پرسپولیس در دقایق پایانی بازی با گل گهر به جای حفظ توپ و کنترل زمین و بازی ترجیح داد کمربند خط دفاعی‌اش را تقویت کند.
پرسپولیس روز قبل دیدار معوقه هفته چهارم خود را در سیرجان مقابل تیم سخت کوش گل گهر برگزار کرد و موفق شد با نتیجه یک بر صفر این بازی حساس را به نفع خود به پایان برساند.
کسب پیروزی و سه امتیاز کامل این بازی با توجه به شرایط فعلی پرسپولیس به حدی برای گاریدو مهم بود که او در ۲۰ دقیقه پایانی بازی تدبیر عجیبی اتخاذ و برای اولین بار با سه مدافع میانی بازی کرد تا در مجموع با ۵ مدافع مقابل حملات گل گهری‌ها ایستادگی کند.
پرسپولیس در دقیقه ۵۳ مقابل گل گهر با ضربه آرام وحید امیری به گل رسید و تنها ۱۴ دقیقه بعد گاریدو تصمیم گرفت سیستم تیمش را تغییر دهد. از این رو در دقیقه ۶۷ تابلوی تعویش بالا رفت تا مرتضی پورعلی گنجی جایگزین میلاد محمدی شود. از همان دقیقه پرسپولیس با مثلث گولسیانی، پورعلی گنجی و کنعانی با سه مدافع میانی و فرشاد فرجی در دفاع راست و وحید امیری در دفاع چپ موفق شد ارسال‌های پیاپی بازیکنان گل گهر از هرجای زمین را قطع کرده و اجازه خودنمایی به مهاجمان بلندقامت تارتار ندهد.
این تدبیر اگرچه با توجه به کسب پیروزی در این بازی حساس، می تواند تصمیم موفقی قلمداد شود اما نباید از این واقعیت گذشت که پرسپولیس با توجه به نیروی انسانی زیاد و بازیکنان فوق العاده ای که در اختیار دارد نباید در ۲۵ دقیقه پایانی بازی‌ها دست به دفاع بزند. پرسپولیس آن قدر بازیکن دارد که در تمام خطوط به جای دفاع مطلق، دست به بازیسازی شده و توپ را در دفاع،هافبک و خط حمله روی زمین بچرخاند و با ارسال پاس، زمان بازی را به نفع خود سپری کرده و همچنان روی دروازه حریفان خلق موقعیت کند.
از این رو اگرچه برد پرسپولیس برای هواداران این تیم بسیار دلچسب بود اما نوع و سبک بازی گاریدو با چنین اقدام‌هایی تا حد زیادی اسباب نگرانی کارشناسان این حوزه را فراهم آورده است و باید دید گاریدو در طول تعطیلات لیگ می تواند با شرایطی متفاوت و شبیه به آنچه در ابتدای فصل در لیگ برتر و لیگ نخبگان به نمایش گذاشت، حریفانش را زمین گیر کند یا نه.
