یافتههای یک پژوهش نشان میدهد ارسال پیامهای متنی و استفاده از فناوری دیجیتال در کنار توصیههای سنتی به والدین درباره عادتهای غذایی و زمان بازی و ورزش کودکان بسیار خردسال، از ابتلای آنها به چاقی مفرط و احتمال چاقی در سراسر زندگیشان جلوگیری میکند.
این پژوهش به سرپرستی اِلیانا پِرین (Eliana Perrin)، پزشک بالینی و پژوهشگر مرکز کودکان جانز هاپکینز در آمریکا، انجام و گزارش آن در مجله انجمن پزشکی آمریکا (جاما) منتشر و در هفته چاقی در انجمن چاقی در شهر سَن آنتونیو در آمریکا ارائه شد.
به گزارش ایرنا، چندین دهه پژوهش نشان میدهد چاقی در اوایل دوران کودکی خطر ابتلا به چاقی در سراسر زندگی، بیماری قلبیعروقی، دیابت و سایر بیماریهای جدی را بهویژه در افراد کمدرآمد و اقلیتهای قومی به طور چشمگیری افزایش میدهد.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا، حدود ۱ نفر از هر ۵ کودک مدرسهای در سال ۲۰۱۸-۲۰۱۷ میلادی دچار چاقی مفرط شدهاند؛ این تعداد در طول و پس از همهگیری کووید ۱۹ افزایش یافته و تلاشهای پزشکان کودکان برای کاهش آن، در مراجعات حضوری موفقیت چندانی در پی نداشته است.
پژوهشگران پِی بردند استفاده از فناوری دیجیتال در کنار مشاورههای حضوری به والدین، کارساز است.
پِرین میگوید: دریافتیم که والدین مشتاق کسب اطلاعات بیشتر به منظور تأمین سلامت فرزندانشان طی رشد هستند؛ ضمن اینکه بیشترِ آنان گوشی هوشمند دارند.
وی و همکارانش برای والدین شرکتکننده در پژوهش، جلسههای مشاوره برگزار میکردند و اطلاعاتی درباره تغذیه کودکان، فعالیت بدنی، خواب و مدت زمان استفاده از دستگاههای دارای صفحه نمایش دیجیتال در اختیار آنها قرار میدادند.
والدین دارای نوزادان ۲۱ روزه یا کمتر با وزن طبیعی بدون بیماری مزمن بودند.
پژوهشگران سپس والدین را به دو گروه تقسیم کردند: گروه اول فقط از مشاوره شخصی برخوردار بودند و برای گروه دوم در کنار مشاوره شخصی با استفاده از یک سامانه کاملاً خودکار هر دو هفته یکبار، تا دو سالگی فرزندانشان پیامهای متنی آموزشی درباره تغذیه و رفتارهای سالم کودکان از جمله کاهش استفاده از نوشیدنیهای شیرین و همچنین کاهش استفاده از تلویزیون و گوشی تلفن همراه ارسال میشد؛ همچنین دسترسی این دسته از والدین به نرمافزار تحت وب دَشبُرد (dashboard) فراهم شده بود تا دستیابی به اهداف سلامت کودکان خود را پیگیری کنند.
پژوهشگران دریافتند نمودار رشد وزن برحسب قد فرزندان والدین گروه دوم در دو سال اول زندگی در مقایسه با فرزندان والدینی که فقط مشاوره دریافت میکردند، سالمتر است.