عملیات کربلایی چهار

سوم تا پنجم دی‌ماه ۱۳۶۵، روز‌هایی هستند که یکی از تلخ‌ترین وقایع ۸ سال جنگ عراق و ایران رقم خورد؛ روز‌هایی که عملیات کربلای ۴ شروع و به فاصله کوتاهی از آغاز، دستور توقف و عقب‌نشینی نیرو‌ها صادر شد. پس از عملیات موفق والفجر ۸ در زمستان ۱۳۶۴ که منجر به دستیابی و تصرف منطقه فاو از سوی ایران شد، سپاه یک عملیات بزرگ سالیانه خود را برای اجرا در زمستان ۱۳۶۵ طراحی کرد.

همانطور که این دوستمان گفتند به جای طلبکار شدن بدهکارها باید امروز روح پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری را در کسانی که در عصر جهاد، مشغول زندگی‌شان بودند و امروز بر گردن مردم سوارند، به وجود آورد.

ما عملیات‌هایی داشتیم که در طول سال برای آن برنامه‌ریزی کردیم و در طول ۶، ۵ ماه برای آن کار می‌کردیم، اما به موفقیت نرسیدیم. عملیات رمضان هم تا حدود اهداف اساسی رسیدیم، اما به نتیجه نرسید. در والفجر مقدماتی که کار‌های فراوانی پیرامونش صورت گرفت، اما به نتیجه نرسید. ما ۵، ۶ عملیات داشتیم که منجر به موفقیت نشد لذا ما در جنگ عملیات موفق و ناموفق داشتیم.

رفسنجانی در ۳ دسامبر [۱۲ آذر]، در یک گردهمایی نظامی برای حدود ۱۰۰ هزار نفر از نیروهای پاسدار و بسیجی و حدود ۲ هزار نفر از روحانیان سخنرانی کرد و مشخص شد که ایران درحال تدارک نوعی حمله است. ایران اعلام کرد که ۱۰۰ هزار نفر نیروی بسیجی تازه‌نفس درحال اعزام به جبهۀ خلیج [فارس] هستند