زمان زیادی نمی‌گذرد که آمریکا برای دستگیری جولانی جایزه ده میلیون‌دلاری تعیین کرده بود؛ اما حالا او تبدیل به مرد شماره یک سوریه شده است و با ظاهر جدیدش به دیدار رهبر سیاسی همان کشور می‌رود.
فرارو- ابومحمد جولانی رئیس گروه تحریر الشام با بیرون راندن بشار اسد قدرت را در سوریه به دست گرفت و سعی کرده است با تغییر لباس و ظاهر خود را یک رهبر سکولار و نه یک تروریست نشان دهد.
به گزارش فرارو، احتمالاً همه ما عکس دیدار ابو محمد جولانی رهبر این روز‌های سوریه با وزیر امور خارجه ترکیه دیده‌ایم؛ اما قصه فقط دیدار نیست، شاید تغییر ظاهر جولانی از یک دستار پوش به مرد کت‌وشلواری و کراوات زده موضوع مهم‌تری باشد. البته محمد جولانی اولین فرد سیاسی نیست که بعد از مدتی ناگهان تغییر می‌کند.
آیا افراد دیگری شبیه به جولانی در سال‌های اخیر وجود داشته‌اند؟ چرا این افراد به ناگهان و یا به‌مرورزمان تغییر کردند؟ رولان بارت معتقد است با استفاده از اصول نشانه‌شناسی می‌توان پدیده‌ها و شخصیت‌ها را تحلیل کرد. هر یک از شخصیت‌های بررسی شده برای پوشاندن لایه‌های شخصیتی یا نشان‌دادن جایگاه اجتماعی جدید تغییر استایل داده‌اند.
دیدار جولانی رئیس گروه التحریرالشام و وزیر امور خارجه ترکیه
قذافی که در کودتای ۱۹۶۹ قدرت را در لیبی به دست گرفت، رهبری با چند چهره بود. مخالفانش به او لقب «گرگ در لباس میش» را داده بودند که خوش خشمگینش را پشت یک نمای نرم و آرام پنهان کرده بود.
او زمانی یک سرهنگ با لباس نظامی و عینک دودی کلاسیک بود تا قدرت خود را به همگان نشان دهد. یاسمین خضرا نویسنده کتاب «آخرین شب دیکتاتور» درباره معمر قذافی می‌گوید: بزرگ‌ترین شاهکار قذافی در لیبی متحد کردن قبایل لیبی بوده است برای همین در اوایل حکومتش با لباس نظامی در همه جا دیده می‌شد. او تا مدت‌ها به خود می‌بالید که در لیبی صلح و آرامش ایجاد کرده است؛ اما بعد از مدتی نیاز به کار جدید داشت تا دوباره بر سر زبان‌ها بیفتند.
قذافی ساده‌ترین راه را انتخاب کرد و آن لباس بود. لباس قذافی دنیای قدیم و جدید را در هم می‌آمیزد، او با تغییر لباس‌های نظامی به لباس عجیب‌وغریب سعی خودنمایی بیشتر داشت و با ترکیب لباس‌های سنتی لیبی و آفریقا، چهره‌های انقلابی و پوست حیوانات سبک لباس جدیدی برای خود انتخاب کرد که البته همه آنها غرور و تکبر قذافی را فریاد می‌کشیدند.
نیویورک‌تایمز در مقاله‌ای در سال ۲۰۰۷ درباره لباس پوشیدن قذافی می‌گوید: «لباس‌های قذافی دقیقاً آن چیزی است که مردم لیبی دوست دارند با آن در دنیا شناخته شوند، پر از زرق‌وبرق و ترکیب سنت‌های بادیه نشین و مدرنیته» در حقیقت این تمام چیزی نبود که قذافی به دنبالش بود، او با چسباندن نقشه به سینه اش و یا پوشیدن لباس‌هایی با طراحی قاره آفریقا در مراسم‌ها به دنبال اثبات پدرخواندگی‌اش در این قاره بود.
