«شارلوت آلتر»، خبرنگار ارشد نشریۀ تایم، رمان‌نویس و روزنامه‌نگار ساکن بروکلین است که در گزارش‌هایش به حال‌و‌هوای کمپین‌های انتخاباتی، جنبش‌های اجتماعی زنان و جوانان، تغییرات نسلی، خشونت اجتماعی، تئوری‌های توطئه، عملکرد دیوان عالی، تغییرات آب‌و‌هوایی و محیط‌زیست می‌پردازد.
به گزارش عصرایران، او میزبان پادکستِ چهرۀ هفتۀ تایم است؛ برنامه‌ای هفتگی در قالب گفتگو‌های صمیمی با قدرتمندترین شخصیت‌های جهان.
گزارش خبری او در مجلۀ تایم، برندۀ جایزۀ صفحۀ اول در باشگاه نیوزوُمنِ نیویورک و نامزد جایزۀ رسانه‌ایِ گِلَد شد. کتابی با عنوان «آن‌ها که چشم به راه شان بودیم: چگونه نسل جدیدی از رهبران، آمریکا را دگرگون کردند؟» نیز به قلم او نگاشته شده است.
شارلوت آلتر با نیویورک‌تایمز، وال‌استریت‌ژورنال، وُکس و واشنگتن‌پست نیز همکاری می‌کند. همکاران او در تهیۀ این گزارش تفصیلی، لسلی دیکستین، جولیا زورثیان، برایان بنت، فیلیپ الیوت و نیک پاپلی هستند.
شایان ذکر است که مقالات ترجمه‌شده در این بخش، صرفاً بازتاب دیدگاه نویسنده و در راستای بررسی مطبوعات جهان است.
موسیقی مراسم، یادآور کنسرت «بیانسه» است و النگو‌های درخشان، تداعی‌گرِ تور اِراسِ «تیلور سوییفت».
بیش از ۱۴ هزار نفر زیر باران صف کشیده‌اند. سال‌ها است که حزب دموکرات چنین استقبالی به چشم ندیده.
شوروحال خاصی بر فضا حاکم است و همه‌چیز به روز‌های آغازینِ «اوباما» می‌ماند. «کامالا هریس»، معاون رئیس‌جمهور در میدان فیلادلفیا با خیل هواداران مواجه می‌شود و فرماندار مینه‌سوتا، «تیم والز» را به‌عنوان معاونش معرفی می‌کند. مردم بیش از یک دقیقه کف می‌زنند و اعلان‌های حمایت را شادمانه تکان می‌دهند. دست‌نوشته‌ها مزین‌اند به حروف اکلیلی و طنین تأمل‌برانگیز طبل‌های کوچک به گوش می‌رسد. انبوه جمعیت این‌گونه در روز ششم آگوست به پیشواز آمده‌اند.
اگر یک ماه قبل در تحلیل‌های پیشاانتخاباتی حدس می‌زدید که ممکن است چنین حال‌و‌هوایی بر فضای رقابت‌ها حاکم شود، به عقلتان شک می‌کردند؛ اما ناگهان به یُمنِ حضور هریس و با شتابی که در تاریخ سیاسی مدرن بی‌سابقه است، ورق برگشت تا کارزاری که حولِ زوالِ شناختیِ رئیس‌جمهوری سالخورده می‌چرخید، دگرگون شود. جو بایدن خارج شد تا هریس وارد شود و کاری کند که قدرت‌گرفتنِ دوبارۀ «ترامپ» دیگر اجتناب‌ناپذیر نباشد. به قول یکی از مقامات «وضعیت به گونه‌ای بود که گویی دموکرات‌ها فاتحۀ حزب را خوانده‌اند و غمگین و آهنگین، دموکراسی را تشییع می‌کنند. حالا، ولی یأس و ملالشان رنگ باخته و آسمانشان درخشان است.»
