به یاد داریم وقتی جنگ غزه آغاز شده بود با آنکه رهبر انقلاب تأکید کردند که مقاوت در برابر صهیونیست‌ها به دست نیرو‌های فلسطینی انجام می‌شود، طیف تندرو اصرار داشت که ایران باید وارد جنگ مستقیم شود و حتی محمدجواد ظریف در آن مقطع گفت که طیفی برای وارد کردن ایران به جنگ تلاشی بی‌وقفه می‌کردند؛ از جمله نوشتن نامه به رهبری و تحلیل‌های آنچنانی.
طیف نزدیک به پایداری حالا انگار می‌خواهد رادیکالیسم خود را فراتر از حوزه داخلی ببرد و خودشان را در قامت سیاست‌گذار در عرصه سیاست‌های کلان خارجی مطرح کنند. حتما اتهام اینکه نظام ایران از حزب‌الله حمایت نمی‌کند، اتهامی است که اگر به فرض از سوی یک نیروی اصلاح‌طلب مطرح می‌شد با واکنش‌های تند اصولگرایان و بلکه هزینه‌های زیادی برای متکلم همراه می‌شد، اما حالا که علی عبدیِ نزدیک به پایداری‌ها این سخن را در برنامه علیزاده مطرح می‌کند، هیچ بعید نیست صداوسیما بار دیگر هم او را به عنوان کارشناس به برنامه‌های خود دعوت کند.
به گزارش انتخاب: اخیرا علی عبدی که به عنوان کارشناس مسائل فلسطین معرفی می‌شود در برنامه «جدال» علی علیزاده گفته است که فرماندهان نظامی و امنیتی ایران، دیپلماتیک شده‌اند و جمهوری اسلامی ایران حزب‌الله لبنان را تنها گذاشته است.
البته این دست مواضع تازگی ندارد و تندرو‌ها همواره بر طبل تنش کوبیده‌اند. به یاد داریم وقتی جنگ غزه آغاز شده بود با آنکه رهبر انقلاب تأکید کردند که مقاوت در برابر صهیونیست‌ها به دست نیرو‌های فلسطینی انجام می‌شود، طیف تندرو اصرار داشت که ایران باید وارد جنگ مستقیم شود و حتی محمدجواد ظریف در آن مقطع گفت که طیفی برای وارد کردن ایران به جنگ تلاشی بی‌وقفه می‌کردند؛ از جمله نوشتن نامه به رهبری و تحلیل‌های آنچنانی.
پر واضح است که این رویکرد چه در آن زمان و چه حالا در تقابل آشکار با سیاست‌های نظامی، امنیتی و دیپلماتیک ایران قرار دارد و حالا گفتن اینکه ایران، حزب‌الله را تنها گذاشته است، اتهامی است که گوینده‌اش یعنی علی عبدی باید در قبالش پاسخگو باشد، اما انگار که پاسخگو نخواهد بود؛ چرا؟ چون او از قضا یکی از کارشناسان محبوب صداوسیما و جریانی که صداوسیما را اداره می‌کند است.
علی عبدی چندی پیش در برنامه «ثریا» صداوسیما مدعی شده بود که حسن روحانی در مذاکرات مک‌فارلن با مشاور شیمون پرز، نخست وزیر وقت اسرائیل مذاکره کرده بود. دفتر روحانی هم نسبت به این ادعا واکنش نشان داد و نوشت: «قرار است اعتبار ازدست‌رفته صداوسیما با این عقده‌گشایی‌های کارشناسان ساختگی و دروغ‌پردازی‌های افراد جویای نام احیا شود و این‌طور مردم تلویزیون را ببینند؟!»
جالب است که علیزاده هم بار‌ها به عنوان مهمان به برنامه «ثریا» دعوت شده است؛ فردی که روزگاری مواضع به شدت تند و اپوزیسیونی اتخاذ می‌کرد و حالا سعی می‌کند خود را نزدیک به رادیکال‌ترین طیف‌های سیاسی معرفی کند و البته در همه این تغییر و تحولات یک اصل برای او مشترک بود؛ اینکه او در انگلستان زندگی می‌کند! جالب است صداوسیما در استفاده از چنین کارشناسانی اصرار زیادی دارد شاید به یک دلیل مهم؛ آنکه آنها بازگوکننده مواضع رادیکالی یک طیف سیاسی خاص‌اند.
