یادداشت زیر را آقای حمید نجف، عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار نوشته‌اند:
انصار حزب ا... ، گروه فشار، لباس شخصي، كفن پوشان، خودجوش‌ها يا خودسرها؟
اين اواخر هم گروه دلواپسان، گروهي كه گاهي سال‌ها در خواب هستند و زماني هر روز خبرساز.
اين روزها موافق و منتقد، اصلاح طلب و اصولگرا، صاحب نظر و روشنفكر، همه در برابر اقدامات خودجوشانه و ظاهرا سازماندهي نشده آنان واكنش نشان مي‌دهند و هركدام با زباني به توبيخ و نصيحت و اندرز آنان مي‌پردازند.
بيشتر صاحب‌نظران اين جماعت را مانع حركت دولت تصور مي كنند، اما نگارنده، بر خلاف سايرين كاركرد آنان را مطابق، همراه و اتفاقا همسو با دولت مي داند.
عجله نكنيد، امروز قصد دارم قبل از بيان مختصر صدمات اين گروه از بركات بي شمار آنان برايتان بنويسم.
ابتدا با نگاهي مختصر، اقدامات اخيراين گروه را مرور مي كنيم:
اعتراض نسبت به دفن ايران‌شناس معروف امريكايي در كنار زاينده رود.
واكنش به مراسم جشن ولات حضرت فاطمه (س) و روز زن كه به همت همسر محترم رئيس جمهور برگزار شد.
اقدام به برگزاري همايش دلواپسان و نگراني در خصوص چگونگي توافق ژنو، آن هم در آستانه آغار دور جديد مذاكرات نهايي.
تجمع بي مجوز، با محوريت توجه به حجاب در ميدان فاطمي.
اين گروه كه بر خلاف ادعاي خودجوش بودن، از بالاترين و خبره‌ترين متخصصان علوم سياسي در اتاق فكر خود برخوردار است،اغلب به فراخور حال و روز كشور وارد عرصه مي‌شود و بسيارحساب شده و سازماني عمل مي‌كند.
هر چند طي اين سال‌ها گروه‌هاي ديگري هم بودند كه سعي داشتند با شبيه‌سازي و الگوبرداري ازاين گروه براي خود ابزار قدرتي دست و پا كنند، كه به دلايل مختلف، از جمله عدم توجه به منافع ملي و زياده‌خواهي با برخورد قهرآميزبه حاشيه رانده شدند.
حال به بركات اين گروه براي دولت مي‌پردازم، درعرصه بين‌المللي اين دلواپسان توافق هسته‌اي به صورت غيرمستقيم بيشترين خدمت را به تيم مذاكره كننده ايراني مي‌كنند، آنان در حقيقت با مخالفت خود ضريب چانه‌زني ديپلمات‌هاي كشور با تيم پنج به علاوه يك را بالا مي برند.
آيا ترس و وحشت غربي‌ها ازبه هم خوردن بازي توسط اين گروه، تعاملات ديپلماتيك هيئت ايراني را تسهيل نمي‌كند؟
اما در بعد داخلي هم اين دلواپسان كمك شاياني به دولت مي‌كنند در حالي كه اين روزها مردم زير بار گراني‌هاي سرسام‌آور ناشي از آغاز مرحله دوم هدفمندي كمر خم كرده‌اند اين گروه با پرداختن به مسائل حاشيه‌اي چون پروژه خاكسپاري ايران شناس آمريكايي و جشن روز "زن" همسر رئيس‌جمهور و سريال تكراري مبارزه با بي‌حجابي و .... سعي دارند افكار عمومي و متاسفانه روشن فكران، صاحب‌نظران و منتقدان را از اصل موضوع جدا كنند.
دفاع تمام قد رسانه‌ها، صاحب‌نظران و حتي سياسيون جناح‌هاي مختلف از دولت، در برابر دلواپسان را چگونه ارزيابي مي كنيد؟
باز هم به اين مي‌انديشيد كه اين حركات به ضرر دولت است؟
البته نگارنده به هيچ عنوان مخالف دولت نيستم، تنها نيتم اين است، كه مردم و صاحب نظران محترم را با بركات اين گروه هم آشنا كنم و اما صدمات اين گروه، تنها اشكال اساسي اين دلواپسان و ضرر عمده آنان اين است كه با راه انداختن بساط نقدهاي كودكانه كه معمولاً با پاتك سنگين رسانه‌ها هم رو به رو مي‌شود كار نقادان اصلي كشور را سخت مي كنند.
آيا به نظر شما تخريب‌هاي دلواپسان، كارنقادان اصلي و دلسوزان واقعي دولت و نظام را سخت نمي‌كند؟
آيا در شرايط فعلي كه رسانه‌هاي موافق دولت تنها فكر و ذهنشان كوبيدن دلواپسان است، كسي جرات نقد عملكرد دولت و پيگيري وعده‌هاي مقامات اجرايي كشور را پيدا مي‌كند؟
هيچكس از اثرات و بركات مثبت نقدسازنده بي خبر نيست، نقد سازنده چون مشعلي است در تاريكي كه هم مي تواند، روشني بخش باشد و هم راه گشا.
دلواپسي اصلي مردم و منتقدان اين روزها گراني است، مبارزه با سوءمديريت و فساد گسترده اقتصادي است كه متاسفانه در دولت جديد هم به وفور مشاهده مي شود.
اين روزها، مردم دلواپس جوانان بي كار خود هستند، نگران دارو و درمان فرزندان صعب العلاج خود، آنان از افزايش آمار اعتياد، طلاق، فحشا، سرقت و غيره حيرانند.
پس مي بينيم كه اين دلواپسان، چگونه با كاركرد خود افكار عمومي را از توجه به مقولات اصلي به حاشيه مي برند و از مطالبات به حق مردم از دولت مي كاهند.
1: "گسترش" عجیب و سریع مفاسد اقتصادی و اختلاسگران بی مروت و برخورد ضعیف قانون با آنها و در نتیجه رکود اقتصاد و تورم.......
2: "ضعیف" شدن ایمان مردم بخاطر برخورد نکردن قانون با این دانه درشتها و در نتیجه به قهقرا رفتن جامعه.