اگر به طور ناگهانی مصرف داروهای خود را قطع کنیم چه اتفاقی میافتد؟
فرارو- قطع ناگهانی داروها به خصوص برای افرادی که دچار بیماریهای مزمن هستند میتواند خطراتی جدی به همراه داشته باشد.
به گزارش فرارو به نقل از استار اینسایدر، بسیاری از مردم به طور روزانه داروهایی مصرف میکنند. مصرف دارو برای کسانی که دچار بیماریهای مزمن هستند، به بخشی از برنامه روزانه زندگیشان تبدیل میشود. قطع ناگهانی برخی داروها خطراتی جدی به همراه دارد. در کنار عوارض جانبی قطع ناگهانی، در برخی شرایط قطع ناگهانی دارو میتواند زندگی فرد را به خطر بیاندازد.
افرادی که از فشار خون بالا رنج میبرند، ممکن است برای ثابت نگه داشتن فشار خون خود از داروها استفاده کنند. این داروها برای عملکردهای مختلف بدن مانند کنترل سرعت پمپاژ خون توسط قلب، دفع نمک و آب بدن و البته کاهش فشار در رگهای خونی تجویز میشوند. قطع ناگهانی این داروها میتواند سلامت فرد را به طور جدی در معرض خطر قرار دهد. کنار گذاشتن ناگهانی داروهای فشار خون میتواند منجر به افزایش خطر سکته مغزی، آسیب شریانی، نارسایی کلیه، مشکلات کلیوی یا حتی آسیب به عصب بینایی شود.
افرادی که داروهای تیروئید مصرف میکنند، به ویژه کسانی که مبتلا به پرکاری تیروئید هستند، در صورت قطع ناگهانی دارو در معرض خطر ایجاد «طوفان تیروئید» قرار میگیرند. علائم این وضعیت کشنده شامل ضربان قلب سریع، تب، غش و حتی کما است.
داروهای ضد افسردگی بر مواد شیمیایی موجود در مغز تأثیر میگذارند. برخی از افراد زمانی که احساس بهتری پیدا میکنند، وسوسه میشوند تا داروهای خود را کنار بگذارند. قطع ناگهانی این داروها میتواند منجر به ایجاد علائم ترک مانند سرگیجه، علائمی شبیه به آنفولانزا، گرفتگی معده یا حتی احساس شوک الکتریکی در مغز شود. با قطع ناگهانی داروهای افسردگی فرد خود را در خطر بازگشت مشکلات سلامت روانی قرار میدهد. نوسانات خلقی، حملات پانیک و افسردگی از جمله عوارض جانبی قطه ناگهانی این داروها برای سلامت روان هستند.
داروهای ضد انعقاد که بیشتر به عنوان رقیق کننده خون شناخته میشوند، به منظور رقیق کردن خون و جلوگیری از لخته شدن خون استفاده میشوند. این داروها معمولاً به عنوان یک اقدام پیشگیرانه برای افرادی که در معرض خطر بالای سکته مغزی یا حمله قلبی هستند تجویز میشوند. با قطع ناگهانی این داروها خطر لخته شدن خون و در نتیجه خطر سکته مغزی ویا حمله قلبی افزایش مییابد. بیماران همچنین ممکن است از علائم ترک، از جمله اختلالات عاطفی، سرگیجه، خستگی و حتی آسیب عصبی رنج ببرند. جریان اکسیژن به مغز نیز ممکن است به خطر بیفتد که میتواند منجر به مشکلات سلامتی متعددی شود. به این دلایل، رقیقکنندههای خون باید باریکتر شوند و بهطور ناگهانی قطع نشوند.
بنزودیازپینها برای بیماریهای متعددی از جمله تشنج و اختلالات اضطرابی استفاده میشوند. این داروهای تجویزی بسیار اعتیادآور هستند. قطع ناگهانی این داروها میتواند بدن و ذهن را به هم بریزد. علائم ترک ممکن است شامل اختلالات خواب، سردرد، تحریک پذیری، اضطراب، حملات پانیک، لرزش دست، تعریق، حالت تهوع، تپش قلب و درد عضلانی باشد. علائم جانبی این داروها میتواند شامل تشنج، توهم و روان پریشی باشد. این علائم جانبی نه تنها بسیار جدی هستند، بلکه میتوانند برای مدتی بسیار طولانی ادامه داشته باشند.
