روستای ازمیغان از جاهای دیدنی خراسان جنوبی، در منطقه‌ای کویری به‌شمار می‌رود که رودخانه‌های پرآب و طبیعتی سرسبز دارد. ویژگی منحصربه‌فرد این روستای زیبا، وجود شالیزارهای حاصل‌خیز در دل نخلستان‌های کویری است.
روستای ازمیغان در شرق بخش مرکزی شهرستان طبس قرار گرفته است و با طبس ۴۰ کیلومتر فاصله دارد. این روستای زیبا از ییلاقات طبس است که به‌دلیل آب‌وهوای بسیار خوب، از بهترین مقاصد برای تفریح و گشت‌وگذار محسوب می‌شود.
به گزارش ایرنا، کویرها از زیباترین پدیده‌های طبیعی محبوب گردشگران هستند. ویژگی بارز کویر، خشکی و بی‌آبی آن است. هیچ گردشگری انتظار ندارد به یک منطقه کویری سفر کند و رودخانه یا یک شالیزار سرسبز را روبه‌روی خود مشاهده کند؛ اما این بار قضیه فرق دارد. روستای ازمیغان از جاهای دیدنی خراسان جنوبی، در منطقه‌ای کویری به شمار می‌رود که رودخانه‌های پرآب و طبیعتی سرسبز دارد. ویژگی منحصربه‌فرد این روستای زیبا، وجود شالیزارهای حاصل‌خیز در دل نخلستان‌های کویری است.
موقعیت روستای ازمیغان: استان خراسان جنوبی، ۴۰ کیلومتری شهرستان طبس
روستای ازمیغان در شرق بخش مرکزی شهرستان طبس قرار گرفته است و با طبس ۴۰ کیلومتر فاصله دارد. این روستای زیبا از ییلاقات طبس است که به‌دلیل آب‌وهوای بسیار خوب، از بهترین مقاصد برای تفریح و گشت‌وگذار محسوب می‌شود. در جاده طبس به مشهد، تابلوی ازمیغان بعد از طی ۵۰ کیلومتر قابل‌مشاهده است.
روستای ازمیغان در ارتفاع ۱,۰۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و آب‌وهوای فوق‌العاده آن به‌دلیل وجود همین ویژگی است. روستای کوهپایه‌ای و کم‌عمق ازمیغان، رودخانه‌های خروشان و پرآبی در دل طبیعت کویری خود دارد. این روستا با وجود رودخانه‌هایی پرآب، از دو نوع آب‌وهوای گرم و مرطوب و گرم و خشک برخوردار است.
خاک روستای ازمیغان حاصل‌خیز است. وجود رودخانه‌ها و حاصل‌خیزی خاک سبب کشت شالیزارهای برنج و پرورش باغ‌های میوه در آب و هوای کویری و گرم روستا می‌شود. شاهکار طبیعت در روستای زیبا و خوش آب و هوای ازمیغان کنار شالیزارهای برنج نمایان است.
با سفر به روستای ازمیغان گویی از دو منطقه با ویژگی‌هایی متضاد بازدید می‌کنید که در دل هم قرار دارند. این برای گردشگران بسیار هیجان‌انگیز است که از یک سو استشمام بوی شالیزارهای برنج، حس‌وحال طبیعت شمال ایران را برای آن‌ها تداعی کند و از سوی دیگر، درختان سربه‌فلک‌کشیده نخل را ببینند و حال‌وهوای جنوب کشور بر آن‌ها غلبه کند.
روستای ازمیغان سنگ‌فرش است و خانه‌های آن به سبک معماری کویری با خشت، گل و چوب ساخته شده‌اند. شغل اصلی مردم روستا به‌دلیل وجود رودخانه‌های دائمی، کشاورزی و باغداری است. فعالیت‌های اقتصادی دیگری چون دامپروری، کشاورزی، قالی‌بافی و پرورش مرغ بومی نیز در روستا رواج دارد. تولید برنج، خرما، محصولات جالیزی و مرکبات از دیگر محصولاتی هستند که در روستای ازمیغان تولید می‌شوند.
کشاورزی در روستا به‌صورت کشت برنج است که از اردیبهشت ماه آغاز می‌شود و در اواخر ماه خرداد، نشای برنج را به زمین‌های اصلی روستا انتقال می‌دهند. برنج را در اوایل فصل پاییز برداشت می‌کنند و درو و شال‌کوبی آن در کشت و برداشت به شیوه سنتی انجام می‌شود.
