اف-۳۵ لایتنینگ به طراحی پنهانکار، طراحی به شدت ماژولار و فناوری جنگنده نسل پنجمی خود در تلاش برای جایگزینی تایفون در خطوط پروازی نیرو‌های هوایی ناتو می‌بالد. قابلیت پنهانکاری واقعی همراه با مجموعه حسگر‌های یکپارچه آن، و توانایی بسیار بالاتر برای به اشتراک گذاری داده‌های میدان جنگ در زمان واقعی، F-۳۵ را از فناوری جنگنده نسل چهارمی تایفون متمایز می‌کند.
در سراسر حوزه نبرد هوایی، مسابقه‌ای برای ساخت جنگنده آینده در حال شکل گیری است.
به گزارش روزیاتو، در یک گوشه رینگ، به عنوان مدافع عنوان قهرمانی، Eurofighter Typhoon قرار دارد و در گوشه دیگر، به عنوان مدعی جدید، F-۳۵ Joint Strike Fighter (JSF) را داریم. تایفون به عنوان یک جت جنگنده با نقش نوسانی، غیر پنهانکار، اما با قابلیت مشاهده کم که قادر به انجام ماموریت‌های برتری هوایی و تهاجمی است، شناخته می‌شود.
اف-۳۵ لایتنینگ به طراحی پنهانکار، طراحی به شدت ماژولار و فناوری جنگنده نسل پنجمی خود در تلاش برای جایگزینی تایفون در خطوط پروازی نیرو‌های هوایی ناتو می‌بالد. قابلیت پنهانکاری واقعی همراه با مجموعه حسگر‌های یکپارچه آن، و توانایی بسیار بالاتر برای به اشتراک گذاری داده‌های میدان جنگ در زمان واقعی، F-۳۵ را از فناوری جنگنده نسل چهارمی تایفون متمایز می‌کند.
خلبان آلمانی ستوان یکم الکساندر گرانت و خلبان آمریکایی سروان پاتریک پیرس در مورد نبردی ساختگی که در طول یک رویارویی تن به تن هوایی در پایگاه هوایی رامشتاین، آلمان داشتند صحبت کرده‌اند. پیرس گفته که در طول این داگ فایت، جنگنده چابک نسل چهارمی یوروفایتر تایفون با قرار گرفتن در پشت F-۳۵ و هدف قرار دادن این جت با توپ خود، برنده شد. با این حال، این دو جنگنده در واقع مسلح نبودند.
همانطور که در طراحی اصلی آن در نظر گرفته شده بود، جنگنده یوروفایتر برای سرعت و قابلیت مانور بالا طراحی شده است، که آن را به یک جنگنده بی بدیل متخصص داگ فایت و یک پلتفرم حمله و پشتیبانی بسیار سازگار تبدیل می‌کند. با این حال، F-۳۵ می‌تواند به کمک پنهانکاری و تسلیحات فراسوی افق خود تهدیدات هوابرد را قبل از اینکه این جت را شناسایی کنند، شکست دهد، و سخت افزار پیشرفته آن از بسیاری جهات توانایی بیشتری دارد؛ بنابراین این سوال پیش می‌آید که بین این دو کدام جنگنده بهتر است؟
ویژگی‌های آیرودینامیکی Eurofighter جنبه‌های مهندسی کانونی در عملکرد آن به شمار می‌آیند، شکل کانارد-دلتا یک طراحی جنگنده با قابلیت مانور فوق العاده است. اگر چه فاقد قابلیت جهت دهی رانشی است که برخی از رقبای آن می‌توانند از آن برای جا خالی دادن به تایفون استفاده کنند (برای مثال F-۲۲ Raptor)، قلب آتشین این جنگنده می‌تواند آن را به سرعت بیش از ۲ ماخ برساند و همچنین می‌تواند بدون استفاده از پس‌سوز با سرعت کروز بیش از ۱ ماخ پرواز ند. در گزارشی توسط Sandboxx News، تایفون به طور مداوم در نرخ پیچش پایدار برتری داشت که باعث می‌شد در درگیری‌های نزدیک در جایگاه بهتری قرار گیرد.
F-۳۵ ساخت لاکهید مارتین به اندازه تایفون یک جنگنده متخصص در داگ فایت نیست، زیرا سرعت و چابکی اش با تایفون قابل مقایسه به نظر نمی‌رسد. با این حال، توانایی آن در اجتناب از شناسایی و هدف قرار گرفتن به آن اجازه می‌دهد تا سلاح‌هایی را در برابر تهدیداتی به کار گیرد که حتی از حضور آن اطلاع ندارند. اف-۳۵ هنوز هم می‌تواند بچرخد و بسیاری از دشمنان هوابرد خود را بسوزاند، اما نه در همان سطح یوروفایتر. مشابه مقایسه با F-۲۲ و جنگنده‌های نسل چهارم ایالات متحده، تمرینات آموزشی با حضور Typhoon و F-۳۵ نشان داده که این دو جنگنده قابلیت‌هایی دارند که مکمل یکدیگر هستند.