مانند بنزودیازپینها، گاباپنتین نیز برای مدیریت بیماریهای مختلفی مانند تشنج صرع، دردهای عصبی، سندرم پای بیقرار و نورالژی استفاده میشود. حتی زمانی که این دارو تحت نظارت پزشک قطع شود علائم ترک به همراه دارد که ممکن است شامل سردرد، حالت تهوع، خستگی، سرگیجه و تب باشد. در صورت قطع ناگهانی این دارو علاوه بر علائم ترک که قبلاً ذکر شد، بیماران ممکن است گیجی، تشنج و ضربان قلب نامنظم را نیز تجربه کنند. در برخی موارد، این علائم ممکن است تا یک هفته نیز ادامه داشته باشد.
این قطرهها برای کاهش فشار داخل چشم مصرف میشوند. توقف ناگهانی این دارو منجر به افزایش فشار داخل چشم میشود که میتواند منجر به آسیب اعصاب بینایی و حتی کوری شود.
کورتیکواستروئیدها که به عنوان استروئید نیز شناخته میشوند، داروهای ضد التهابی هستند. این دارو نسخههای مصنوعی هورمونهایی هستند که بدن به طور طبیعی تولید میکند. کورتیکواستروئیدها برای آسم، آلرژی، بیماریهای خود ایمنی که باعث درد و التهاب مفاصل، ماهیچهها و تاندونها میشود، تجویز میشوند. مصرف این داروها باعث میشود بدن تولید طبیعی کورتیزول را کاهش دهد. قطع ناگهانی این داروها به بدن زمان لازم برای تولید کورتیزول را نمیدهد. تعدادی از علائم جانبی قطع این دارو شامل نوسانات خلقی، خستگی، درد مفاصل، فشار خون پایین و مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع، درد شکم و اسهال میشود.
اپیوئیدها مسکنهایی بسیار قوی و اعتیادآور هستند. این داروها معمولاً برای مقابله با شرایط دردناک مزمن تجویز میشوند. قطع ناگهانی این داروها دردناک و خطرناک است. علائم جانبی قطع این داروها میتواند شامل درد عضلانی، گرفتگی شکم، استفراغ و اسهال شود. علاوه بر علائم جانبی جسمی، قطع ناگهانی ایپوئیدها بر سلامت روانی نیز تأثیر میگذارد. نوسانات خلقی، تحریک پذیری، بی خوابی، اضطراب و افسردگی از عوارض جانبی روانی معمول هستند.
شلکنندههای عضلانی ارسال سیگنالهای درد به مغز را مسدود میکنند و به بیماران اجازه میدهند شرایط خود را مدیریت کنند و کیفیت زندگی بهتری داشته باشند. مانند سایر داروهای موجود در این لیست، برخی افراد وقتی بهتر میشوند وسوسه میشوند داروهای خود را کنار بگذارند. این یک اشتباه بزرگ است. توقف ناگهانی این داروها میتواند تعدادی از مکانیسمهای مغز را مختل کند و منجر به علائمی مانند لرزش، توهم، تشنج و روان پریشی شود.
مهارکنندههای پمپ پروتون معمولاً برای افرادی که از اختلالات معده رنج میبرند، تجویز میشود. این داروها با کاهش تولید اسید معده به بیماران میکنند. قطع ناگهانی این داروها شرایط را وخیمتر میکند و باعث تولید بیش از حد اسید معده میشود. این عوارض جانبی میتواند بسیار دردناک باشد و باعث احساس سوزش در گلو، قفسه سینه و همچنین حالت تهوع و سرفه شود.
آنتی بیوتیکها برای درمان عفونتهای باکتریایی استفاده میشوند. در حالی که معمولاً با قطع مصرف این داروها علائم ترک وجود ندارد، پایان ندادن دوره آنتی بیوتیک ممکن است باعث زنده ماندن برخی باکتریها و بدتر شدن عفونت شود.