می‌شود خط و ربط‌ها را پیدا کرد. علی عبدی یکی از مدرسان «مدرسه راه» است و جالب است که با بررسی مشی سیاسی این مجموعه درمی‌یابیم که «مدرسه راه» عملا به یکی از بازوان نظری سعید جلیلی تبدیل شده است. حالا برگردیم به صداوسیما. در صداوسیما هم با بررسی خط و ربط‌ها می‌شود به سادگی فهمید که وحید جلیلی، برادر سعید جلیلی نقشی تعیین‌کننده در موضع‌گیری‌های صداوسیما دارد؛ تا حدی که برخی او را رئیس در سایه صداوسیما می‌دانند؛ همان فردی که برخی معتقدند علی فروغی تحمیل او به شبکه سه بوده است.
نکته مهم در بازشناسی مواضع رادیکال‌ها و به ویژه رادیکال‌هایی که تحت عنوان کارشناس به صداوسیما آورده می‌شوند، آن است که آنها از هر بزنگاهی استفاده می‌کنند تا به دو قطبی‌سازی دست بزنند. وقتی نوع نگاه کارشناس صداوسیما آن است که جمهوری اسلامی از حزب‌الله حمایت نمی‌کند، در واقع در پی ایجاد دوقطبی میان نظام ایران و حزب‌الله لبنان است؛ حال آنکه حزب الله لبنان برآمده از جمهوری اسلامی ایران است و همه و حتی خود سید حسن نصرالله هم بار‌ها و بار‌ها اشاره کرده‌اند که حزب‌الله همواره متعهد به جمهوری اسلامی بوده و هست. در واقع کار رادیکال‌ها به جایی رسیده است که فراتر از دوقطبی‌سازی در عرصه سیاست داخلی حالا می‌خواهند خود جمهوری اسلامی را به عنوان یک قطب ماجرا و یکی از محور‌های مقاومت یعنی حزب‌الله را به عنوان قطب دیگر معرفی کنند و از این رهگذر نتیجه بگیرند که جمهوری اسلامی در قبال حزب‌الله تسامح کرده است؛ در حالی که چنین نیست و اگر حمایت‌های جمهوری اسلامی ایران از محور مقاومت نبود، بی‌تردید اسرائیل چنین ناتوان به نظر نمی‌رسید.
همین صداوسیمای تیم جلیلی در حوزه سیاست داخلی هم کم به دوقطبی‌سازی دست نمی‌زنند. چند روز پیش بود که یک به اصلاح کارشناس در یکی از برنامه‌های صداوسیما گفت که شرممان می‌شود بگویی پزشکیان رئیس‌جمهور ایران است. این سخن با واکنش‌های انتقادی گسترده‌ای روبه‌رو شد و بسیاری گفتند که طرح چنین رویکردی در صداوسیما به طور آشکار در تضاد با توصیه‌های رهبر انقلاب است؛ چه آنکه ایشان بار‌ها اشاره کرده‌اند که همه باید از دولت چهاردهم حمایت کنند و موفقیت دولت، موفقیت کشور است. همین طیف وقتی در جریان رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی دولت مطرح شد که نظر رهبری بر عباس عراقچی به عنوان وزیر امور خارجه مثبت است در مجلس گفتند که نمایندگان باید تصمیم بگیرند و این یک بازی خطرناک است؛ کافی است به حرف‌های امیرحسین ثابتی، نماینده نزدیک به جبهه پایداری، رجوع کنیم.
طیف نزدیک به پایداری حالا انگار می‌خواهد رادیکالیسم خود را فراتر از حوزه داخلی ببرد و خودشان را در قامت سیاست‌گذار در عرصه سیاست‌های کلان خارجی مطرح کنند. حتما اتهام اینکه نظام ایران از حزب‌الله حمایت نمی‌کند، اتهامی است که اگر به فرض از سوی یک نیروی اصلاح‌طلب مطرح می‌شد با واکنش‌های تند اصولگرایان و بلکه هزینه‌های زیادی برای متکلم همراه می‌شد، اما حالا که علی عبدیِ نزدیک به پایداری‌ها این سخن را در برنامه علیزاده مطرح می‌کند، هیچ بعید نیست صداوسیما بار دیگر هم او را به عنوان کارشناس به برنامه‌های خود دعوت کند.