روستای ازمیغان، روستایی کویری است؛ اما آب و هوایی دوگانه آن، چهره روستا را نیز دوگانه می‌کند. این روستای کویری زیبا از ییلاقات خوش‌آب‌وهوای معروف طبس محسوب می‌شود و به‌دلیل قرارگیری آن در کوهپایه و وجود رودخانه‌های پرآب، منطقه‌ای معتدل و سرسبز محسوب می‌شود.
فصل‌های بهار و پاییز، بهترین زمان سفر به روستای ازمیغان است. ازمیغان در بهار و پاییز آب و هوایی معتدل و مطلوب دارد. اگر علاقه‌مند هستید تا علاوه بر استفاده از هوای معتدل، برداشت برنج را در روستا مشاهده کنید، مهرماه را برای سفر به ازمیغان انتخاب کنید.
تابستان‌های ازمیغان زیبایی خاص خود را دارند. این فصل بسیار دوست‌داشتنی است و نمی‌توانید از طبیعت زیبای آن غافل بشوید. با وجود هوای گرم روستا در فصل تابستان، گردشگران زیادی در این فصل به تماشای زیبایی‌های ازمیغان می‌روند.
در شهرستان طبس، اقامتگاه‌های زیاد و متنوعی برای گردشگران وجود دارد که می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند.
روستای ازمیغان علاوه بر طبیعت زیبا و آب‌وهوای خاص، دیدنی‌های طبیعی و تاریخی دیگری برای عرضه به گردشگران دارد. موقعیت کویری روستا، این فرصت را به گردشگران می‌دهد که از کویرنوردی‌های آن نیز بهره‌مند شوند.
موقعیت جغرافیایی روستای ازمیغان و قرارگیری آن در مکانی پست و دره‌ای کم‌عمق با وفور آب، زمین‌های روستا را مستعد کشت برنج و شالیکاری می‌کند. زمین‌هایی از روستای ازمیغان که از آب و هوای مرطوب برخوردارند، طبیعتی سرسبز و زیبا دارند. تماشای شالیزارهای سرسبز و استشمام بوی خوب آن‌ها، گردشگران را به وجد می‌آورد.
دورتادور شالیزار، در هوای گرم و خشک روستای ازمیغان، تماشای درختان نخل، جذابیتی وصف‌ناشدنی دارد. درختان نخل روستا به‌صورت چهار یا پنج‌تایی کنار هم روییده‌اند و در ردیف‌های منظم قرار ندارند. همین ویژگی، مشخص می‌کند که درختان به‌صورت خودرو رشد کرده‌اند. زمین‌های نخلستان به‌صورت پلکانی هستند. علاقه‌مندان به این طبیعت زیبا و تماشایی در کنار درختان نخل روستا عکس می‌گیرند و از زیبایی‌های آن لذت می‌برند.
باغ‌های میوه متنوعی در ازمیغان وجود دارد که تماشای آن‌ها برای گردشگران بسیار جذاب است. علاوه بر نخلستان‌های زیبا، باغ‌های مرکبات متنوعی چون سیب، نارنج، نارنگی، آلو، زردآلو، هلو، خرمالو، گلابی و شلیل، چشم هر رهگذری را در هنگام عبور از کنار خود جلا می‌دهند. در کنار این درختان زیبا، از تماشای درختان دیگری چون انجیر کوهی ۳۰۰ ساله و کاج‌های بلند بالا لذت می‌برید.
روستای ازمیغان، گلزارهای بسیاری دارد. گل‌های نرگس زیبایی در روستا کشت می‌شود. کیفیت بالای آب‌وهوای این منطقه، کمک زیادی به رویش گل‌های نرگس می‌کند. وجود گل‌های نرگس در روستا، چشم‌اندازی بهشتی به آن می‌دهد و عطر و بوی خوش گل‌ها در سراسر روستا می‌پیچد. در روستای ازمیغان علاوه بر گل نرگس، گل‌های محمدی نیز پرورش داده می‌شود.
آبشاری زیبا در روستای ازمیغان است که برای دسترسی به آن، باید ۳۰ دقیقه پیاده‌روی کنید. مسیر منتهی به این آبشار، از بین شالیزارها و باغ‌های میوه عبور می‌کند. شنا و آب‌بازی در دل کویر تجربه‌ای است که همانندی در هیچ جای دیگری نداد و تنها در ازمیغان نصیب گردشگران می‌شود. فراموش نکنید که شنا در تنگه خطر دارد و تنها افراد ماهر قادر به شنا در آن هستند؛ زیرا لبه‌های سنگی تنگه‌ها در زیر آب قرار دارند و با چشم دیده نمی‌شوند.