کامالا هریس، رکورد جمع‌آوری کمک‌های مالی را شکست و در ماه جولای، ۳۱۰ میلیون دلار به خزانۀ حزب ریخت. این زن کاری کرد که سراسر کشور مملو از هوادار و نامش ترندِ تیک‌تاک شود. در همین اثنا، پیام انتخاباتیِ تازه‌ای داد که معطوف به آینده بود. داوطلبان دسته‌دسته به کارزار گرویدند و پیشتازی ترامپ در ایالت‌های میدان نبرد از هم گسست. طی چند هفته در اواخر جولای و اوایل ماه آگوست، هریس به پدیدۀ سیاسی نوینی مبدل شد و خطاب به جمعیتی که در فیلادلفیا تشویقش می‌کردند، فریاد زد: «هدف کارزار ما فقط مقابله با ترامپ نیست. ما برای آینده می‌جنگیم.»
ماجرا چیست؟ ناگهان چه رخ داده است؟ نامزدی با این میزان توانمندی، تابه حال کجا بوده و چگونه سر بر آورده است؟ او همانی است که مقاماتِ دموکرات، سال‌ها فعالیت‌های سیاسی‌اش را زیر سؤال می‌بردند، تحلیل‌گران، بی‌ربط‌گویی‌ها و به‌اصطلاح «سالاد واژگان» اش را دستمایۀ طنز قرار می‌دادند و نظرسنجی‌ها حاکی از جذابیت پایینش بود. عملکرد او در انتخابات مقدماتیِ ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰، نامطلوب بود و حتی به‌عنوان دست راستِ بایدن هم توجه صاحب‌نظران را جلب نکرد.
«آماندا لیتمن» (از بنیانگذاران «ران فور سامتینگ» Run for Something، سازمانی که دموکرات‌های جوان را برای کاندیداتوری آموزش می‌دهد) دراین‌باره می‌گوید: «تابستان امسال، زمانی که خودی‌های حزب در مورد جایگزین‌های احتمالی در صورت کناره‌گیری بایدن بحث می‌کردند، برای همه بارز بود که هریس گزینۀ مناسبی نیست و نمی‌تواند پیروز شود. تصور غالب این بود که مردم حاضر نیستند فردی مانند او را انتخاب کنند.»
حتی حزبی که هریس به آن تعلق داشت، با قضاوت از روی عملکردِ سالیان گذشته، او را دست‌کم گرفت. شاید کارزار رقابتِ پرازدحام ۲۰۲۰، مجال مناسبی برای نشان‌دادن استعدادهایش نبود و چه‌بسا جایگاه معاونت هم مجال بروز به او نداده باشد.
حالا به‌نظر می‌رسد فرصت از آن او است؛ از آنِ دادستان سابق که قرار است با متهمی سابقه‌دار در بیفتد؛ مدافع «سقط جنین» که پنجه‌در‌پنجه با مردی شده که به لغو قانونِ «رو علیه وید» رأی داده است؛ دموکراتی آینده‌نگر که در برابر جمهوری‌خواه یکه‌تاز ۷۸ ساله قد علم کرده است. این فرصت، تحقق مهم‌ترین خواستۀ رأی‌دهندگان در نظرسنجی‌ها است؛ جایگزینی موجه برای دو پیرمرد نامحبوب با سودای تکیه‌زدن بر مسند ریاست.
هریس هنوز قدرت قابل‌توجهی ندارد و ازطرفی می‌دانیم که ترامپ، راه ساده‌تری برای کسب ۲۷۰ رأی الکترال و برتری در مقولاتی دارد که برای رأی‌دهندگان حائز اهمیت است. هریس باید پاسخگوی سوابق دولتِ بایدن در مورد تورم و امنیت مرزی باشد. جمهوری‌خواهان به طعنه او را «نخبۀ ساحلی» خطاب می‌کنند؛ یعنی کسی که بیرون گود نشسته، شعار‌های فریبنده می‌دهد و به واقعیت‌های آمریکا اشراف ندارد. آن‌ها به مواضع هریس در انتخابات مقدماتی ۲۰۲۰ اشاره دارند؛ مواردی مثل محدودیت استفاده از سلاح، ممنوعیت حفاری و بازنگری در نظام بیمۀ سلامت که به اعتقادشان برآمده از رویکردی بیش‌ازحد لیبرال است و نمی‌تواند منجر به جذب رأی‌دهندگان نوسانی شود. او هنوز گفتگویی با رسانه‌ها دربارۀ مواضع سیاسی‌اش نکرده و کمپین انتخاباتی او هم درخواست مصاحبه با رسانه‌ها را نپذیرفته است.
