پروژه معماری «لمس بهشت»، ویلایی در کنار باغ گیاهشناسی سنگاپور است که یک استودیوی معماری محلی آن را طراحی کرده است. در جشنواره جهانی معماری سال ۲۰۲۴، این ویلا رتبۀ اول را در بخش «ویلاها و خانههای روستایی و حومۀشهری» به دست آورد.
این خانه که «لمس بهشت» نامیده شده، برای حداکثر بهرهمندی از فضای سبز اطراف طراحی شده و در عین حال برای حفظ فضای خصوصیاش در یک شبکه چوبی تیره پوشانده شده است.
به گزارش فرادید، رابین تان، از بنیانگذاران استودیوی معماری «والفلاور» گفته: «منبع الهام این طرح، مفهوم ساخت یک آلاچیق زیستگرا بود که روی پایههای بلند بنا شده، در حجابی از شبکههای چوبی پیچیده شده و با ظرافت در حاشیه باغهای گیاهشناسی قرار گرفته تا با فضای سبز پوشانده شود.»
این خانه که در گوشهی پر از گیاهی از خیابان قرار دارد، با یک دیوار سنگی تقریباً بافتدار که به سمت داخل منحنی شده تا به دروازهای با همان الگوی هندسی نمای پشت برسد، احاطه شده است.
صفحه مشبک توسط این استودیو برای ترغیب رشد گیاهان طراحی شده و از آلاچیقهای باغ الهام گرفته است.
عناصر عمودی در طیف وسیعی از زوایا طراحی شدهاند تا در سراسر فضای بیرونی بازی نور ایجاد کنند.
شبکه چوبی کمی دورتر از دیوارهای اصلی بیرونی قرار دارد که عمدتاً شیشهای هستند و فضایی خالی را شکل میدهند که در آن درختان و مجموعهای از گیاهان محلی اضافه شده است.
«نمای شبکهای از الگوهای شبکهای و پیچیدهی آلاچیقهای باغ الهام گرفته که برای ترغیب رشد درختان انگور و بالاروندهها طراحی شدهاند.»
«این عناصر که از یک بخش عمودی Lمانند و یک بخش عمودی Iمانند تشکیل میشوند را میتوان در دوازده جایگشت روی پلان مرتب کرد. این تنوع سبب ایجاد سطوح زاویهداری میشود که نور خورشید را در زمانهای مختلف روز جذب میکنند، سایههای منحصربهفردی ایجاد میکنند و بازی پویای نور را در طول روز تقویت میکنند.»
در کنار راهروی ورودی، فضاهای طبقه همکف شامل دو آشپزخانه و ناهارخوری و حمام میشود. در یک طرف خانه، یک فضای نشیمن با کفپوش مرمر و مبلمان رنگ روشن با مجموعهای از درهای کشویی شیشهای کف تا سقف به حیاط پشتی و محوطه استخر متصل است.
«امکانات بیرونی، مانند استخر شنا و آلاچیق، به طور استراتژیک میان فضای زندگی اولیه و باغ گیاهشناسی قرار دارند و یک نقطه کانونی بصری برای مناطق نشیمن و غذاخوری هستند.»
«این قرارگیری ضامن اینست که فضای سبز باغها یک پسزمینه طبیعی عمل است و به طور یکپارچه محیط اطراف را با فضای زندگی ادغام میکند.»
یک فضای گردشی شامل یک راهپله چوبی و آسانسور در مرکز پلان خانه وجود دارد. این فضا که با یک دیوار مشبک منحنی در طبقه همکف و شیشهکاری در طبقات بالاتر احاطه شده، اتاق نشیمن را از باقی اتاقهای طبقه همکف جدا میکند.
در طبقه بعدی، فضای گردش خانه را به دو قسمت تقسیم کرده که اتاق خواب کودکان در یک طرف و اتاق خواب اصلی و اتاق خانواده در سمت دیگر آن است.
در سرتاسر خانه، مصالح گرم از جمله پانلهای چوبی و پارچههای خاکی و همچنین روکشهای سنگ مرمر و تراورتن استفاده شده است.
«هر یک از این فضاهای داخلی نماهای بدون مانع از فضای سبز سرسبز اطراف محل سکونت دارند و ارتباط با محیط طبیعی بالاست.»
فضاهای طبقه آخر شامل یک سالن ورزشی دراز میشود که یک دیوار آن پوشیده از آینه و سقف آن پوشیده از چوب است و یک دفتر کار خانگی که در سمت دیگر فضای گردش قرار دارد.
«اتاق مطالعه و سالن بدنسازی که به صورت استراتژیک در طبقات بالایی قرار دارند، نماهای پانوراما از سایبانهای درختان اطراف دارند.»
زیر سقف مرتفع، فضاهای تراس در دو طرف ساختمان با گیاهانی پر شده که از دیوارهای بیرونی رو به پایین سرازیر شدند تا به ترکیب اقامتگاه با محیط اطراف کمک کنند.