دموکراسی در ایران

یکی از عمده‌ترین ویژگی‌های جریان نوگرایی سیاسی‌بودن آن بود. برخلاف رویکرد کلاسیک «جدایی دین از سیاست»، جریان نو‌گرایی دینی به‌شدت سیاسی و منتقد و مخالف رژیم شاه بود. با توجه به ساختار دیکتاتوری رژیم شاه، دموکراسی و دموکراسی‌خواهی عمده‌ترین ویژگی نوگرایان دینی بود.

رییس جمهوری با بیان اینکه باید پاسدار اسلام، نظام، جمهوریت، نظر و خواست عامه مردم باشیم، تاکید کرد: بزرگترین خطر برای دموکراسی و حاکمیت ملی آن روزی است که انتخابات به تشریفات تبدیل شود.