مغز با توجه به چربی بالایی که دارد، در مقایسه با سایر اعضای بدن مانند کلیه و کبد، هفت تا ۳۰ درصد قطعات ریزپلاستیک بیشتری دارد.
بنا بر مطالعه دانشگاه نیومکزیکو در آلبوکرکی، نمونه‌های جمع‌آوری شده از کالبدشکافی مغز انسان در اوایل سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که میزان ریزپلاستیک‌ها در مغز، در مقایسه با نمونه‌هایی که هشت سال قبل، در سال ۲۰۱۶ گرفته شدند، حدود ۵۰ درصد بیشتر شده است.
به گزارش یورونیوز، این مطالعه که در مرحله پیش از انتشار است و هنوز به تایید منابع علمی معتبر نرسیده است، نشان می‌دهد که مغز در مقایسه با سایر اعضای بدن که کالبدشکافی شدند، مانند کلیه و کبد نیز هفت تا ۳۰ درصد بیشتر ریزپلاستیک دارد.
ریزپلاستیک‌ها قطعات پلاستیکی بزرگ‌تر از پنج میلی‌متر‌ند، در حالی که نانوپلاستیک‌ها ذراتی که کوچک‌تر از یک نانومترند.
محققان بر این باورند که ریزپلاستیک‌ها به دلیل چربی زیادی که در مغز وجود دارد، به این عضو بدن جذب و آنجا انباشته می‌شوند. به‌ویژه به این دلیل که مغز مقدار زیادی چربی دارد که ریزپلاستیک‌ها را جذب می‌کند. نانوپلاستیک‌ها آن‌قدر کوچک‌اند که می‌توانند از طریق خون وارد مغز شوند. به نظر می‌رسد که محتوای چربی مغز این ذرات را بیشتر از سایر اعضای بدن جذب می‌کند و به این ترتیب باعث افزایش غلظت پلاستیک در بافت مغز می‌شود.
به گزارش سی‌ان‌ان، تحقیقات و شواهد پیشین نشان داده‌اند که ریزپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها می‌توانند به مغز و سایر اعضای بدن وارد شوند، اما آثار کامل آنها بر سلامتی هنوز ناشناخته است و مشخص نیست آیا خود پلاستیک مشکل‌ساز است یا مشکلات ممکن است ناشی از مواد شیمیایی باشد که پلاستیک‌ها می‌توانند به بدن منتقل کنند؟
برخی شواهد به دست‌آمده از مطالعات حاکی از آن است که مواجهه با ریزپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مغزواعصاب مانند زوال عقل را افزایش دهد و احتمال ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی‌عروقی و دیابت و چاقی را بیشتر کند.
از آنجا که اجتناب کامل از پلاستیک غیرممکن است، دست‌کم می‌توانید مواجهه با ریزپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها را کم کنید. برای این هدف، استفاده از ظروف پلاستیکی را محدود کنید، از نوشیدن آب در بطری‌های پلاستیکی اجتناب کنید و مواد غذایی را در ظروف پلاستیکی گرم نکنید.
علاوه بر این، جایگزین کردن مواد غذایی تازه به جای غذا‌های بسته‌بندی‌شده و همچنین محدود کردن مصرف غذا‌های دریایی مانند ماهی‌های آزاد که در اقیانوس‌ها در معرض آلودگی پلاستیک قرار دارند و همچنین انتخاب محصولات زیبایی بدون پلاستیک می‌تواند به کاهش خطر کمک کند.
