۲۰ سال پیش در چنین روزی علی دایی به نخستین فوتبالیستی در جهان بدل شد که برای تیم ملی کشورش ۱۰۰ گل به ثمر رسانده بود. سایت رسمی فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) به همین مناسبت گفتگویی با شهریار فوتبال ایران انجام داده است.
فرانس پوشکاش در سال ۱۹۹۳ درباره تلاش برای ثبت ۱۰۰ گل ملی گفت: «فکر نمی‌کنم هرگز این کار شدنی باشد.» زننده ۸۴ گل ملی برای مجارستان، در تایید پیش‌بینی خود توضیح داده بود: «این روز‌ها فوتبال بسیار دفاعی‌تر از گذشته شده است. تیم‌ها قبلا برای عبور از خط دفاعی حریفان، چهار یا پنج بازیکن در خط حمله خودشان می‌گماردند، اما حالا بهترین گلزن جام جهانی تنها ۶ گل می‌زند، اما پیشتر ۱۰، ۱۱ و ۱۳ گل می‌زدند. به همین دلیل فکر نمی‌کنم ۱۰۰ گل ملی دست‌یافتنی باشد.»
در همان سال یک مهاجم ۲۴ ساله اردبیلی، زاده دیار قله آتشفشانی سبلان، اولین بازی ملی خود را انجام داد. هیچ کس نمی‌توانست تصور کند که او آمار پوشکاش را به چالش می‌کشد، اما او به تنهایی پیش‌بینی پوشکاش را به چالش کشید.
دایی، اما نشانه‌گیر بی‌نظیری بود. او که یک تمام کننده بی‌نقص با توانایی بازی هوایی فوق‌العاده بود، در سال ۱۹۹۶ تنها در ۱۸ بازی ملی ۲۲ گل به ثمر رساند، آماری که شامل چهار گل در ۲۳ دقیقه از بازی مقابل کره جنوبی در یک چهارم نهایی جام ملت‌های آسیا بود. پیش از او تنها شاندور کوچیش، مهاجم جاودانه مجارستانی، موفق شده بود که در طول سال ۱۹۵۴، ۲۳ گل بزند.
مرد سبیلو از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ میلادی در ۳۶ بازی ۳۶ گل به ثمر رساند تا گرد مولر (با رکورد ۶۸ گل) را پشت سر بگذارد. کوچیش (۷۵ گله) و پله (۷۷ گله) خیلی زودتر در آینه عقب او مسیر رو به جلوی قرار گرفته بودند. دایی زمانی که پوشکاش را پشت سر گذاشت، به لطف این دستاورد قرن، سرتیتر رسانه‌ها را به انحصار خود درآورد.
در ۱۷ نوامبر ۲۰۰۴، درست۲۰ سال پیش، دایی در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۴ در برابر لائوس چهار گل به ثمر رساند تا به اولین فوتبالیست تاریخ تبدیل شود که ۱۰۰ گل ملی به ثرم رسانده است. عظمت این دستاورد به حدی بود که در تلویزیون‌های بیش از ۱۵۰ کشور جهان گزارش شد.
فیفا با مهاجم سابق بایرن مونیخ گفتگو کرد تا درباره آن دستاورد فراموش نشدنی در تهران و حضور مشترکش با کریستیانو رونالدو و لیونل مسی در باشگاه قرن صحبت کند.
علی دایی: فکر می‌کنم وقتی از ۸۰ گل عبور کردم احساس کردم دست یافتنی است. تا آن زمان، من واقعاً به آن فکر نکرده بودم، من روی پیروزی در بازی‌ها، کمک به تیمم و نمایندگی مفتخرانه کشورم متمرکز بودم. اما با نزدیک‌تر شدن به آن، این ایده واقعی‌تر به نظر می‌رسید و می‌دانستم که اگر فقط به تلاش مستمرم ادامه دهم، ممکن است محقق شود.
علی دایی: بله، در آغاز بازی احساس خاصی داشتم، اعتماد به نفس و انگیزه بالایی داشتم. اما فوتبال غیرقابل پیش‌بینی است. شما هرگز نمی‌دانید یک مسابقه چگونه پیش خواهد رفت. با این حال، آن روز همه چیز جور شد و با حمایت گرم هم تیمی‌ها و هواداران آن بازی برای من خاص‌تر شد.
علی دایی: لحظه‌ای فراموش نشدنی بود. بازی در آزادی همیشه خاص است، اما رسیدن به ۱۰۰ گل در آنجا یک حس بی‌سابقه بود. احساس می‌کردم که این مهم را نه تنها برای خودم، بلکه برای همه کسانی که با من بودند و از من حمایت کردند، به دست آوردم. آن لحظه یک پیروزی برای تمام ملت ایران بود.
علی دایی: بله، من پیام‌های زیادی از هم تیمی‌ها، مربیان و حتی افراد مشهور سرشناس از سراسر جهان دریافت کردم. غرور و حمایت مردم ایران بسیار زیاد بود. آن پیام‌ها به من نشان داد که چگونه فوتبال می‌تواند مردم را دور هم جمع کند و چگونه یک دستاورد شخصی می‌تواند برای همه معنی داشته باشد.
علی دایی: رکوردشکنی بخشی از فوتبال است و من خوشحالم که بازیکنی مانند رونالدو این کار را انجام داد. او بازیکنی استثنایی و سخت کوش است و این ویژگی‌ها را در طول دوران حرفه‌ای خود ثابت کرده است. رونالدو یک الگوی بزرگ برای بازیکنان جوان است و کارنامه او نشان می‌دهد که هر چیزی ممکن است.
مسی یک بازیکن نابغه و منحصر به فرد است. او بینایی و هوش بازی باورنکردنی دارد و تماشای بازی او همیشه لذت بخش است. مسی یکی از بهترین‌های تاریخ است و مانند رونالدو الهام بخش میلیون‌ها نفر در سراسر جهان است.
علی دایی: این یک افتخار بزرگ است. فوتبال همیشه بخش بزرگی از زندگی من بوده است و بودن در کنار بازیکنانی مانند رونالدو و مسی نشان می‌دهد که تمام تلاش‌هایی که کردم ارزشش را داشته است. این دستاورد برای من چیزی بیش از یک عدد است. این گواهی بر عشقی است که من به فوتبال بازی کردن دارم.
علی دایی: گذر زمان به من یادآوری می‌کند که این لحظه‌ها چقدر زودگذر هستند. با این حال، هر بار که به آن دستاورد‌ها فکر می‌کنم، لبخندی بر لبانم می‌آورد. از این که بخشی از تاریخ فوتبال هستم احساس غرور می‌کنم و از لحظاتی خوشی که فوتبال برای من فراهم کرده، سپاسگزارم.
