تا دو سال قبل ما ۱۲۹ ساختمان بسیار پر خطر داشتیم که هرچه با آنها صحبت و مکاتبه میکردیم، اصلاً گوش شنوا نداشتند، اما در حدود دو سال قبل شهرداری و دستگاه قضایی خوب پای کار آمدند و الان ۷۱ ساختمان ناایمن داریم.
اولین واحد آتشنشانی با عنوان «اطفاییه» در سال ۱۳۰۳ در تهران تشکیل شد؛ زمانی که هنوز بیشتر معابر تهران خاکی بود و زندگیها نیز زرق و برق امروزی را نداشت.
به گزارش خبرآنلاین، رفتهرفته با گسترش شهر و افزایش تعداد آتش سوزیها شهرداری (بلدیه) وقت زمینی را برای این سازمان در نظر گرفت و اولین ایستگاه آتش نشانی را افتتاح کرد، آن هم بدون خودرو و نیروهای حرفهای و تجهیزات.
تنوع حوادث و احساس نیاز به تجهیزات جدید و نیروهای دوره دیده دغدغه آن زمان شهرداری شد و تعدادی از نیروها برای آموزش به خارج از کشور اعزام شدند و پیرو آن تجهیزات نیز وارد مملکت شد.
حالا از زمان تشکیل اولین واحد صد سال میگذرد و این سازمان دارای تجهیزات بروز شده و نه تنها دیگر نیازی به اعزام نیروها به خارج نیست بلکه دانشکدهای را در تهران برای آموزش ایجاد کرده است
جلال ملکی سخنگوی آتش نشانی تهران گفتگو داشته و می گوید: با توجه به تغییر سبک زندگی مردم قطعا باید امکانات بهروز داشته باشیم.
مشروح این گفتگو را بخوانید:
امروز آتش نشانی صد ساله شد، از میزان پیشرفت و بهروز رسانی تجهیزات آتش نشانی برایمان بگویید.
طبیعتا بعد از ۱۰۰ سال باید امکانات ما بهروز باشد، با توجه به تغییرات گستردهای که در زندگی مردم اتفاق افتاده که با ۷۰ سال قبل قابل مقایسه نیست باید بهروزباشیم.
منظور از تغییرات امکانات و وسائل رفاهی است؟
بله، الان خانه زندگی مردم به نوعی کاتالیزور شده است، مواد قابل اشتعال پتروشیمی و نفتی وارد زندگی مردم شده، فرشها مواد نفتی است و پردهها و مبل و حتی البسه مردم قابل اشتعال و سریع الاشتعال هستند. افشانهها و اسپریها نیز که قبلا در خانهها نبود همه ریسک خطر را در منازل بالا برده است.
اگر آتش نشانها علم و دانش مقابله با این مواد را نداشته باشند نمیتوانند پاسخگوی حوادث باشند. الان وضعیت علم آتش نشانها در چه حدی است؟
از نظر علم و دانش متاسفانه برخی شهرها خصوصا شهرهای کوچک وضعیت خوبی ندارند ولی تهران از حیث تجهیزات وضعیت قابل قبولی دارد و واقعا میتوانیم مدعی شویم که در حوادث شهری مشکلی نداریم. ضمن اینکه دانشکده آتش نشانی تهران واقعا دانشکده تخصصی است و به جهت آموزش جزو خوبها است و از شهرهای دیگر هم به اینجا میآیند، حتی سابقه داشته که از کشورهای دیگر هم برای آموزش به اینجا آمده اند.
خُب حوادث برون شهری چطور؟
آتش نشانیها برای حوادث شهری تعبیه شده اند و اگر حادثهای بزرگ مثل بحران پیش بیاید باید همه نهادها و سازمانها به کمک بیایند.
آیا در برابر زلزله یا سیل نیز آتش نشانی تجهیزات لازم را داراست؟
در دنیا هیچ آتش نشانی برای سیل و زلزله تعریف نشده، وقتی بحران پیش میآید دیگر از کنترل آتش نشانیهای شهری خارج است و باید ستاد بحران تشکیل شود و دستگاههای دیگر کمک کنند.
این بهروز رسانی تکنولوژی و تجهیزات در حال حاضر تا چه حد در تهران تحقق پیدا کرده است؟
خیلی خوب است، البته که نمیتوانیم مدعی شویم که عالی است.
چرا؟ مگر نمیگویید خوب است؟
چون لحظه به لحظه زندگیها تغییر میکند و ما هم باید با شرایط زندگی مردم منطبق باشیم ولی الان واقعا سرعت همگن سازی آتش نشانی با نوع حوادث شهری قابل قبول است.
چطور؟
به دلیل اینکه الان با استانداردهای جهانی فاصله چندانی نداریم.
معیار این سنجش چیست؟
از نظر زمان رسیدن به محل حریق، تجهیزات و دانشکده آتش نشانی و نیروهای آتش نشان داوطلب مردمی که جزو استانداردهای آتش نشانی در دنیا است ما ورود خوبی داریم. ما در همه این موارد که الِمانهای توانایی آتش نشانی است نمره قابل قبولی داریم.
آیا نسبت به حادثه پلاسکو تجهیزات شما بهروزتر شده؟
بله صد در صد. البته حادثه پلاسکو واقعا یک بحران بود.
داستان آتش نشان داوطلب چیست؟
الان دنیا به این سمت میرود که برای کاهش هزینههای آتش نشانیها و گسترش فرهنگ ایمنی از ظرفیت مردمی هم استفاده شود. به مردم یاد میدهند که اگر اتفاقی افتاد خودشان بتوانند از خود محافظت کنند. فلسفه آتش نشان داوطلب در همه دنیا به این صورت است که برای اینکه مردم بتوانند از خود دفاع کنند و خسارتهای مالی و جسمی کمتر شود آموزشهایی را بین شهروندان در قالبهای مختلف شهروندی، بصورت آموزشهای حرفهای و نیمه حرفهای داده میشود. هدف این است که اگر یکجا آتش گرفت مردم بدانند چه باید بکنند.
یعنی همراه پرسنل آتش نشان نیستند؟
نه. البته نگاه خوشبینانه این است که نه همکاری ولی خدای نکرده بحرانی پیش آمد که تا حالا نداشتیم از ظرفیت نیروهای داوطلب طبق تعاریفی که برایشان شده استفاده شود. خیلی از اینها کار پشتیبانی میکنند و خیلی دیگر کار محافظتی میکنند و ...
الان در تهران چند ساختمان نا ایمن داریم؟
تا دو سال قبل ما ۱۲۹ ساختمان بسیار پر خطر داشتیم که هر چه با آنها صحبت و مکاتبه میکردیم اصلا گوش شنوا نداشتند. اما در حدود دو سال قبل شهرداری و دستگاه قضایی خوب پای کار آمدند، ما قدرت انجام کاری نداریم و فقط میتوانیم بازدید کنیم و اخطار دهیم ولی دستگاه قضایی که وارد عمل شد وضعیت بهتر شد.
الان چند ساختمان نا ایمن داریم؟
طبق آخرین آماری که من دارم در یک سال و نیم گذشته به عدد ۷۱ رسیده، یعنی تقریبا نصف شده.
این آمار متعلق یه چه زمانی است؟
دو سه هفته پیش.
آیا این تعداد در آستانه همکاری با شما هستند یا خیر؟
برخی آمده اند و بعضی نه، آن مواردی که نیامده باشند را ما به دستگاه قضایی معرفی میکنیم. مثل بیمارستان لولاگر.