بازگشت تحریم‌ها در سال ۱۳۹۷ و نوسانات شدید ارزی، ثبات اقتصادی را مختل کرده و برنامه‌ریزی بلندمدت را برای استارتاپ‌ها دشوار ساخته است. این شرایط بسیاری از کارآفرینان را به فکر انتقال کسب‌وکار خود به کشورهایی با اقتصاد پایدارتر انداخته است.
در سال‌های اخیر، اکوسیستم استارتاپی ایران با چالشی جدی به نام مهاجرت بنیان‌گذاران و نیروهای کلیدی مواجه شده است. این روند نه‌تنها به کاهش نوآوری و کارآفرینی در کشور منجر می‌شود، بلکه سرمایه‌های انسانی و مالی قابل‌توجهی را نیز از دسترس اقتصاد ملی خارج می‌کند.
به گزارش اقتصادآنلاین، بر اساس گزارش رصدخانه مهاجرت ایران، ۶۷ درصد از نیروهای متخصص و کلیدی شرکت‌های دانش‌بنیان وارد فرآیند مهاجرت شده‌اند.
همچنین، در سال ۲۰۲۱، کانادا ۸۰ ویزا و انگلستان ۳۰ ویزا برای کسب‌وکارهای ایرانی صادر کرده‌اند که این ارقام در سال ۲۰۲۲ به ترتیب به ۳۰ و ۱۴ کاهش یافته است. این آمارها نشان‌دهنده تمایل بالای کارآفرینان ایرانی به ترک کشور و ادامه فعالیت در محیط‌های بین‌المللی است.
تحولات اقتصادی و نوسانات ارزی: بازگشت تحریم‌ها در سال ۱۳۹۷ و نوسانات شدید ارزی، ثبات اقتصادی را مختل کرده و برنامه‌ریزی بلندمدت را برای استارتاپ‌ها دشوار ساخته است. این شرایط بسیاری از کارآفرینان را به فکر انتقال کسب‌وکار خود به کشورهایی با اقتصاد پایدارتر انداخته است.
بروکراسی‌های سخت و سنگین: موانع اداری و قوانین پیچیده، فرآیند راه‌اندازی و توسعه استارتاپ‌ها را در ایران با مشکلات متعددی مواجه کرده است. این بروکراسی‌ها انگیزه کارآفرینان را کاهش داده و آن‌ها را به جستجوی محیط‌های کسب‌وکاری ساده‌تر در خارج از کشور سوق می‌دهد.
نبود حمایت‌های مالی و سرمایه‌گذاری: کمبود سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر وعدم حمایت‌های مالی مناسب، توسعه استارتاپ‌ها را محدود کرده و آن‌ها را به دنبال جذب سرمایه در بازارهای بین‌المللی وادار می‌کند.
محدودیت‌های اینترنتی و فیلترینگ: اعمال محدودیت‌های اینترنتی و فیلترینگ، دسترسی به بازارهای جهانی و ارتباط با مشتریان بین‌المللی را برای استارتاپ‌ها دشوار کرده و آن‌ها را به فکر مهاجرت به کشورهایی با دسترسی آزاد به اینترنت می‌اندازد.
کشورهایی مانند کانادا، آمریکا، آلمان و هلند به دلیل ارائه برنامه‌های مهاجرتی ویژه برای استارتاپ‌ها و فراهم کردن زیرساخت‌های مناسب، به مقاصد جذابی برای کارآفرینان ایرانی تبدیل شده‌اند. این کشورها با ارائه تسهیلات و حمایت‌های مالی، فرصت‌های بهتری برای رشد و توسعه کسب‌وکارها فراهم می‌کنند.
مهاجرت گسترده بنیان‌گذاران و نیروهای کلیدی، منجر به کاهش نوآوری، افت کیفیت محصولات و خدمات، و از دست رفتن فرصت‌های شغلی در داخل کشور می‌شود. این روند می‌تواند به تضعیف اقتصاد دیجیتال و کاهش رقابت‌پذیری ایران در سطح منطقه‌ای و جهانی منجر شود.
بهبود ثبات اقتصادی: اتخاذ سیاست‌های اقتصادی پایدار و کاهش نوسانات ارزی می‌تواند اعتماد کارآفرینان را به آینده کسب‌وکارهایشان افزایش دهد.
کاهش بروکراسی و تسهیل قوانین: ساده‌سازی فرآیندهای اداری و حذف موانع قانونی می‌تواند محیط کسب‌وکار را برای استارتاپ‌ها جذاب‌تر کند.
افزایش حمایت‌های مالی و سرمایه‌گذاری: تشویق سرمایه‌گذاران به سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها و ارائه تسهیلات مالی می‌تواند به رشد و توسعه آن‌ها کمک کند.
رفع محدودیت‌های اینترنتی: ایجاد دسترسی آزاد و پایدار به اینترنت، امکان ارتباط با بازارهای جهانی و توسعه کسب‌وکارهای دیجیتال را فراهم می‌کند.
مهاجرت بنیان‌گذاران استارتاپ‌ها و نیروهای کلیدی، زنگ خطری برای آینده اکوسیستم استارتاپی ایران است. با شناسایی و رفع موانع موجود، می‌توان از خروج سرمایه‌های انسانی و مالی جلوگیری کرده و زمینه را برای رشد و توسعه پایدار کسب‌وکارهای نوپا در کشور فراهم کرد.
