مرتضی پورعلیگنجی مدافعی نیست که مدت زیادی در بین بازیکنان ذخیره و روی نیمکت بماند.
کافی است یک بار دیگر اتفاقات قبل از جام جهانی ۲۰۲۲ را مرور کنید تا یادتان بیاید مرتضی چطور به ترکیب اصلی تیم ملی برگشت. قبل از آن تورنمنت و در تمام بازیهای مقدماتی زمانی که پورعلیگنجی در چین دچار مصدومیت سخت و طولانی رباط صلیبی شد، زوج شجاع – کنعانی در تمام بازیهای مقدماتی زیر نظر اسکوچیچ به میدان رفتند، اما پورعلیگنجی هم خوش شانس بود که کارلوس کیروش به رأس کادر فنی تیم ملی برگشت هم خودش عبارت «تحقق یک وعده» را به معنای واقعی کلمه جامه عمل پوشاند.
پورعلیگنجی چند ماه قبل از جام جهانی قطر گفته بود یقین دارد در آن تورنمنت برای تیم ملی فیکس بازی خواهد کرد بدون اینکه بداند قرار است دو ماه و نیم قبل از جام جهانی مرد پرتغالی شیفته بازی او را به رأس کادر فنی برگردانند. در واقع پورعلی گنجی با شناخت کامل از روحیات و حس مبارزهطلبی خودش میدانست که بعد از دومین مصدومیت طولانی میتواند در مهمترین و بزرگترین ویترین دنیای فوتبال حضور داشته باشد که البته همینطور هم شد.
شماره ۸ پرسپولیس در اولین فصل حضورش در این تیم مهره ثابت خط دفاعی بود و کنار گولسیانی کولاک کرد. فصل بعد از آن با بازگشت کنعانیزادگان این گمانه وجود داشت که حالا شرایط برای مرتضی سخت میشود، اما با اعتقاد و شناخت قبلی یحیی گلمحمدی از او، پورعلی گنجی فیکس ماند تا اینکه آن مصدومیت لعنتی در بازی ملی مقابل قطر سراغش آمد.
۲۵ مهرماه سال گذشته بود که مرتضی با یک حرکت و تکل عجیب برای سومین بار دچار پارگی رباط صلیبی شد و حالا بعد از حدود یک سال هنوز نتوانسته به ترکیب اصلی تیمش بازگردد. مرتضی اواخر فصل قبل تا حدود زیادی برای حضور در یک مسابقه رسمی آماده بود، اما زمانی برای ریسک کردن و میدان دادن به او در بازیهای فینال گونه وجود نداشت و خودش هم به این درک رسید که اوسمار نمیتواند چنین ریسکی متقبل شود.
با شروع فصل جدید پیشبینی میشد گاریدو رویکردی ویژه به این مدافع مستحکم و ملیپوش داشته باشد، اما سرمربی اسپانیایی خیلی با احتیاط درباره او عمل کرد. البته که طرز نگاه گاریدو درباره یاسین سلمانی و مرتضی پورعلیگنجی متفاوت بود، چرا که او در هر دو بازی ابتدایی فصل مقابل ذوبآهن و تراکتور و برای دقایقی کوتاه از مدافع شناخته شده خود استفاده کرد تا او را کمکم به شرایط مسابقه برگرداند تا اینکه یک مصدومیت بدموقع و عجیب دیگر پیش آمد.
حالا پورعلیگنجی که مصدومیتهای طولانی مدتتر و سختتری دیده بعد از یک ماه دوری از میدان، قبل از بازی پاختاکور آماده شده و حالا در تمرین گروهی حاضر است.
نکته اینجاست که بازگشت پورعلیگنجی از مصدومیت مثل آنچه در مورد عالیشاه اتفاق افتاد میتواند ترکیب پرسپولیس را دچار تغییر کند، چرا که از ویژگیها و تواناییهای فنی او نمیتوان به راحتی عبور کرد.
پرسپولیس در هفت مسابقه قبلی خود شامل ۵ بازی داخلی و دو دیدار آسیایی چهار گل خورده که اگر دو گل بازی مقابل ذوبآهن و تراکتور با اوت بلند و ضربه ایستگاهی حاصل شده، اما میتوان رد پای اشتباهات مدافعان را در آن و دو گل آسیایی پیدا کرد.
واقعیت اینکه گولسیانی با وجود تمام توانمندیها و تجربیاتش فرم فصول گذشته را ندارد و کنعانی هم با وجود تمام پتانسیلهایش در کنار گئورگی حداقل در مقابله با ارسالهای حریفان کیفیت خوبی ارائه نکرده است. در چنین شرایطی گاریدو میتواند در جهت امن کردن آسمان خط دفاعی تیمش نگاهی جدی به مرتضی پورعلیگنجی داشته باشد و اینچنین احتمال تغییر در ارنج مرکز خط دفاع طی چند بازی آینده وجود دارد که البته به صورت تدریجی و بعد از بازگشت او به شرایط مسابقه اتفاق خواهد افتاد.
منبع: ورزش سه