جهت همنشینی مناسب با زمینه و حس فضای موجود، پوشش نهایی کومه را با کاهگل و گالی (نوعی الیاف گیاهی برای پوشش سقف خانه‌های روستایی به کار می‌رود)، در نظر گرفتیم.
معماری بومی مازندران در منطقه شمال ایران تحت تاثیر شرایط اقلیمی، در طول زمان شکل گرفته است. معماری بومی ریشه در بخش روستایی نشین استان مازندران دارد. این معماری به لحاظ ساختار کاملاً وابسته به طبیعت بوده است. بطوری که در ساخت یک بنا تمام عناصر تشکیل دهنده معماری بصورت بومی از طبیعت منطقه تهیه میشده است.
به گزارش عصر ایران به نقل از آرکوما، خواسته کارفرما ایجاد فضایی در راستای معماری بومی منطقه ضمن داشتن دید و تجربه جدید از فضا بوده است. بنا شد پروژه در سایتی در نزدیکی زمین‌های کشاورزی احداث شود که پس از بررسی سایت، مکانی مشرف به آب بند و منظره اطراف برای این منظور شناسایی گردید.
جهت همنشینی مناسب با زمینه و حس فضای موجود، پوشش نهایی کومه را با کاهگل و گالی (نوعی الیاف گیاهی برای پوشش سقف خانه‌های روستایی به کار می‌رود)، در نظر گرفتیم. تا با خانه‌های روستایی بجا مانده از گذشته هماهنگی داشته باشد. در فرم کومه نیز از شیروانی بلند استفاده کردیم تا به تیپولوژی خانه‌های روستایی نزدیک باشد.
