احتمال وقوع حوادث مرگبار در کشورهای سطح ۳ حدود ۳۶ درصد بیشتر است، اما این کشورها نیز در طول زمان بهبود یافته‌اند. اگرچه بهبود در این کشورها ادامه دارد، اما خطر مرگ مسافران همچنان به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از سایر کشورها است. این مطالعه حملات عمدی علیه مسافران، نظیر حمله انتحاری فرودگاه کابل در سال ۲۰۲۱ را که منجر به مرگ ۱۷۰ افغان و ۱۳ سرباز آمریکایی شد، در نظر نگرفته است.
محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) در ایالات متحده داده‌های جهانی مسافران بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ را بررسی کرده و متوجه شدند که میزان مرگ‌ومیر در هواپیما به‌طور متوسط سالانه ۷ درصد کاهش یافته است.
به گزارش یورونیوز، براساس مطالعه جدید محققان این دانشگاه آمریکایی، احتمال مرگ یک مسافر در هواپیما، صرف‌نظر از مکانش در جهان، یک در ۱۳.۷ میلیون است. این نتایج روندی از «بهبود مستمر» را نشان می‌دهد که از سال ۱۹۶۸ آغاز شده است. از آن سال به بعد، میزان مرگ‌ومیر به‌طور متوسط سالانه ۷.۵ درصد کاهش یافته، این در حالی است که تعداد پروازها به‌طور چشمگیری در سراسر جهان افزایش یافته است.
با این حال، میزان حوادث بسته به کشورهای مقصد یا مبدا پرواز مسافران بسیار متفاوت است. این محققان کشورهای مختلف را بر اساس نتایج ایمنی هوایی به سه دسته با سطح خطر پایین، متوسط و بالا تقسیم کرده‌اند.
گروه کشورهای سطح یک شامل اتحادیه اروپا، استرالیا، کانادا، چین، اسرائیل، ژاپن، مونته‌نگرو، نروژ، نیوزیلند، سوئیس، بریتانیا و ایالات متحده می‌شود که کمترین خطر را برای پرواز دارند.
گروه سطح ۲ شامل کشورهایی نظیر آفریقای جنوبی، بحرین، بوسنی، برزیل، برونئی، شیلی، کره جنوبی، هنگ‌کنگ، هند، اردن، کویت، مالزی، مکزیک، فیلیپین، قطر، سنگاپور، تایوان، تایلند، ترکیه و امارات متحده عربی است.
دیگر کشورهای جهان در گروه سطح ۳، یعنی بالاترین سطح خطر قرار دارند.
طبق گزارش «آیا ایمنی هوایی هنوز بهبود می‌یابد؟»، برای دو گروه اول که شامل کشورهایی با بیش از نیمی از جمعیت ۸ میلیاردی جهان است، احتمال مرگ یک نفر به ازای هر ۸۰ میلیون مسافر وجود دارد.
«یک مسافر می‌تواند به‌طور متوسط هر روز به‌طور تصادفی یک پرواز را انتخاب کند و تا ۲۲۰ هزار سال پیش از آنکه به یک حادثه مرگبار دچار شود، به پرواز ادامه دهد.»
این گزارش می‌افزاید: «با این احتمال، یک مسافر می‌تواند به‌طور متوسط هر روز به‌طور تصادفی یک پرواز را انتخاب کند و تا ۲۲۰ هزار سال پیش از آنکه به یک حادثه مرگبار دچار شود، به پرواز ادامه دهد.»
احتمال وقوع حوادث مرگبار در کشورهای سطح ۳ حدود ۳۶ درصد بیشتر است، اما این کشورها نیز در طول زمان بهبود یافته‌اند. «اگرچه بهبود در این کشورها ادامه دارد، اما خطر مرگ مسافران همچنان به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از سایر کشورها است.»
این مطالعه حملات عمدی علیه مسافران، نظیر حمله انتحاری فرودگاه کابل در سال ۲۰۲۱ را که منجر به مرگ ۱۷۰ افغان و ۱۳ سرباز آمریکایی شد، در نظر نگرفته است.
دوره زمانی این مطالعه همه‌گیری کووید-۱۹ بین مارس ۲۰۲۰ تا دسامبر ۲۰۲۲ را نیز شامل می‌شد. اگرچه در این دوره تعداد مسافران هوایی کمتر بود، اما کسانی که سفر کردند با «منبع جدید خطر» مواجه شدند، چرا که احتمال داشت در طول پرواز به ویروس کرونا مبتلا شوند.
اداره سلامت عمومی ایالات متحده تخمین زده که در ۹۶ درصد از پروازهای آن دوره، حداقل یک مسافر مبتلا به ویروس کرونا حضور داشته است.
در مجموع، این مطالعه تخمین می‌زند که حدود ۴۷۶۰ نفر پس از ابتلا به کووید-۱۹ در طول یک پرواز بین مارس ۲۰۲۰ و دسامبر ۲۰۲۲ جان خود را از دست داده‌اند.
با این حال محققان ام‌آی‌تی اذعان دارند که تعیین تعداد دقیق مرگ‌های ناشی از آلودگی‌های بعدی به ویروس در پروازها دشوار است.
این گزارش می‌گوید: «برآوردهای مربوط به مرگ‌های ناشی از کووید-۱۹ دقیق نیستند.»
داده‌های موجود شامل مسافران زیر ۱۸ سال نمی‌شود و سن مسافران بالای ۶۵ سال را نیز به‌طور دقیق مشخص نمی‌کند. نویسندگان این مطالعه تاکید دارند که این مسئله مهم است، چرا که میزان مرگ و میر در میان سالمندان به‌طور قابل‌توجهی بالاتر است.
