۵ هواپیمای آزمایشی آمریکایی با فناوری پنهانکاری مدرن (تصاویر)

ایالات متحده در طول تاریخ برخی از پیشرفته‌ترین هواپیما‌های آزمایشی را تولید کرده است که نقشی حیاتی در شکل دادن به فناوری پنهانکاری امروزی داشته اند.

به گزارش روزیاتو، این مقاله به بررسی پنج هواپیمای آزمایشی برتر می‌پردازد که قابلیت‌های پنهانکاری و جاسوسی را از طریق طراحی و مواد پیشرفته آزمایش کردند.

۱- Lockheed Have Blue

پلتفرم تایید کننده تکنولوژی پنهانکاری، پیش درآمدی بر F-۱۱۷ Nighthawk

خدمه: ۱ نفر

طول: ۱۴.۴ متر

طول بال ها: ۶.۸۶ متر

ارتفاع: ۲.۲۹ متر

مساحت بال: ۳۵.۹ متر مربع

وزن خالی: ۴،۰۶۰ کیلوگرم

حداکثر وزن برخاست: ۵،۶۷۰ کیلوگرم

حداکثر سرعت: ۹۶۵ کیلومتر بر ساعت

قدرت حمل محموله روی بال: ۱۶۰ کیلوگرم بر متر مربع

پیشرانه به وزن: ۰.۴۶-۰.۶۲

نام Have Blue ساخت لاکهید، نام رمزی برای نسخه مفهومی جنگنده پنهانکاری بود که در اواسط دهه ۱۹۷۰ ساخته شد. این هواپیما که توسط بخش Skunk Works در لاکهید طراحی شد، اولین هواپیمای بال ثابت با شکل چند وجهی بر اساس مفاهیم مهندسی رادار بود. این طراحی برای انحراف امواج الکترومغناطیسی و کاهش سطح مقطع راداری برای فریب دادن اهداف دشمن طراحی شده بود.

این هواپیمای مفهومی از دو موتور توربوجت جنرال الکتریک J۸۵ بهره می‌برد که هر کدام ۲۹۵۰ پوند (۱۳ کیلو نیوتن) نیروی رانش برخاست تولید می‌کردند. آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (دارپا) این پروژه را بر عهده گرفت،

«تا استراتژی‌ها و فناوری‌هایی برای کاهش امکان تشخیص راداری، از جمله کاهش سطح مقطع راداری از طریق ترکیبی از شکل‌دهی (برای به حداقل رساندن تعداد خوشه‌های برگشتی راداری) و مواد جاذب رادار؛ محافظ‌های مادون قرمز، خنک کننده اگزوز و ساختار آن، و افزایش توزیع گرما؛ کاهش ردپای بصری؛ لغو ردپای فعال؛ محافظ ورودی هوا؛ و روکش‌های شیشه جلو را توسعه دهد.»

۲- Northrop Tacit Blue

یکی از اولین هواپیما‌های جاسوسی پنهانکار

خدمه: ۱ نفر

طول: ۱۷.۰۲ متر

طول بال ها: ۱۴.۶۸ متر

ارتفاع: ۳.۲۳ متر

وزن ناخالص: ۱۳،۶۰۸ کیلوگرم

حداکثر سرعت: ۴۶۰ کیلومتر بر ساعت

سقف پروازی: ۲۵،۰۰۰ تا ۳۰،۰۰۰ فوت (۷،۶۰۰ تا ۹،۱۰۰ متر) ارتفاع عملیاتی

پیشرانه به وزن: ۰.۳۶

Tacit Blue ساخت نورثروپ یک هواپیمای شبیه ساز و آزمایشی بود که برای هواپیما‌های جاسوسی پنهانکار با قابلیت مشاهده کم با قابلیت بقای زیاد طراحی شده بود. این هواپیما قرار بود به انواع حسگر‌ها مجهز شود که بتوانند در خط مقدم جبهه در میدان نبرد عملیات انجام دهد. شکل این هواپیما آن را از دید اهداف دشمن پنهان نگه می‌داشت.

طبق گزارش موزه ملی نیروی هوایی آمریکا، «Tacit Blue ثابت کرد که یک هواپیمای پنهانکار می‌تواند سطوح منحنی داشته باشد – بر خلاف سطوح چندوجهی F-۱۱۷ Nighthawk – که تأثیر زیادی بر هواپیما‌های بعدی مانند B-۲ گذاشت. همچنین طراحی Tacit Blue گرمای منتشر شده از موتور‌ها را به حداقل رسانده و حضور آن را بیشتر پوشانده است. Tacit Blue از نظر آیرودینامیکی ناپایدار بود، اما دارای یک سیستم دیجیتالی پرواز با سیم برای کمک به کنترل آن بود.