در روز‌هایی که ونزوئلا درگیر انقلاب کمونیستی بود، هوگو چاوز از رنگ قرمز در سبک لباس پوشیدن خود استفاده می‌کرد. رنگ قرمز نماد کمونیست و مبارزه علیه سرمایه‌داری است. رهبر مبارزه سیاسی ونزوئلا در سخنرانی‌های شورانگیز خود برای متحد کردن مردم و تهییج بیشتر از لباس‌هایی سرتاپا قرمز استفاده می‌کرد؛ اما وقتی که به قدرت رسید لباس قرمز را کنار گذاشت تا به همگان نشان دهد او مرد صلح و دوستی است و از کت و شلوار‌هایی که اعتقاد داشت غربی است می‌پوشید؛ حتی دیگر از کلاه نظامی هم استفاده نمی‌کرد؛ اما همیشه کمونیست باقی ماند.
شک و تردیدی نیست که ترامپ در سال‌های اخیر، از هر چیزی برای جلب‌توجه استفاده کرده است. ما در دوره قبلی ریاست‌جمهوری ترامپ، را مردی می‌بینیم که مو‌های زرد رنگ با مدل‌های پیچیده دارد تا ثروت خود را از این طریق به نمایش بگذارد، هر چقدر مدل مو پیچیده‌تر، نمایش و جلب توجه بیشتر.
ترامپ در باشگاه گلف خود مدل موی جدیدی را ارائه کرد که بسیار متفاوت از مدل موی بلوندش بود. او که معمولاً به پشت مویش معرف بود این روز‌ها تغییر استایل داده است و موهایش را کوتاه کرده است. برخی مو‌های او را شبیه مک کالیستر بازیگر فیلم سینمایی تنها در خانه می‌دانند و معتقد هستند به دنبال این است تا نظر مثبت دیگران را در پس اقتدار سیاسی‌اش جلب نماید.
ترامپ که از دنیای پول و اقتصاد وارد سیاست شده بود در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش نیاز داشت با هر چیزی توجه دیگران جلب نماید؛ اما حالا او در دومین دوره ریاست‌جمهوری‌اش دیگر نیازی به این کار ندارد پس مدل موی جدیدی را انتخاب می‌نماید تا این بار به‌جای جلب‌توجه اقتدار خود را به نمایش بگذارد.تغییرات لباس می‌توانند به‌عنوان بخشی از رفتار‌های خودنمایی در جامعه تفسیر شوند و به‌عنوان یک استراتژی برای جلب توجه رسانه‌ها و عموم مردم مورد استفاده قرار گیرند.
مرد مرموز این روز‌های دنیا کسی نیست جولانی، رئیس گروه تروریستی تحریرالشام. ظاهر او این روز‌ها تبدیل شده است به موضوع اصلی گفت‌و‌گو‌ها و تحلیل‌های سیاسی، البته فقط ظاهرش نیست که تغییر کرده؛ بلکه حرف‌هایش نیز بی‌شباهت به یک رهبر سکولار نیست.
همین موضوع باعث شگفتی همگان شده است که چگونه رهبر یک گروه تروریستی بنیادگرا به رهبری سکولار و دموکرات تبدیل شده است. اگر کسی نداند جولانی تا همین چند وقت اخیر رئیس یک گروه تروریستی بوده است، نمی‌تواند عمق این تغییرات ناگهانی را درک کند. او از یک مرد ترسناک تبدیل شده است به مرد رویایی این روز‌ها که کت و شلوار می‌پوشد. شاید در روز‌های آینده او ریش‌هایش را نیز بتراشد و با رهبران سایر کشور‌ها دیدار کند و حتی در اولین دستورش اجازه داد زنان سوری هرگونه که می‌خواهند لباس بپوشند.
حال یک پرسش اساسی به وجود می‌آید آیا تغییرات جولانی واقعی است و اعتقاداتش دیگر شبیه یک رهبر یک گروه تروریستی نیست یا نه تغییرات او ظاهری و دروغین است و فقط برای کسب مشروعیت و حمایت هست و بعد از مدتی به اصالت تروریستی خود برمی‌گردد؟ برای رسیدن به جواب این پرسش باید منتظر آینده ماند.
