مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، گفت: در دل محوطه باستانی که امروزه در اطراف آن کشاورزی می‌شود، یک سازه از آجر‌های لعاب‌دار کشف شده که بسیار ارزشمند است.
علیرضا عسکری چاوردی، اظهار داشت: «طی ۱۲ سال کاوش و بررسی دانشگاه‌های شیراز و بلونیای ایتالیا، به کشفیاتی برای بازسازی شهر باستانی پارسه تخت جمشید دست یافتیم و ویرانه‌های دروازه ۱۲ متری این شهر زیبا و باشکوه نیز کشف شد.»
به گزارش ایرنا، وی در رویداد شب علم دانشگاه شیراز اظهار کرد: تخت جمشید عظمت تاریخ ایران است و با توجه به اینکه در قلب تمدن پارس در هنگامی که ایران در اوج شکوه و عظمت خود قرار داشت درخشیده، برای ما اهمیت تاریخی بسیاری دارد.
این باستان‌شناس، افزود: در این سال‌ها مرز‌های ایران از سویی به دره سند و ایندوس و از سوی دیگر تا رود دانوب می‌رسیده، همه بخش‌های مهم آفریقا و عربستان در قلمرو حاکمیت ایران قرار داشته و پیوند‌های خویشاوندی که در خاورمیانه می‌بینیم همه محصول دوره هخامنشی است و در حقیقت می‌توان گفت تخت جمشید محصول و میراث خاورمیانه است و در این میراث جهانی همه هنر‌های این منطقه دیده می‌شود.
عسکری چاوردی ادامه داد: شیرازه هنر‌های تمدن‌های پیش از هخامنشی، در تخت جمشید به یکدیگر گره خورده و الگوی ساخته که تا امروز نیز در قلب سرزمین ایران ماندگار است.
سرپرست کاوش شهر باستانی پارسه یادآور شد: در سویی از شیراز شهر ۲ هزار ساله "انشان" کشف شده، در سویی تخت جمشید، در جنوب غرب بیشاپور کازرون، در فیروزآباد شهر گور پایتخت ساسانیان و در جنوب شرق نیز دارابگرد قرار دارد که همه نشان می‌دهند، شیراز محصول همه این تمدن‌ها است.
او گفت: در بخش تاریخ و باستان شناسی دانشگاه شیراز تلاش کردیم پروژه‌های مطالعاتی را با همین رویکرد محور تخت جمشید به شوش انجام دهیم، محوری که اهمیت بالایی دارد و در همه الواحی که در تخت جمشید به دست آمده نیز به ۳۶ شهر در این مسیر اشاره شده است.
عسکری چاوردی افزود: در الواحی که اخیرا نیز همراه با رئیس جمهور از دانشگاه شیکاگو به موزه ملی کشور بازگشت، به این شهر‌های باستانیِ محور تخت جمشید تا شوش اشاره شده است.
استاد تاریخ و باستانشناسی دانشگاه شیراز عنوان کرد: شهر پارسه یک شهر بزرگ پیرامون تختگاه امروزی تخت جمشید است که این شهر دارای برج و بارو بوده و در همه الواح کشف شده از تخت جمشید نیز از آن به عنوان شهر نام برده شده است.
استاد باستان شناسی دانشگاه شیراز گفت:، اما این شهر، پردیس و به شکل یک باغشهر بزرگ بوده است و شاید شیراز میراث شهر باستانی پارسه است که چنین الگو‌های شهری در دل قلب آن نیز تداوم یافته است.
عسکری چاوردی با بیان اینکه امروز شاهد آرامگاه شاهان هخامنشی در شهر پارسه هستیم و تختگاه تخت جمشید نیز در این شهر قرار دارد، افزود: تلاش ما در پروژه مشترک شیراز با دانشگاه بلونیای ایتالیا در ۱۲ سال اخیر بر این بود تا موقعیت تختگاه تخت جمشید را تا شهر بشناسیم.
او اعلام کرد: در این پروژه باستانشناسی مشترک، ویرانه‌های شهر پارسه که امروز در این اراضی کشاورزی می‌شود را شناسایی کردیم و در جایی خیلی مهم که برای ما قابل پیش بینی نبود دروازه شهر شناسایی شد.
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید اظهار کرد: کشف دروازه شهر پارسه، کشف بسیار مهمی است.
عسکری یادآور شد: در سراسر شهر پارسه، دانشجویان دوره کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه‌های شیراز و بلونیا به صورت مشترک با سرپرستی من و پروفسور پی یر فرانچسکو کالیاری همکاری کردند تا موفق شوند پلان این شهر باستانی را بازسازی کنند.
