گاهی افراد اینگونه می‌گویند که چه روزِ نحسی، چه شبِ بدی، عجب آفتابِ بیخودی، چه هفته بیهوده‌ای یا چه بارانِ بدموقعی در حالی که شب و روز بد نمی‌شوند.
حجت الاسلام ایمان ضرابی، پژوهشگر دینی با بیان روایتی از امام هادی (ع) اظهار داشت: روایتی در کتاب تحف العقول ص ۴۸۲ آمده که امام هادی (ع) شخصی را دیدند که مشکلاتی برایش پیش آمده بود و به روزگار بد و بیراه می‌گفت. آن حضرت فرمودند «ما ذَنْبُ الاَیّامِ، حَتّی صِرْتُمْ تَتَشَأمُونَ بِها إذا جُوزیتُم بِاَعْمالِکُمْ فیِها؟ روز‌ها چه گناهی دارند که وقتی به کیفرِ اعمالتان در روزگار می‌رسید، روز‌ها را شوم می‌دانید و به آنها ناسزا می‌گوئید؟!»
به گزارش مبلغ، وی افزود: باتوجه به آنچه که در باور‌های اسلامی وجود دارد، ما روز نحس و عدد نحس و شانس نداریم. بلکه این مساله زائیده تصورات واهی خودمان است؛ تصوراتی که متاسفانه آن را دهان به دهان نقل می‌کنیم و برای عده‌ای نوعی تلقین بوجود می‌آورد و بر اساس این تلقین، کمبود‌ها و کاستی‌های خود را به شانس، روز نحس و عدد نحس نسبت می‌دهند در حالی که چنین مسائلی هیچگونه دلیل منطقی و کاربردی در مشرب فکری قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) ندارد.
این کارشناس مذهبی اضافه کرد: اصولا ذهن ما انسان‌ها اینگونه است که برای قانع کردن خود در مواجهه با تلخی‌ها به دنبال پاسخ می‌گردد و وقتی پاسخی نمی‌یابد، آن را به چیزی نسبت می‌دهد تا بتواند ذهن خود را مجاب کند و لذا این روش یعنی نحوست‌سازی، ساده‌ترین و سریع‌ترین راه برای صامت کردن ذهن پرسشگر است. این مساله در واقع همان پاک کردن صورت مساله است. زیرا اگر به جای پاک کردن صورت مساله، به دنبال ریشه حقیقی مشکل در وجود خود باشیم و آن را رفع کنیم تا دوباره دچار تکرار آن نشویم، اینگونه خود را مشغول پاسخ بی اساس و غلط اندیشی می‌کنیم.
وی تاکید کرد: اگر در این عالم، بلایی بر سر ما بیاید، ممکن است نتیجه اعمال خودمان در زندگی باشد. چون در حقیقت این دنیا، دنیای علل و اسباب است. در آیه ۴۱ سوره روم به این مساله اشاره شده که اگر فساد و تباهی در عالم اتفاق بیافتد، به خاطر عملکردِ شما انسان هاست و پژواک اعمال خود ماست؛ بنابراین هر جا با مشکلات روبرو شدیم، نباید به روزگار بد و بیراه بگوییم بلکه باید توجه کنیم که چه کاری انجام داده ایم که موجب گرفتاری ما شده است.
ضرابی افزود: گاهی افراد اینگونه می‌گویند که چه روزِ نحسی، چه شبِ بدی، عجب آفتابِ بیخودی، چه هفته بیهوده‌ای یا چه بارانِ بدموقعی درحالی که شب و روز بد نمی‌شوند. اگر انسان بدی کند، بدی می‌بیند و اگر خوبی کند، خوبی می‌بیند و آیه هفتم سوره اسراء می‌فرماید اگر نیکی کنید به خودتان نیکی کرده‌اید و اگر بدی کنید، باز هم به خودتان بد کرده‌اید.
وی ادامه داد: اگر به کسی ظلم کنیم، ظلم می‌بینیم و اگر هم خوبی کنیم، حتماً نتیجه‌اش را در زندگی می‌بینیم. اگر حق مردم را ناحق کنیم، طبیعی است که دیگران نیز حق ما را ضایع کنند و به قول معروف «هرچه کنی به خود کنی، گر همه نیک و بد کنی».
