عسل و دارچین به طور معمول به عنوان افزودنی‌های شیرین به دستور پخت‌ها و نوشیدنی‌های گرم شناخته می‌شوند، اما ممکن است چیزی بیش از طعم خوب ارائه دهند.
به گزارش عصرایران، از آنجایی که عسل و دارچین دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی هستند، ممکن است بتوانند به افراد مبتلا به آرتریت نیز کمک کنند.
در طول تاریخ و تا به امروز، دارچین به عنوان درمانی برای بسیاری از بیماری‌ها در نظر گرفته شده است. از آن برای تسکین فشار خون بالا، دندان درد، آرتریت و موارد دیگر استفاده می‌شود. عسل قرن هاست که برای اهداف دارویی استفاده می‌شود و به داشتن تعدادی اسید آمینه، مواد معدنی، ویتامین‌ها و آنزیم‌ها مشهور است. پژوهش‌ها همچنین نشان می‌دهند که عسل ممکن است برخی خواص ضد التهابی داشته باشد.
گفتنی است؛ التهاب مفصل یا آرتریت (به انگلیسی: Arthritis) به برافروختگی مفصل که با ورم و درد و محدودیت حرکت همراه است، گفته می‌شود.
عسل و دارچین همچنین در طب سنتی هندی آیورودا برای مواردی مانند کاهش وزن و سوء هاضمه استفاده می‌شوند. آیورودا که به معنای «دانش زندگی» است، به تعادل در ذهن، بدن و روح اعتقاد دارد. همچنین بر این اصل استوار است که بیماری بر اساس عدم تعادل در بدن، استرس یا آگاهی فرد است.
دارچین ادویه‌ای شیرین و دارای بسیاری از ترکیبات است که به بهبود سلامت کلی انسان کمک می‌کنند. این ادویه دارای مواد مغذی زیادی مانند فیبر، کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر، روی و بسیاری دیگر است. با ترکیبات آنتی اکسیدانی خود مانند سینامالدئید و اسید سینامیک، شناخته شده است که از آسیب سلولی در بدن جلوگیری می‌کند.
دارچین از پوست درخت دارچین به دست می‌آید. انواع مختلفی از دارچین وجود دارند که از نقاط مختلف جهان می‌آیند. ریشه، میوه، گل و برگ درختان دارچین برای ادویه، پخت و پز و اهداف دارویی استفاده می‌شده است. برخی از مواد مغذی آن شامل کلسیم، پروتئین، آهن، ویتامین D و پتاسیم می‌شود.
یک قاشق چایخوری دارچین حاوی ۲.۱ گرم کربوهیدرات، ۶.۴ کالری، ۱.۴ گرم فیبر، و ۰.۱ گرم پروتئین است. این ادویه‌ای فاقد کلسترول، چربی، سدیم و قند است.
دارچین همچنین به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قوی خود ممکن است به بیماران مبتلا به آرتریت کمک کند. پژوهش‌ها نشان داده اند که دارچین بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی را در بین ۲۶ ادویه دارد. برخی از مواد آنتی اکسیدانی موجود در پوست دارچین عبارتند از:
پروسیانیدین: این ماده به طور معمول در میوه‌ها و سبزیجاتی مانند انواع توت، پرتقال، انگور، آناناس، هویج، بادنجان و مغزدانه‌هایی مانند بادام هندی، بادام و گردو یافت می‌شود. پروسیانیدین‌ها همچنین دارای خواص ضد التهابی هستند.
کاتچین: این ماده به دلیل خواص آنتی اکسیدانی خود از آسیب سلولی جلوگیری می‌کند. پژوهش‌ها همچنین نشان داده اند که این ویژگی می‌تواند از تجزیه غضروف در بدن جلوگیری کند.
افزون بر این، مطالعات نشان می‌دهند که ترکیبات فلاونوئیدی متعدد در دارچین دارای خواص ضد التهابی هستند.
پژوهشگران دریافته اند که مکمل دارچین می‌تواند یک درمان بالقوه برای بهبود علائم بالینی در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید و التهاب باشد. با این وجود، پیش از آغاز مصرف دارچین برای بهبود علائم خود، با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.
عسل محصولی طبیعی است که از زمان‌های قدیم برای اهداف تغذیه‌ای و دارویی استفاده می‌شده است. عسل همچنین به عنوان درمانی جایگزین برای شرایط بالینی توصیف شده است.
یک قاشق غذاخوری عسل دارای ۶۴ کالری و ۱۷ گرم کربوهیدرات، ۱۷ گرم قند، ۱۱ میلی گرم پتاسیم و ۱ میلی گرم کلسیم است. این ماده غذایی فاقد کلسترول، گلوتن، سدیم و چربی است. در صورت استفاده متعادل، عسل می‌تواند جایگزینی سالم برای شکر باشد.
خواص اصلی آنتی اکسیدانی عسل از فلاونوئید‌ها و پلی فنول‌ها سرچشمه می‌گیرد. این دو دارای ترکیباتی هستند که مسئول اثرات ضد التهابی عسل هستند. مطالعه‌ای نشان داد که عسل دارای اثر ضد التهابی است و می‌تواند برای درمان التهاب مزمن و حاد استفاده شود.
در کنار عسل، سرکه سیب یکی دیگر از موارد محبوب برای استفاده چند منظوره از جمله درمان برخی از بیماری‌ها است. در شرایطی که به صورت خوراکی و موضعی استفاده می‌شود، پژوهش‌های کافی برای نشان دادن اینکه سرکه سیب می‌تواند به آرتریت کمک کند، وجود ندارند.
اگرچه شناخته شده است که دارچین و عسل هر دو به بهبود آرتریت کمک می‌کنند، اما خطراتی نیز وجود دارند. عسل می‌تواند به دلیل محتوای کالری و قند خود موجب افزایش وزن شود. همچنین، شناخته شده است که موجب افزایش قند خون می‌شود. از سوی دیگر، دارچین کاسیا حاوی کومارین است و در صورت مصرف زیاد می‌تواند موجب آسیب کبد و کلیه شود.
روش‌های زیادی برای گنجاندن عسل و دارچین در رژیم غذایی و سبک زندگی شما وجود دارد. افزودن آن به جو دوسر، چای یا اسموتی‌ها گزینه بسیار خوبی است. دارچین و عسل همچنین افزودنی‌های خوبی برای دستور پخت‌های ناهار، شام و میان وعده‌ها هستند.
پیش از استفاده از عسل و دارچین چه به صورت غذایی و چه به صورت مکمل بهتر است ابتدا با یک پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.
عسل و دارچین برای اهداف بسیاری استفاده می‌شوند. چه به یک چای یا دستور پخت اضافه شوند، اینها برخی از مواد پر استفاده شناخته شده در خانه‌ها هستند. همچنین پژوهش‌هایی در مورد اهداف دارویی و فواید آنها وجود دارند. اگر به دنبال درمان‌های اضافی برای کمک به بهبود آرتریت هستید، چه درمان‌های طبیعی، دارو یا پماد، پیروی از دستورالعمل‌ها و پیشنهادات یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مهم است. آنها می‌توانند به شما در تصمیم گیری درست کمک کنند.
