برخی مسائل در کشور وجود دارد که مسئول آن رئیس‌جمهوری نیست و تصمیم نهایی در سطح دیگری گرفته می‌شود. فیلترینگ و رفع آن از جمله مسائلی است که مقام‌های ارشد نظام در آن دخالت نمی‌کنند؛ به عبارت دیگر، نهاد و مسئولی که فضای مجازی را در کشور کنترل می‌کند، دولت است.
به نظر می‌رسد که مسئولان کم‌کم به سمت و سویی حرکت می‌کنند که توپ را به زمین دیگری بیندازند و به دلیل حساسیت موضوع این احتمال وجود دارد که هر یک از مسئولان از مسئولیت خود در این زمینه حساس طفره بروند. دقیقا در چنین شرایطی این سوال مهم از سوی مردم مطرح می‌شود که در این حوزه، تصمیم‌گیر کیست و آقای پزشکیان از چه چیزی اطمینان داشته که در دوره انتخابات وعده رفع فیلترینگ را مطرح کرد؟
به گزارش آرمان ملی، دکتر مصطفی اقلیما آسیب‌شناس اجتماعی در اینباره می‌گوید: در واقع این دولت است که تصمیم می‌گیرد در شرایط خاص که حساسیت‌های اجتماعی پدید آمده، محدودیت اعمال کرده و فیلترینگ در کشور وجود داشته باشد و در این صورت روشن است که اگر شرایط حساس برطرف شد، تصمیم دیگری می‌گیرد.
اینکه دولت مدام تکرار کند که در حال تلاش برای برداشتن محدودیت‌ها هستیم این معنا به ذهن متبادر می‌شود که این دولت هم نمی‌خواهد گام به وادی مهم و حساس بگذارد و همان روند گذشته را دنبال می‌کند و دشوار می‌توان پذیرفت که در عمل اتفاق خاصی رخ بدهد.
اینکه رئیس‌جمهور در این زمینه طرح مشکل کند کافی نیست. مشکل را همه می‌دانند و متوجه هستند که چرا چنین مشکلی در کشور پدید آمد و استمرار یافت. به دلیل اینکه مردم با موضوع آشنا هستند دیگر نیازی به تکرار پیوسته و طرح مکرر موضوع نیست و دولت یا آقای رئیس‌جمهور نباید مطالبات مردم را تکرار کنند. در واقع اقدام و برداشتن گام موثر در این موضوع اهمیت دارد.
آقای پزشکیان می‌توانست اصلا چنین وعده‌ای را مطرح نکند، اما وقتی نسبت به حل موضوع تمایل نشان داد و این تمایل را در زمان انتخابات ابراز کرد، به این معناست که آقای پزشکیان می‌داند ریشه و اساس مشکل از کجاست و نسبت به حل مساله امیدوار بوده است. در صورتی که دولت نتواند یا نخواهد از محدودیت‌ها کم کند، این سوال پررنگ می‌شود که اگر مسئول رفع فیلترینگ دولت و رئیس جمهور نیست پس چه کسی است؟
فیلترینگ در اختیار وزارت ارتباطات است که وزیر آن را رئیس‌جمهور انتخاب می‌کند. این انتظار معقولی است که دولت به مردم گزارش بدهد و با صراحت بگوید که چرا هنوز مشکل برطرف نشده است. مثلا اگر برخی نهاد‌ها نسبت به موضوع حساسیت و نگرانی دارند، دولت همین را مطرح کند که نگرانی‌ها از کجا شکل گرفته است. نیازی به تقابل نیست و اگر دولت بتواند با صراحت به مردم گزارش بدهد، مردم هم می‌پذیرند. بخشی از نارضایتی‌ها به این دلیل است که تاکنون دولت‌ها در مواردی چنان رفتار کرده‌اند که گویی علاقه‌ای به طرح موضوع با مردم ندارند. دولت آقای پزشکیان می‌تواند در این زمینه مسیر جدیدی باز کند.