ولی مسلم است که باید گسست‌های ائتلاف حزبی را ترمیم کند و رأی‌دهندگان سیاهپوست، اسپانیایی‌تبار، عرب آمریکایی و جوانان روی‌گردان از بایدن را جذب کند. وضعیت او در نظرسنجی‌های اولیه بسیار بهتر از بایدن است، اما باید توجه داشت که این آمار در مقایسه با حمایتِ سال ۲۰۲۰ در گروه‌های جمعیتی کلیدی، قابل‌توجه نیست.
هریس کمتر از ۹۰ روز فرصت دارد تا ثابت کند که می‌تواند حضور برق‌آسا و حیرت‌آورش را به عملیاتی سخت و هوشمندانه مبدل کند و از این رهگذر، قادر به شکست‌دادن رئیس‌جمهور سابق با مافیای حمایتیِ قابل‌توجه و تبحر ویژه در صحنه‌گردانی شود. او زیرساخت‌های مبارزاتی و سابقۀ سیاسی را از سلف خود به ارث برده است، اما خوش‌درخشیدن و کارمایۀ ایفای نقش با اوست. انتخاب والز به‌عنوان همقطار انتخاباتی در مقابل انتخاب‌های متعارف‌تر، نشان از این باور دارد که رقابت به سیاق هریس، صرفاً مبتنی بر شم شهودی نیست و اصول خاصی بر بازی حاکم است. او با جنگاوری شادمانه، آرامشی منحصربه‌فرد و خطاب‌کردن رقیب با الفاظی همچون تبهکار و اعجاب‌آور، برند خاص خود را ساخته است. هریس کار‌هایی کرده که هیچ‌یک از رقبای ترامپ در گذشته قادر به انجامشان نبوده‌اند.
شاید چنین به‌نظر آید که این شخصیت انتخاباتی یک‌شبه خلق شده است، اما مجالِ برآمدنش، نتیجۀ سال‌ها تجربه‌اندوزی و ممارست است. تیم کوچکِ دستیاران ارشد او، بردبارانه و بی‌سروصدا مقدمات نامزدی او در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده را فراهم کردند. معاون رئیس‌جمهور پس از تصمیم دادگاه عالی در مورد پروندۀ «دابز علیه جکسون (رو علیه وید)»، حقوق باروری را به فهرست برنامه‌های خود افزود. بایدن به‌عنوان فردی کاتولیک و متعهد، هرگز نمی‌توانست به این راحتی با آزادی سقط جنین کنار بیاید، اما معاونش این سد را شکست. هریس معتقد بود که با لغو قانونِ رو علیه وید، جمهوری‌خواهان تلاششان را معطوف به محدود‌کردن سقط جنین و باروری به روش لقاح مصنوعی خواهند کرد. او در ماه‌های پس از لغو این قانون، به نواحی مختلف ایالات متحده سفر کرد و دربارۀ حق سقط جنین و مقولۀ «آزادی باروری» با مردم سخن گفت. دستیارانش می‌گویند که حتی در انتخابات میان‌دوره‌ایِ ۲۰۲۲ که کاخ سفید بر اقتصاد و اشتغال تمرکز داشت، هریس اصرار داشت که حقوق زنان و به‌ویژه آزادی سقط جنین، از اصول محوریِ حزب باشد
تیم هریس در خلال آن سفرها، تشکیلات منسجمی از متحدان، کارگزاران قدرت و نمایندگان بالقوه پدید آورد تا در مجال مناسب و فرصت مقتضی به کار آید. آن‌ها انبوهی از عکس‌ها و فیلم‌های کاربردی، دعوت‌نامه‌های وی‌آی‌پی، توافقنامه‌های منعقدشده با رهبران اتحادیه‌های کارگری، صورت‌جلسات با حوزه‌های انتخابیۀ کلیدی و اسناد حائز اهمیت را بایگانی کردند. مشاوران می‌گویند هدف از این کار این بود که اطمینان حاصل کنیم در فهرست نمایندگانِ هر ایالت، متحدانی در کار خواهند بود. یکی از دستیاران ارشد هریس می‌گوید: «برای اطمینان از وجود متحدان در هر ناحیه، فهرست دقیق و جامعی تهیه کردیم.»
