دهه 50

به گفته یرواند آبراهامیان، کارگران ساختمانی، دستفروشان و کارکنان کارخانه‌های کوچک نه تنها از برنامه‌های رفاهی محروم بودند، بلکه فقر آنان در دل شهر‌ها شکلی مدرن به خود گرفته بود. این توده‌های میلیونی، که بیشترشان از روستا‌ها به شهر رانده شده بودند، در زاغه‌ها و حلبی‌آباد‌های حاشیه‌ای ساکن شدند و به پرولتاریای بی‌ریشه بدل گشتند.

یک ساختمان ساز در دهه پنجاه می‌گوید خانه نوساز متری ۲ هزار و ۳۰۰ تومان در میدان کاخ به فروش نمی‌رود.

قیمت پلاک تاکسی در تهران ۵۰ و در کرج ۳۵ هزار تومان خرید و فروش می‌شد.

عزاداری و ذکر مصیبت اباعبدالله الحسین (ع) از دیرباز در همه شهر‌های ایران برقرار بوده است. تهرانی‌ها در دهه ۵۰ در مکان‌های مختلف از جمله حرم حضرت عبدالعظیم (ع)، مسجد سپه سالارو کاخ گلستان گرد هم می‌آمدند و عزاداری می‌کردند.

می‌گویند بوستان معروف خیابان ولی‌عصر(عج) نخستین بوستانی است که تهرانی‌ها به میهمان‌های غیرتهرانی خود معرفی می‌کنند؛ بوستانی زیبا با گونه‌های متنوع گیاهی که قدم زدن در آن در هر ۴ فصل سال لذت وصف‌نشدنی دارد.