آب‌های پرخروش ازمیغان به جایی منتهی می‌شوند که به تخت عروس معروف است. تخت عروس از زیبایی‌های ساده روستا است که به دل هر گردشگری می‌نشیند. تخته سنگ سفیدی در میان آب قرار دارد و آب از دو طرف آن عبور می‌کند، از جانب مردم محلی به تخت عروس شهرت یافته است. اگر به ازمیغان رفتید، به تخت عروس بروید، کنار آب بنشینید و از هوای خوب منطقه لذت ببرید.
دره کال جنی که در ۳۳ کیلومتری طبس و اطراف روستای ازمیغان قرار دارد، از مقاصد دره نوردی ایران به شمار می‌آید. رودخانه ازمیغان عامل اصلی تشکیل دره کال جنی است. رودخانه بعد از ورود به زمین‌های آبرفتی، بستر خود را عمیق کرده و در مسیر عبور خود در مواجه با مقاومت سنگ‌ها، پیچ‌وخم‌هایی را ایجاد کرده است. با گذشت زمان و با بیشتر شدن عمق رودخانه، تنگه‌ای در مسیر تشکیل شد.
نام دره از دو بخش تشکیل می‌شود. «کال» به‌معنای دره و تنگه‌ای است که به‌وسیله جریان آب ایجاد می‌شود و «جنی» نیز از اعتقادات گذشتگان به حضور ارواح و جنیان در این تنگه گرفته شده است. ساختار دره نشان می‌دهد که وزش و عبور باد از بین شکاف‌ها، سبب ایجاد صداهایی عجیب می‌شود. اهالی روستا این صداهای عجیب و غریب را به صدای جن، تعبیر و تفسیر می‌کردند و دره را رازآلود تصور می‌دانستند.
چشمه ماهی ازمیغان یکی از چشمه‌های اطراف روستا است که از آب آن برای شفای پوست استفاده می‌شود. چشمه ماهی، در گردشگری سلامت مورد استفاده بیماران پوستی قرار می‌گیرد. اگر به چشمه ماهی ازمیغان بروید و برای مثال، پای خود را در آب چشمه فرو ببرید، ماهی‌هایی که از بافت‌های مرده تغذیه می‌کنند، در اطراف پاهایتان جمع می‌شوند و با قدرت مکندگی خود پوست پاهای شما را پاکسازی می‌کنند.
در فاصله پنج کیلومتری بالای روستای ازمیغان و پایین آن، خانه‌های دستکندی وجود دارند که در میان مردم محلی به قلعه دختر معروف هستند. سابقه این خانه‌های تاریخی به گذشته‌های دور می‌رسد. دو نوشته به زبان عربی در این خانه‌ها کشف شده است که خط و محتوای آن‌ها را مربوط به دوره جعفر طیار می‌دانند. متاسفانه از این خانه‌های زیبا به‌خوبی نگهداری نشده است و امروزه از آن‌ها برای کاربری انبار یا نگهداری حیوانات اهلی استفاده می‌شود.
آرامگاهی در روستای ازمیغان است که آن را به سید محمد بن جعفر طیار نسبت می‌دهند. بنای آرامگاه سید محمد بن جعفر طیارروی یک مکان بلند قرار دارد و به کوه ازمیغان مشرف است. در سمت چپ جاده اصلی ورود به ازمیغان، جاده‌ای خاکی قرار دارد که در ابتدای آن، به تابلوی مزار برخورد می‌کنید. این مسیر به بقعه سید محمد بن جعفر طیار ختم می‌شود.
مزار اصلی آرامگاه، به زمان ورود اسلام به ایران بازمی‌گردد و در طول تاریخ، بارها خراب و از نو بازسازی شده است. زلزله‌ای که در سال ۱۳۵۷ در ازمیغان رخ داد، دلیل اصلی تخریب بنا بود.
روستای شگفت‌انگیز ازمیغان، تضادهای بسیاری را دل خود جمع کرده است که هر گردشگری جذب آن می‌شود. تماشای طبیعت زیبای روستا و بازدید از جاذبه‌های متنوع آن، تجربه‌ای لذت‌بخش و به‌یادماندنی است.