این فهرست برای سال ۲۰۲۸ در نظر گرفته شده بود، اما زمانی که بایدن در تاریخ ۲۱ جولای از رقابت کنار کشید و بی‌درنگ به حمایت از هریس پرداخت، فهرست متحدان بلافاصله در دستور کار قرار گرفت؛ درنتیجه می‌توان گفت همه‌چیز از قبل مهیا شده بود.
حالا معاون رئیس‌جمهور می‌تواند آسوده‌خاطر باشد، گرمکن ورزشی دانشگاه هاواردش را بپوشد، روی مبل لم بدهد، پیتزایش را گاز بزند، تلفن را بردارد، اسامی نمایندگان را از روی فهرست شماره‌گیری کند و با هم‌پیمانانش گفتگو کند. یکی از دستیاران ارشد می‌گوید: «سایر نامزد‌های ریاست‌جمهوری با ایالت‌های نوسانی یا حامیان خاص ارتباط داشتند، اما نقطه‌قوت بزرگ ما فهرست بی‌نظیری ماحصل سال‌ها زحمت و ممارست بود برای ساختن و پرداختنِ متحدان از اقصی‌نقاط کشور؛ چیزی در مایۀ مادرخواندۀ داستان پریان که عصای جادویی اش را تکان می‌داد و معجزه می‌کرد»
توان هریس در کاندیداتوری به این شیوه و با این سرعت، پیروزی اخلاق حرفه‌ای و تبحر سیاسی در پیش‌بینی رخداد‌های آینده است. «پیت بوتیجیج» وزیر حمل‌و‌نقل و رقیب هریس در نامزدیِ حزب دموکرات برای انتخابات ۲۰۲۰ می‌گوید: «تثبیت حزب دموکرات در عرض چند ساعت، اقدامات ملموس و حضور بدون ذره‌ای کاستی و اشتباه، شاهکار هریس است. «فکر نمی‌کنم کسی انتظار داشته باشد که او تا این حد بی‌نقص باشد.»
در شرایطی که بایدن دیگر در صدر فهرست قرار نداشت، دموکرات‌های خسته‌دل، جانی دوباره یافتند. حالا هریس می‌توانست پیامی برگزیند که در زمان کلینتون یا بایدن هرگز تا این‌حد خواستنی و ملموس از آب درنمی‌آمد. پیام انتخاباتی او این بود که «نگاه ما به آینده است و ترامپ به گذشته تعلق دارد.» مبارزات انتخاباتی او در همان هفتۀ نخست، ۲۰۰ میلیون دلار جمع آوری کرد که رکورد بی‌سابقه‌ای از ۲۴ ساعتِ نخستِ همۀ نامزد‌های پیشین در تاریخ انتخاباتِ ریاست‌جمهوری است. ۴۸ ساعت پس از این‌که هریس به عنوان نامزد احتمالی انتخاب شد، بیش از ۳۸ هزار نفر در سایت Vote.org ثبت‌نام کردند. هریس در عرض یک هفته، سلطۀ ترامپ در نظرسنجی‌ِ ایالت‌های کلیدی را از بین برد و بازی را برهم زد.
«دیوید هاگ» (از بنیانگذاران سازمان سیاسیِ نسل زد، موسوم به «رهبران، ما سزاواریم») می‌گوید: «فضای انتخابات بسیار پرتب‌و‌تاب است و کامالا اکنون در اوج شکوفاییِ سیاسی است. به‌عنوان کسی که همۀ توانش را صرف مبارزۀ سیاسی و سازماندهی جوانان برای مقابله با ترامپ و متحدانش کرده، در این برهه حس خوبی دارم. خوشحالم که عاقبت دموکراتی روی کار آمد که می‌توانیم با خیال راحت به او رأی بدهیم.»
«دارین کامیلری» (سناتور ایالت میشیگان) که آخر هفته‌ها را به تبلیغات در منطقۀ رقابتی خود در جنوب دیترویت می‌گذراند، می‌گوید: «این روز‌ها مردم همان انرژی و امیدی را دارند که در طول مبارزات انتخاباتی اوباما یافته بودند. حس‌و‌حال این دوره، متفاوت از دورۀ رقابت‌های هیلاری و بایدن است.»