وی توضیح داد: در این مسیر همه زمین ها، اسکن ژئوفیزیک شده و هرجا که از این آنومالی‌های ژئوفیزیک مشاهده شد مورد کاوش قرار گرفت.
اکنون می‌دانیم که پارسه باغشهری بوده که از سیستم‌های آبیاری و ویلا‌ها و باغ‌ها برخوردار بودده است؛ نه تنها تختگاه تخت جمشید بلکه مجموعه شهر پارسه الگوی شهری پردیس را داشته است.
سرپرست کاوش شهر پارسه اعلام کرد: در این کاوش‌ها، حجم گسترده‌ای از اطلاعات اشیای تاریخی به دست آمد و در جایی که فکر نمی‌کردیم اشیا و نشانه‌هایی کشف شد که نشان می‌دهد کارگاه ساخت هر چه برای ساخت تختگاه تخت جمشید استفاده می‌شده در شهر پارسه وجود داشته است.
او خبر از کشف دروازه شکوهمند شهر باستانی پپارسه داد و گفت: درست است که امروز ما ویرانه‌های آن را به دست آورده‌ایم، اما با بازسازی پلان آن، می‌دانیم که دروازه شهر پارسه در حدود ۳۰ در ۴۰ متر ابعاد و ۱۲ متر ارتفاع داشته است.
عسکری چاوردی ادامه داد: نه تنها تخت‌جمشید و پردیس پارسه زیبا بوده، بلکه دروازه آن نیز می‌درخشیده و بنایی مزین و رنگین بوده است.
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید گفت: این کشفی است که در کاوش‌های باستان شناسی ۱۲ سال اخیر ما به دست آمد و قرار است آن را به یک سایت موزه تبدیل کنیم که به مجموعه شهر استخر، نقش رستم و شهر تاریخی پارسه افزوده شود.
وی گفت: پلانی از دروازه پارسه بازسازی شده که طی ۱۲ سال کاویده شد؛ با تطبیق این پلان، می‌بینیم که بسیاری از نماد‌های دروازه بابل مانند خدای مردوک و نوع رنگ‌ها و بسیاری نماد‌های دیگر در این سازه وجود دارد و دروازه در پارسه استفاده شده است.
سرپرست کاوش شهر پارسه که به صورت مشترک میان دانشگاه شیراز و بلونیا ایتالیا انجام شد، بیان کرد: هدف ما از این پروژه بازسازی شهر پارسه بوده است.
عسکری چاوردی اعلام کرد: موفق شدیم در سطح زمین‌های کشاورزی پلان‌هایی را به دست آوریم که به ما کمک می‌کند تا سازه‌های شهری " پارسه " را به عنوان یک شهر باستانی بسیار مهم ایران را به دست آوریم.
استاد تاریخ و باستانشناسی دانشگاه شیراز با اشاره به برخی تصاویر و نماد‌های کشف شده در دروازه ایشتار بابِل در عراق امروزی، گفت: در دل تپه‌های باستانی که امروز به صورت ویرانه‌هایی باستانی دیده می‌شود، مطالعات را ادامه دادیم و در سه کیلومتری تختگاه تخت جمشید به کشف مهمی دست‌یافتیم.
او افزود: در این کاوش‌ها متوجه تعداد زیادی محوطه باستانی شامل ساختمان‌های دوره هخامنشی شدیم؛ به همین دلیل است که همواره بر حریم درجه یک تخت جمشید و ضرورت حفاظت از ان تاکید کرده‌ایم.
عسکری چاوردی اظهار کرد: براساس کاوش‌های انجام شده، چشم انداز امروزی به ما می‌گوید که در پارسه شهر وجود دارد و خیلی اهمیت دارد که آن را شناسایی کنیم.
او اعلام کرد: در دل محوطه باستانی که امروزه در اطراف آن کشاورزی می‌شود، یک سازه از آجر‌های لعاب‌دار کشف شده که بسیار ارزشمند است.
سرپرست کاوش شهر باستانی پارسه گفت: در این سازه ۱۷۰ آجر شناسایی شد که حاوی حروف‌هایی متنوع بود.
نخستین بار خط پارسی باستان را داریوش هخامنشی کشف کرده، کشف خطوط بابلی و ایلامی، در کاوش اخیر نشان می‌دهد که که بخش‌هایی از این شهر باستانی پیش از دوره داریوش ساخته شده است.
