پرواز با هاسلر کابوسی برای خلبانان نیروی هوایی آمریکا بود. بمبافکن افسارگسیخته و رام نشدنی که اغلب خلبانها را در فرود و برخاست دچار مشکل میکرد.
وزارت دفاع روسیه از پرواز ۲ فروند بمب افکن «توپولوف -۲۲ام ۳» نیروی هوافضای این کشور بر فراز آبهای بی طرف دریای بالتیک خبر داد. این پرواز بیش از ۵ ساعت به طول انجامید و در بخشهایی از مسیر، جنگندههای خارجی بمب افکن های روسی را همراهی کردند. در بیانیه صادره از سوی وزارت دفاع روسیه به جزئیات بیشتری از پرواز این ۲ فروند بمب افکن اشارهای نشده است.
بزرگتر همیشه بهتر نیست و B-۲۱ Raider به طور قابل توجهی کوچکتر از B-۲ Spirit است. این چیز جدیدی نیست؛ B-۲ Spirit پنهانکار حدود نیمی (کمی بیش از ۱۸.۱ تن- اگرچه به طور غیر رسمی، احتمالاً بسیار بیشتر از این عدد است) از قدرت حمل بار سلف خود، B-۱ Lancer (۳۴ تن) را دارد. انتظار میرود B-۲۱ Raider دارای قدرت حمل محمولهای کمی بیش از ۹ تن باشد.
نورثروپ گرامن همچنان تستهای بمبافکن B-۲۱ را ادامه میدهد، طبق آخرین اخبار غیررسمی نیروی هوایی آمریکا قصد دارد از سال آینده به تدریج بمبافکنهای استراتژیک B-۲۱ را به شکل عملیاتی وارد خدمت کند.
چین طراحی اولیه و مفهومی بمب افکن رادارگریز مادون صوت «شیان اچ-۲۰» (H-۲۰) را به صورت علنی فاش کرد که نقطه عطفی در تلاشهای نوسازی نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق چین است.
سخنگوی پنتاگون، گفت: ایالات متحده، به طور منظم بمب افکن های خود را به عنوان بخشی از تمرینات ناتو در اروپا مستقر میکند.
سوخو Su-۲۷) ۲۷) یک هواپیمای جنگنده مافوق صوت دو موتوره است. این هواپیما رقیب مستقیم جنگندههای بزرگ نسل چهارم آمریکایی مانند گرومن اف-۱۴ تامکت و مک دانل داگلاس اف-۱۵ ایگل با برد ۳۵۳۰ کیلومتر (۱۹۱۰ نانومتر)، مهمات هواپیماهای سنگین، تجهیزات پیشرفته اویونیک است.
بی-۱ بی لنسر با در کانون توجه قرار گرفتن، بیگانه نیست. این بمب افکن راهبردی مجموعه از ۶۱ رکورد برای سرعت، ظرفیت حمل بار، و برد پرواز را به نام خود ثبت کرده است. بی-۱ بی لنسر رکورد بزرگترین محموله داخلی را در بین بمب افکن های معاصر به خود اختصاص داده که گواهی بر توانایی آن به عنوان یک بمب افکن سنگین است.
نیروی هوایی از B-۱ B Lancer مافوق صوت به عنوان “ستون فقرات” ناوگان بمب افکن ها یاد میکند که سرعت و طراحی صیقلی را با قابلیت حمل سنگینترین محموله در میان تمام بمب افکن های نیروی هوایی ترکیب میکند.
نورثروپ گرومن، غول دفاعی آمریکا هر دو را ساخته است و در نگاه اول، هر دو تقریباً یکسان به نظر میرسند.
بمب افکن B – ۲۱ Raider در سال ۲۰۱۶ با هیاهوی زیادی معرفی شد و قرار بود جایگزین بمب افکن B – ۱ B Lancer و بمب افکن B – ۲ A Spirit شود. تا سال ۲۰۲۳، میانگین سن ناوگان بمب افکن B – ۱ B برابر با ۳۴.۵ سال و میانگین سن ناوگان B – ۲ A برابر با ۲۷.۳۵ سال است.
در سال ۲۰۱۰ پیش بینی شد که هزینه ساخت هر فروند بمب افکن B-۲۱ Raider در حدود ۵۵۰ میلیون دلار است که با احتساب تورم، این عدد در سال ۲۰۲۲ به حدود ۷۵۰ میلیون دلار میرسد.
این هواپیمای جنگی آیندهنگر B-۲۱ Raider که گاهی از آن به عنوان پرنده نسل ششم هم یاد میشود اولین پرواز خود را انجام داد.
ریتیان، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان تجهیزات نظامی ایالات متحده آمریکا، اولین رادار آرایهای اسکن شده الکترونیکی فعال را برای برنامه نوسازی رادار B-۵۲ نیروی هوایی ایالات متحده به بوئینگ تحویل داد.
برنامه ارتقاء B-۵۲ Stratofortress برای جایگزینی رادار طراحی شده است که از دهه ۱۹۶۰ مورد استفاده قرار گرفته است. رادار جدید برای یکپارچه سازی سیستم، تأیید و آزمایش استفاده خواهد شد.
به نظر نمیرسد بی ۲۱ همانند اسپریت چنان جهشی در عرصه هوانوردی نظامی باشد چنانچه در طراحی بسیاری از ویژگیهای اسپریت را به ارث برده است و البته طراحی آن به شکلی است که هزینه ساخت و نگهداری آن به شکل چشمگیری پایینتر است.
بنابر گزار نیویورک تایمز، هواپیماهای XQ-۵۸A Valkyrie قرار است با استفاده از هوش مصنوعی به عنوان یک بال رباتیک در کنار نیروی هوایی آمریکا قرار گیرند.
بمب افکن بی-۳۶ پیسمیکر در اواخر دهه ۱۹۴۰ و با هدف سفر رفت و برگشت از نیوانگلند در آمریکا به لنینگراد در شوروی سابق بی نیاز از سوخت گیری طراحی شد.
ویدئو جالبی از فرود بمب افکن B-۲۹ با نام Fifi از نمای کابین خلبان را مشاهده مینمایید.
اما چرا بمب های مختلفی تولید می شود و از یک سری بمب سقوط آزاد مشخص استفاده نمیشود؟