افراد مشهوری مانند «چارلی ایکس‌سی‌ایکس» (خواننده و ترانه‌سرا) و «مگان‌دی‌استالین» (رپر آمریکایی) نیز از هریس حمایت کرده‌اند. «شان فاین» (رئیس اتحادیۀ کارگران خودروسازی که از منتقدان سرسخت ترامپ است)، درخلال سخنرانی در دیترویت، کامالا را «زن جسور و آتش‌پاره» خطاب کرده است. کلاه‌های تبلیغاتی کمپین هریس و والز در عرض نیم ساعت به فروش رفته‌اند. گروه‌های مردمی شاهد انفجاری در جمع‌آوری کمک‌های مالی و ثبت‌نام‌های داوطلبانه هستند. «لاتوشا براون» از بنیانگذاران سازمان «رأی‌دهندگانِ سیاهپوست مهم‌اند»، نقل می‌کند که «خواهرزاده‌ام که همیشه بایدن را «جو نسل‌کش» خطاب می‌کرد، به من گفته: «من هم می‌خواهم در انتخابات سهیم باشم»».
شاید این تغییر، بیش از هر جایی در حوزۀ دیجیتال قابل مشاهده باشد. در‌حالی‌که میلیون‌ها دموکراتِ تندرو به ضرب و زور سعی می‌کنند ترامپ را از انتخاب مجدد باز دارند، رأی‌دهندگانِ نوظهورِ نسل زد، همسو با روند‌های آنلاین، پیشرفت‌های قابل‌ملاحظه‌ای نشان داده‌اند. ماه‌هاست که حامیان آنلاینِ پرزیدنت بایدن به‌سببِ حمایت او از جنگ اسرائیل علیه حماس در حالت تدافعی به‌سر می‌برند. انبوهی از کامنت‌های طرفداران بایدن دربارۀ غزه به پلتفرم‌های اجتماعی ارسال شده و ایجاد چیزی را که استراتژیست‌های دیجیتال، «ساختار مجوز» در حمایت از او می‌نامند، دشوار ساخته است. چنین موضع‌گیری‌هایی اثر معناداری بر افزایش یا کاهش طرفداران دارد. همین داستان، بهانه به دست اوباش آنلاین داده است. این‌ها از همان قماشی هستند که در سال ۲۰۱۶، حامیان کلینتون را مسخره می‌کردند و مانع حمایت از او در رسانه‌های اجتماعی می‌شدند. «آماندا لیتمن» می‌گوید: «در سال ۲۰۱۶، اگر می‌خواستید حامی آنلاینِ هیلاری کلینتون باشید، مجبور بودید این کار را در گروه خصوصی فیس‌بوک انجام دهید تا ردی برجا نماند؛ حال‌آن‌که در سال ۲۰۲۴، سیل حمایت از هریس، تیک‌تاک را به آتش می‌کشد و کاربران با هشتگ ترندشدۀ طرفداران کامالا هریس (KHive#)، ذیل عناوین بی‌دردسری مثل درخت نارگیل حضور پرشور دارند.
حتی اگر واشنگتن از درخشش صمیمانه و متهورانۀ او غافلگیر شده باشد، واقعیت آن است که جنگجوی بانشاطِ این دو هفته، همان هریسی است که دوستان و هم‌پیمانانش می‌شناسند. «لوئیز رنه» (از وکلای سابق سانفرانسیسکو) به یاد می‌آورد که وقتی هریس مسئولیت رسیدگی به پرونده‌های فرزندخواندگی شهر را در دفتر دادستانی برعهده گرفت، در اولین روز کاری اش با یک عالمه خرس عروسکی به دادگاه آمد. «آندریا دیو استیل» (دوست هریس و مشاور انتخاباتی او) به خاطر می‌آورد که وقتی اولین برگۀ بیوگرافی سیاسیِ او را در انتخابات دادستانی سانفرانسیسکو در سال ۲۰۰۳ تایپ می‌کردند، او جلوی خواربارفروشی پشت میزی مملو از اعلان‌های انتخاباتی، گرم صحبت با دیگران بود. کسانی که او را در انتخابات مقدماتیِ سال ۲۰۲۰ دیده‌اند، نقل می‌کنند که پس از کناره‌گیری، به‌راحتی به جمع دوستانش در ستاد انتخاباتی پیوست.
