از این تحقیق برای درک عملکردهای مغز، شبکه‌های عصبی مصنوعی پیشرفته، فن‌آوری‌های دو طرفه BCI [رابط مغز-کامپیوتر] و درمان‌های جدید برای اختلالات عصبی استفاده شود.»
تحریک مغناطیسی یک زمینه در حال ظهور در عصب شناسی است، جایی که دستکاری مغز با پالس الکترومغناطیسی به طور گسترده‌ای مناطق مورد نظر در مغز را به شکل ظریفی تغییر می‌دهد. در این پروژه محققان از اپتوژنتیک استفاده کردند که می‌تواند به صورت ژنتیکی و با ساز و کارهای ویژه‌ای یک منبع نوری را در مغز فعال کند. آنها کانالهای یونی را روی بافت مغز موش قرار دادند.
به جای تحویل نور از طریق فیبر نوری، این کانالهای یونی را می‌توان با یک محرک کوچک به صورت مغناطیسی فعال کرد. تمام آنچه لازم است یک میدان مغناطیسی در اطراف موش است که به اندازه کافی قوی باشد که بتواند روی نانوذرات اثر داشته باشد.
آنها با این کار به بررسی رفتار موشها هنگام غذا خوردن، تعامل با دیگر موشها و رفتارهای مادرانه پرداختند و دریافتند که می‌توان با این روش، چنین رفتارهایی را تحت تاثیر قرار داد. آنها توانستند رفتارهای دوستانه در موشها را افزایش دهند.
