وزارت خارجه انگلیس و آمریکا هدایت کننده اصلی تلویزیون های ماهواره ای فارسی زبان هستند و بودجه کلان این شبکه ها را تامین می کنند.
این خبر را پایگاه اینترنتی اخبار روز وابسته به گروهک های ضدانقلاب مقیم آلمان منتشر کرده و با اشاره به بی رونقی شبکه های ماهواره ای دارای گرایش سیاسی نوشت: «امروز حتی تلویزیون های سیاسی مانند صدای آمریکا هم دریافته اند که مخاطب برای اخبار و تحلیل های سیاسی پای آنان نمی نشیند. بنابراین تلویزیون «فارسی وان» و «من و تو» برای جلب مخاطب راه اندازی شدند. فارسی وان با پخش سریال های مطرح جهانی به صورت دوبله شده مخاطبانی را جذب کرد اما به دلیل همین جنبه سرگرمی صرف، آرام آرام دچار یک فرودستی در جذب مخاطب شد. «من و تو» تجربه مشابهی است که به بخش سبک زندگی غربی و شوهای تلویزیونی و... می پردازد و در کنار شام، مشروب خواری را ترویج می کند. این شبکه در تملک دو ایرانی به نام کیوان عباسی و مرجان عباسی می باشد و دفتر مرکزی و استودیوی آن در شهر لندن واقع است.»
اخبار روز می افزاید: «کیوان و مرجان عباسی در واقع با یکدیگر شریک تجاری هستند که علاوه بر کارهای اقتصادی به کار رسانه ای هم روی آورده اند. فعالیت این دو با شبکه تلویزیونی مرجان که در واقع شرکت اصلی می باشد در سال 2009 آغاز شد. ادارات و استودیوهای شبکه من و تو در وندزورث لندن می باشد و تحت عنوان «Capital studios» اداره می شود. پیش از این مرجان و کیوان عباسی مالک شبکه ماهواره ای «ببین تی وی» بودند، که در واقع اولین شبکه اینترنتی فارسی زبان بوده است.»
پدر این دو تن مالک تلویزیون آزادی در واشنگتن د ی سی و شبکه پورنوی Hostlertv در کانادا می باشد این رسانه ضدانقلاب گزارش داد: «بنا به گزارش های رسیده این افراد بخش عمده ای از بودجه شبکه های من و تو، یک و دو را از وزارت امور خارجه انگلیس گرفته اند. رابط این افراد نیز فردی به نام «مک وولین» است که به عنوان مدیر و یکی از مشاورین ارشد این گروه فعالیت می کند و با همکاری وی، وزارت امور خارجه انگلیس بودجه راه اندازی این دو شبکه را تامین کرده است. اما برای سال 2011 با همکاری عباسی پدر، یک بودجه هنگفت 40 میلیون دلاری را از محل بودجه امنیتی و هجوم رسانه ای آمریکا برای ایران (در پنتاگون) دریافت می کند. براساس گزارش ها بودجه 40 میلیون دلاری این شبکه در حقیقت 40 برابر بیشتر از بودجه شبکه اسطوره ای فارسی 1 است.»
اخبار روز با وجود استقبال از فعالیت این شبکه های ضدانقلاب می نویسد: «اما داستان زمانی جدی می شود که در این میان ببینیم سیاست های کلان یک شبکه ماهواره ای که قطعا در راستای منافع تامین کنندگان مالی آن است چیست؟ سؤال این است که وقتی یک کشور خارجی برای راه اندازی یک کانال فارسی زبان پرمخاطب این همه هزینه می کند چه اهداف آشکار و پنهانی را دنبال می کند؟»