متحدان اولیۀ هریس در کالیفرنیا ممکن است شمه‌ای از باراک اوباما در او دیده باشند، اما حضورش در عرصۀ ملی بیشتر به «سلینا مِیِر» شباهت دارد.
(م. «سلینا میر»، شخصیت جنجالیِ سریال «جولیا لوئیس‌دریفوس» است که در سریال کمدی تلویزیونی HBO Veep»» به تصویر کشیده می‌شود. دریفوس برای خلق این نقش، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و «جایزۀ امی‌پرایم‌تایم» برای بهترین بازیگر نقش اول زن در سریال کمدی و «جایزۀ گلدن‌گلوب» بهترین بازیگر زن در سریال تلویزیونی موزیکال یا کمدی را دریافت کرد. داستان مربوط به سناتور مریلند است که پس از یک دوره نامزدی ناموفق برای ریاست‌جمهوری، معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده می‌شود. میر در فصل نخست سریال، معاون عاجزی است که با بی‌اعتنایی و تحقیر مقامات مواجه می‌شود. او در فصل دوم، سعی می‌کند قدرت و نفوذش را افزایش دهد. در فصل سوم به این فکر می‌افتد که با توجه به ضعف‌های سیاسی رئیس‌جمهور، او را برای نامزدیِ حزب ناشناسش به چالش بکشد. وقتی رئیس‌جمهور به‌ناگاه استعفا می‌دهد و میر جایگزین او می‌شود، داستان پیچ‌و‌خم‌هایی پیدا می‌کند و بحث‌برانگیز می‌شود. در فصل چهارم، او با رقبای قدرتمندی در انتخابات اولیه و عمومی مواجه می‌شود و می‌کوشد صرفاً با تکیه بر توانایی‌های شخصی‌اش پیروز شود. نتایج انتخابات با تساوی در کالج الکترال، زمینه را برای فصل پنجم فراهم می‌کند. میر در نهایت شکست می‌خورد و فصل ششم و هفتم صرف بازگشت به کاخ سفید می‌شود.)
کمپین هریس در سال ۲۰۱۹، شروع پرشوری داشت، در سال ۲۰۲۰ متوقف شد و ناگهان به پایان رسید. دستیارانش می‌گویند او از منابع متعدد، توصیه‌های متناقض و مشاورۀ راهبردی می‌گرفت که به کارش نمی‌آمد. سوابق او به‌عنوان دادستان، توشۀ پرحرف‌و‌حدیثی برای انتخابات مقدماتیِ دموکرات‌ها شد و عاقبت در سایۀ جنبشی برای عدالت نژادی قرار گرفت. او در رقابتی که «برنی سندرز» یک سوی ماجرا و بایدن سوی دیگر آن بود، هرگز راه خود را نجُست و مجالی نیافت. انتخابات با سوء‌مدیریت و تنش‌های داخلی مواجه شد. هریس دمدمی‌مزاج و نامطمئن به نظر می‌رسید و از این که قدمی به اشتباه بردارد، وحشت داشت. «باکاری سلرز» (نماینده سابق دموکرات‌ها از کارولینای جنوبی و رئیس مشترک ایالتی در کمپین ۲۰۲۰) می‌گوید: «ما در سال ۲۰۲۰ با او بَد تا کردیم. انگار هریس را در حبابی شناور قرار دادیم. کاری کردیم که اشتیاق رأی‌دهندگان کم شود و منابع مالی بخشکد. او هم قبل از ورود اولین آراء به صندوق در انتخابات مقدماتی آیووا، از کارزار انتخاباتی کنار کشید.»
ماه‌های اولیۀ معاونت ریاست‌جمهوری به هول و هراس گذشت. هریس مصاحبه‌های ضعیفی کرد، آمادگی کافی نداشت و درمجموع نگران به نظر می‌آمد. بنا به گزارش‌ها، بایدن به یکی از دوستانش گفته بود «این حالت طبیعی است. کارش رو به پیشرفت است».
