این تست بیشتر به‌عنوان یک ابزار غربالگری برای افرادی طراحی شده که احتمال می‌دهند ممکن است این شرایط را داشته باشند و برای پیگیری بیشتر باید به متخصص مراجعه کرد.
برای تشخیص اوتیسم، باید یک متخصص شما را ارزیابی کند. اما اگر احتمال می‌دهید که مبتلا به اوتیسم باشید، یک پزشک عمومی روش ساده‌ای را ارائه داده که می‌توانید از آن برای بررسی این احتمال کمک بگیرید.
به گزارش روزیاتو؛ این آزمون ۱۰ سؤاله که توسط پزشکان NHS مورد استفاده قرار می‌گیرد، به تنهایی نمی‌تواند تأیید کند که آیا شما در طیف اوتیسم قرار دارید یا خیر.
این تست بیشتر به‌عنوان یک ابزار غربالگری برای افرادی طراحی شده که احتمال می‌دهند ممکن است این شرایط را داشته باشند و برای پیگیری بیشتر باید به متخصص مراجعه کرد.
هدف این آزمون کمک به شناسایی علائم اوتیسم است.
اگر پزشک بر اساس پاسخ‌هایتان تشخیص دهد که احتمال ابتلا به اوتیسم وجود دارد، معمولاً شما را برای انجام ارزیابی‌های تخصصی‌تر به متخصصان مربوطه ارجاع می‌دهد.
این آزمون یک راهنمای سریع برای ارجاع بزرگسالانی است که مشکوک به اوتیسم هستند و مشکل یادگیری ندارند.
نحوه پاسخگویی: برای هر سؤال یکی از پاسخ‌های «کاملاً موافق»، «تا حدودی موافق»، «تا حدودی مخالف» یا «کاملاً مخالف» را یادداشت کنید.
اغلب متوجه صدا‌های ریز و جزئی می‌شوم که دیگران نمی‌شنوند.
بیشتر روی تصویر کلی تمرکز دارم تا جزئیات.
انجام همزمان چند کار برایم آسان است.
در صورت ایجاد وقفه، می‌توانم سریع به کارم بازگردم.
وقتی کسی با من صحبت می‌کند، به‌راحتی متوجه منظور غیرمستقیم او می‌شوم.
می‌دانم چگونه بفهمم که آیا کسی که به حرف‌هایم گوش می‌دهد، خسته شده یا نه.
هنگام خواندن داستان، تشخیص قصد شخصیت‌ها برایم دشوار است.
دوست دارم اطلاعاتی درباره چیز‌های مختلف (مثل انواع ماشین‌ها، پرندگان، گیاهان و…) جمع‌آوری کنم.
می‌توانم تنها با نگاه کردن به چهره افراد، احساسات یا افکار آنها را تشخیص دهم.
درک نیت افراد برایم دشوار است.
برای هر پاسخ «کاملاً موافق» یا «تا حدودی موافق» در سؤالات ۱،۷،۸ و ۱۰، یک امتیاز در نظر بگیرید. همچنین، برای هر پاسخ «کاملاً مخالف» یا «تا حدودی مخالف» در سؤالات ۲،۳،۴،۵،۶ و ۹ هم یک امتیاز ثبت کنید. اگر فرد از ۱۰ سؤال بیش از ۶ امتیاز کسب کند، توصیه می‌شود که برای ارزیابی تخصصی‌تر به یک متخصص ارجاع داده شود.