Eurofighter Typhoon
طول: ۱۵.۹۶ متر
طول بال: ۱۰.۹۵ متر
حداکثر سرعت: ۲،۴۹۵ کیلومتر بر ساعت (۲ ماخ)
برد: ۲،۹۰۰ کیلومتر
سقف پروازی: بیش از ۱۵،۲۴۰ متر (۵۰،۰۰۰ فوت)
پیشرانه؛ ۹۰ کیلو نیوتن (۲۰،۰۰۰ پوند) برای موتور EJ۲۰۰
طول: ۱۵.۷ متر
طول بال: ۱۰.۷ متر
حداکثر سرعت: ۱،۹۳۱ کیلومتر بر ساعت (۱.۶ ماخ)
برد: ۱،۹۳۱ کیلومتر
سقف پروازی: بیش از ۱۵،۲۴۰ متر (۵۰،۰۰۰ فوت)
پیشرانه: ۱۹۱ کیلو نیوتن (۴۳،۰۰۰ پوند) برای موتور F۱۳۵
Eurofighter و F-۳۵ از نظر خرید و هزینه‌های عملیاتی تفاوت قابل توجهی دارند. مدل همکاری اروپایی در یوروفایتر، هزینه‌های تولید و پشتیبانی را در کشور‌های شریک توزیع می‌کند و این مدل هزینه‌های خرید را برای خریداران اولیه کاهش می‌دهد. با این حال، نیازمندی‌های تعمیر و نگهداری تایفون، به ویژه برای موتور‌های EJ۲۰۰ آن، می‌تواند برای اپراتور‌های خارج از اروپا پیچیده باشد، که یکی از موانع بر سر راه صادرات این جنگنده بوده است.
مدل تولید چندملیتی F-۳۵ مشابه تایفون است، اما مواد و سیستم‌های پیشرفته این جنگنده به این معنی است که هزینه‌های خرید بیشتر از تایفون است. اف-۳۵ از جدیدترین فناوری در طراحی ماژولار خود بهره می‌برد و اشتراک قطعات را با پلتفرم‌های مشابه در ناتو بهینه می‌کند تا هزینه‌های بلندمدت را کاهش دهد، اگرچه قیمت اولیه آن بالاتر است.
یک تیم چند ملیتی اروپایی متشکل از ایرباس، BAE Systems و لئوناردو، یوروفایتر را تولید می‌کنند. این هواپیما در حال حاضر در نیروی هوایی ۹ کشور از جمله آلمان، بریتانیا، ایتالیا، اسپانیا، اتریش، عمان، عربستان سعودی، کویت و قطر عملیاتی شده است. قیمت بالای F-۳۵ در شرایطی که کشور‌ها به دنبال جنگنده چند منظوره بعدی خود هستند، باعث افزایش جذابیت تایفون شده است.
مقایسه هزینه یک مسئله پیچیده بین این دو جت است. این هزینه اساساً به نیاز‌ها و شرایط خاص اپراتور‌ها خلاصه می‌شود. به عنوان مثال، یک ارزیابی توسط شرکتی سوییسی مدعی شده که F-۳۵A بهترین نتیجه را از نظر هزینه – هم هزینه خرید و هم هزینه‌های طول عمر – به دست آورده است. در این گزارش آمده است:
«در زمان ارائه پیشنهاد‌ها در فوریه ۲۰۲۱، هزینه‌های خرید به بیش از ۵.۰۶۸ میلیارد فرانک سوییس می‌رسید- بسیار کمتر از سقف ۶ میلیاردی که توسط رای دهندگان تعیین شده بود. حتی زمانی که هزینه‌های تورم تا زمان پرداخت در نظر گرفته شد، هزینه‌های خرید همچنان پایین‌تر از محدوده بودجه‌ای باقی ماند».
اف-۳۵ لایتنینگ و تایفون به شکلی متفاوت وارد حوزه نبرد هوایی مدرن می‌شوند. تایفون در نبرد‌های نزدیک و نقش‌های برتری هوایی برتری دارد، زیرا چابکی با سرعت بالا و تنوع ماموریت را در اولویت قرار می‌دهد. F-۳۵ به دلیل تاکید بر پنهانکاری و یکپارچه سازی حسگرها، برای ماموریت در محیط‌های مورد مناقشه‌ای که بقا و تسلط بر اطلاعات بسیار حیاتی است، مناسب‌تر خواهد بود.
ارزیابی‌های کارشناسان، قابلیت‌های رزمی برد بصری برجسته تایفون را تأیید می‌کند. در مواقعی که نیاز به قدرت مانور محض دارد، اغلب از F-۳۵ بهتر عمل می‌کند. با این حال، F-۳۵ به دلیل قابلیت‌های شبکه محور و توانایی اجتناب از شناسایی، دارای مزیت استراتژیک در جنگ‌های معاصر است.
برخی از رسانه‌های آنلاین، مانند ۱۹ FortyFive، تصریح می‌کنند که Eurofighter همچنان بهترین گزینه ناتو در میان جنگنده‌های غیر پنهانکار است. F-۳۵ یک دارایی حیاتی برای نیرو‌های متحد ایالات متحده است که به صورت مشترک عملیات‌های بسیار پیشرفته انجام می‌دهند. هر دو پلتفرم برای رفع نیاز‌های مختلف رزمی و تضمین استفاده کامل از قدرت هوایی معاصر ضروری هستند.
