محمد درویش، پژوهشگر و فعال محیط‌زیست می‌گوید: این بدبختی ما است که کشوری که ۳۰۰ روز آفتابی در طول سال دارد و هیچ کشوری در جهان نمی‌تواند ادعا کند بیشتر از ایران میزان دریافت انرژی در واحد سطح دارد، به چنین وضعیتی در تأمین انرژی دچار شده باشد که از کشوری، چون ترکمنستان برق وارد کند.
ساخت سدی به نام «پاشدان» روی یکی از سرشاخه‌های هریرود توسط طالبان که حاکمان فعلی افغانستان به شمار می‌روند، تأمین آب شرب مشهد در استان خراسان رضوی با بیش از ۲ میلیون نفر جمعیت را دچار اختلال می‌کند. این اولین بار نیست که افغانستان با سدسازی و ایجاد موانع در انتقال حقابه ایران مشکل‌آفرینی می‌کند و عملکرد حاکمان افغانستان در دوره‌های متوالی به همین روند بوده است.
به گزارش خبرآنلاین، محمد درویش، پژوهشگر و فعال محیط‌زیست می‌گوید: ایران باید یا یک معادله برد برد تعریف کند؛ یعنی بیاید و منافع مشترک با افغانستان ایجاد کند و مثلا بگوید اگر تو به ایران آب می‌دهی ایران هم به افغانستان برق می‌دهد و خب، چون افغانستان به شدت با کمبود برق مواجه است، این پیشنهاد خوبی برای حاکمان آن کشور خواهد بود.
او ادامه می‌دهد: منطقه خواف در خراسان رضوی سرچشمه باد‌های ۱۲۰ روزه و به شدت بادخیز است و ما می‌توانیم با استقرار نیروگاه‌های بادی و انرژی خورشیدی و انتقال آن به کشور افغانستان با وجود فاصله کمی که وجود دارد، دریافت حجم پایداری از آب را برای ایران فراهم کنیم.
درویش اظهار می‌کند: ایران پتانسیل بسیار زیادی برای تولید برق از طریق خورشید دارد و می‌تواند نه فقط برق افغانستان، عراق و نیاز برق کشور خودمان را تأمین کند، بلکه می‌تواند نیاز کل انرژی مردم جهان برای یک سال را از طریق خورشید تأمین کند و این حرف‌ها بر اساس گزارشی است که سازمان ملل در سال ۲۰۰۶ ارائه کرده است و با برنامه‌ریزی درست نباید نگران این موضوع یعنی انتقال بخشی از برق تولیدی به افغانستان باشیم؛ چرا که یک دهم خاک ایران می‌تواند انرژی مورد نیاز کل مردم جهان را تأمین کند.
او می‌گوید: این بدبختی ما است که کشوری که ۳۰۰ روز آفتابی در طول سال دارد و هیچ کشوری در جهان نمی‌تواند ادعا کند بیشتر از ایران میزان دریافت انرژی در واحد سطح دارد، به چنین وضعیتی در تأمین انرژی دچار شده باشد که از کشوری، چون ترکمنستان برق وارد کند.
