سالانه نزديك به دو ميليون تن گردو در كشورهاي مختلف جهان برداشت مي‌شود كه حدود 180 هزار تن آن متعلق به ايران است و كشورمان را پس از آمريکا، چين و تركيه در رتبه چهارم توليد اين محصول در جهان قرار داده است اما در عين حال گردوهاي چيني به طور رسمي و غير رسمي وارد كشوري مي‌شوند كه خود سومين توليدكننده جهاني گردو بوده و معدن طلاي سبز شناخته شده است...
از سوي ديگر درحاليكه 160 هزار هكتار از اراضي كشورمان به كشت اين محصول اختصاص دارد و 85 هزار بهره‌بردار در توليد اين محصول اشتغال دارند و به گفته وزارت جهاد كشاورزي سالانه 180 هزار تن گردو برداشت مي‌شود، گردو بالاترين قيمت را در بين خشكبار به خود اختصاص داده و حداقل كيلويي 18هزار تومان بسته به كيفيت آن در بازار عرضه مي‌شود.
ايران يکي از نقاطي است که بيشترين توليد گردوي جهان را دارد و در اين ميان شهر تويسرکان در استان همدان به عنوان معدن طلاي سبز کشور شناخته مي‌شود اما مشكل همگاني صادرات محصولات كشاورزي يعني نبود صنايع تبديلي گردو را هم بي‌مشكل نگذاشته است.
استان همدان مقام نخست کشور در توليد گردو را دارد كه هر ساله محصول مرغوب اين استان كه از نظر ميزان چربي، درصد بالاي مغز نسبت به کل ميوه و سفيدي و درشتي مغز از بهترين گردوهاي جهان محسوب مي‌شود به كشورهاي اروپايي و حاشيه خليج فارس صادر مي‌شود.
غير از توليد، اشتغالزايي و ارزآوري صادراتي، درخت گردو براي حفظ محيط زيست جايگاه و ارزش والايي دارد؛ گردو با توجه به سيستم گسترده و عميق ريشه‌اي (که قادر است تا اعماق بيش از دو متر در زمين نفوذ کند)، باعث تثبيت و حفاظت خاک شده و از فرسايش آن جلوگيري مي‌کند.
با توجه به اينكه شرايط کشت و پرورش گردو در اغلب شهرهاي کشور و حواشي آنها وجود دارد، با ترويج توسعه باغات گردو، علاوه بر استفاده از اين ميوه به عنوان توليد يک منبع غني و چوب مرغوب، از فرسايش خاک جلوگيري خواهد شد و زيبايي و پاکيزگي هواي شهرها را نيز فراهم مي‌كند.
گفتني است درختان گردو در ايران از دره گز و مغان در شمال كشور تا اقليد فارس در جنوب و از ارتفاعات جنوب غربي اروميه تا كوه تفتان در جنوب شرقي به خوبي مي‌رويند اما بهترين بازدهي مربوط به باغهايي است كه در ارتفاعات دامنه‌هاي البرز، خراسان، آذربايجان و دامنه‌هاي زاگرس به ويژه تفرش، گلپايگان و تويسركان قرار دارند.