دو موتور توربوفن Garrett ATF۳-۶ نیروی محرکه این هواپیما را تامین می‌کردند که هر کدام ۵،۴۴۰ پوند بر فوت (۲۴.۲ کیلو نیوتن) نیروی رانش برخاست تولید می‌کردند.

۳- Boeing Bird of Prey

طراحی ثابت کننده پنهانکاری برای طرح‌های خلاقانه

خدمه: ۱ نفر

طول: ۱۴.۲۲ متر

طول بال ها: ۶.۹۱ متر

ارتفاع: ۲.۸۲ متر

مساحت بال: ۲۰.۴ متر مربع

حداکثر وزن برخاست: ۳،۳۵۶ کیلوگرم

حداکثر سرعت: ۴۸۲ کیلومتر بر ساعت

سقف پروازی: ۲۰،۰۰۰ فوت (۶،۱۰۰ متر)

Bird of Prey یک هواپیمای پنهانکار شبیه ساز بود که در دهه ۱۹۹۰ توسط بوئینگ و مک دانل داگلاس طراحی شد. از این نوع برای توسعه فناوری و موادی استفاده شد که بعداً در سایر هواپیما‌های آزمایشی قابل استفاده بود. به عنوان یک شبیه ساز تکنولوژی، برخی از نوآوری‌های این هواپیما در ساخت هواپیمای بدون سرنشین X-۴۵ ساخت بوئینگ به کار گرفته شد.

این بستر آزمایشی از یک موتور Pratt & Whitney Canada JT۱۵D-۵C نیرو می‌گرفت که نیروی پیشرانه‌ای ۳،۱۹۰ پوندی (۱۴.۲ کیلونیوتن) را تولید می‌کرد. از سپتامبر ۱۹۹۶، این نوع ۳۸ پرواز آزمایشی انجام داد. طبق گزارش موزه ملی نیروی هوایی ایالات متحده،

«پرنده شکاری در ۳۸ پرواز خود روش‌هایی را آزمایش کرد که هواپیما‌ها را برای چشم و رادار کمتر قابل مشاهده می‌کرد. همچنین راه‌های جدیدی برای طراحی و ساخت هواپیما با استفاده از ساختار‌های کامپوزیتی تک قطعه بزرگ، طراحی و مونتاژ رایانه‌ای «واقعیت مجازی» و ابزار‌های یکبار مصرف را تست و تایید کرد».

۴- Lockheed Martin RQ-۱۷۰ Sentinel

پهپاد‌های پنهانکار مورد استفاده برای عملیات‌های جاسوسی

خدمه: ۳ نفر روی زمین

طول: ۴.۵ متر

طول بال: ۱۱.۵۸ متر

ارتفاع: ۱.۸ متر

مداومت پروازی: ۵ تا ۶ ساعت

سقف پروازی: ۵۰،۰۰۰ فوت (۱۵،۰۰۰ متر)

RQ-۱۷۰ Sentinel ساخت لاکهید مارتین یک هواپیمای بدون سرنشین (UAV) است که برای آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) طراحی شده بود. این هواپیمای پنهانکار مجهز به تجهیزات شناسایی هوایی است که آن را برای استقرار در افغانستان و کره جنوبی به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹ ضروری می‌کرد.

این طراحی بال پرنده با یک موتور توربوفن Garrett TFE۷۳۱ یا TF۳۴ جنرال الکتریک طراحی شده بود که تا ۴،۷۵۰ پوند بر فوت (۲۱ کیلو نیوتن) نیروی رانش برخاست تولید می‌کرد.

۵- Lockheed Martin X-۴۴ MANTA

یک هواپیمای مفهومی بدون دم و پنهانکار

دو موتور پرت اند ویتنی

سرعت مورد انتظار: تا ۲،۴۰۰ کیلومتر بر ساعت

تسلیحات: توپ ۲۰ میلیمتری و انواع موشک‌ها

برد: ۱،۸۵۰ کیلومتر

هواپیمای بدون دم چند محوری X-۴۴ (MANTA) ساخت لاکهید مارتین یک طرح مفهومی بود که توسط نیروی هوایی ایالات متحده و ناسا مورد مطالعه قرار گرفت. این هواپیما برای آزمایش پرواز بدون دم در ارتفاعات کنترل شده طراحی شده بود. این هواپیما که از F-۲۲ Raptor مشتق شده بود، دارای یک بال دلتا کشیده و بدون دم افقی بود.

هدف این نوع پرنده افزایش قابلیت‌های پنهانکاری هواپیما از طریق فناوری‌های مختلف طراحی و مواد بود. مانورپذیری این هواپیما با استفاده از بردار رانش افزایش یافت.