او تنها مانده بود با تَلی از کار‌های شاق و بی‌منت، نظیر «واکاوی جریان مهاجران غیرقانونی از مثلث شمالیِ آمریکای مرکزی». تا سال ۲۰۲۳، هریس نامحبوب‌ترین معاون رئیس‌جمهور بود. «آدام شیف» (نمایندۀ دموکرات کالیفرنیا و متحد نزدیک هریس) می‌گوید: «همیشه سخت‌ترین کار‌ها از آنِ معاون رئیس‌جمهور است، چون رئیس‌جمهور کسی است که خط‌مشی تعیین می‌کند و مسئولیت برعهده می‌گیرد. معاونان او کار‌هایی انجام می‌دهند که رئیس‌جمهور نمی‌خواهد انجام دهد. یکی دیگر از دموکرات‌ها به صراحت می‌گوید: «آن‌ها او را دستمایه قرار دادند و در جایگاهی گماشتند که از روز اول، شکست بخورد.»
بی‌شک یکی از چالش‌های سخت هریس، گرفتارشدن در چنبرۀ اطرافیانش بود. او سال‌ها در سایۀ گروهی از مقامات ارشد کار کرد که ایده‌هایش را دستکاری می‌کردند، پیام‌هایش را مخدوش می‌کردند و اقداماتش را زیر ذره‌بین قرار می‌دادند. او در حیات سیاسی‌اش به چند مشاور دلسوز نیاز دارد. یکی از استراتژیست‌های دموکرات دراین‌باره می‌گوید: «هریس ستارۀ قطبی ندارد که راهنمایش باشد.
او اقدامات سیاسی مبتکرانه‌ای داشت که نظر نخبگان سیاسی و صاحب نظران را جلب کرد، اما روشن است که برای ورود به هر عرصۀ جدید، نیاز به همفکری و مشاوره دارد.»
مشاورانی که با او کار کرده و از نزدیک شاهد اقداماتش بوده‌اند، روایت‌های کهنه‌ای از روز‌های نخستِ معاونت او دارند. یکی از مشاوران ارشد دربارۀ اولین مصاحبۀ مشترک هریس و بایدن می‌گوید: «نقاط منفی زیادی در کار بود و مشخص بود که تسلط لازم را ندارد. پس از مصاحبۀ نخست، پوشش خبریِ او متوقف شد، ولی انگار تصویر کاریکاتورگونۀ هریس در زمان یخ زد و به‌همان‌نحو باقی ماند. معاون اول با همۀ سختی‌ها به کار خود ادامه داد و یک‌سری مسائل مهم را مدیریت کرد، اما مردم واقعاً پیگیر کار‌های او نبودند.»
ازطرفی این باور در بین کارشناسان وجود دارد که با روی‌کار‌آمدنِ هریس، برنامه‌های مهمی نظیر اصلاحات عدالت کیفری، برابری نژادی، سلامت مادران و مقولاتی از این دست به اولویت‌های دولت تبدیل شده است. «کوری بوکر» (سناتور نیوجرسی و یکی دیگر از رقبای هریس در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰) می‌گوید: «هریس در سه سال گذشته بر «گوشۀ رینگ انداختنِ» دیگران برای تصویب قوانین اساسی مهارت یافته است. او به دیپلماتی جهانی تبدیل شده که دفاع از اهداف دموکراتیک را سرلوحه قرار داده است؛ درنتیجه دیگر پیشکار سیاسی نیست و به استادکار بدل شده است.»
او پیش از این، دست‌کم گرفته می‌شد، ولی حالا شرایط فرق کرده است. البته باید توجه داشت که توفیق در سیاست، همیشه اقتضایی است. او دیگر مجبور نیست با بیش از ۲۰ دموکرات دیگر برای درخشش در مسیر مبارزات انتخاباتی رقابت کند، یا برای تصاحب پایگاه حزبی، به هر نحو ممکن مصلحت‌اندیشی کند. او دیگر مجبور نیست معاون وفادار رئیس‌جمهور و مطیع اوامر بالادستی‌ها باشد. زمان موعود فرا رسیده و اکنون مجالِ رهبری از آن اوست.
