عبدالعلی دستغیب گفت کهولت سن و بیماری‌های ناشی از آن دیگر به او اجازه نوشتن نمی‌دهد.
این نویسنده و منتقد ادبی که در 83 سالگی به سر می‌برد به ایسنا، گفت: به‌علت کهولت سن و بیماری‌های ناشی از آن مثل سرگیجه و کمردرد و پادرد دیگر نمی‌توانم چیزی بنویسم یا ترجمه کنم. تنها اگر بتوانم گاهی روزی 10 صفحه کتاب می‌خوانم.
او درباره کتاب‌هایش نیز گفت: هنوز تعدادی از کتاب‌هایی که چند سال پیش نوشته‌ام و برای انتشار به ناشر سپرده‌ام به چاپ نرسیده‌اند. این کتاب‌ها از سوی انتشارات نوید شیراز به وزارت ارشاد رفته‌اند و مجوز چاپ هم گرفته‌اند ولی نمی‌دانم چرا ناشر آنها را چاپ نمی‌کند. البته لابد دلیل چاپ نشدن‌شان همان گرانی کاغذ است.
دستغیب افزود: کتاب‌های «تاریخ فلسفه مدرن»، «نیما و شاعران بعد از نیما»، «منطق گفت‌وگو» و «سه نمایشنامه از استریندبرگ» از جمله این کتاب‌ها هستند که هنوز به چاپ نرسیده‌اند.
عبدالعلی دستغیب شانزدهم آبان‌ماه 1310 در شیراز به دنیا آمده است. از جمله آثار او در زمینه نقد ادبی به نقد آثار نیما یوشیج، احمد شاملو، غلامحسین ساعدی، محمدعلی جمالزاده، صادق هدایت، بزرگ علوی، محمود اعتمادزاده، محمود دولت‌آبادی و احمد محمود می‌توان اشاره کرد.
تحلیلی از شعر نو فارسی، سایه روشن شعر نو فارسی، هجوم اردوی مغول به ایران (تحقیق تاریخی)، حافظ‌شناخت (دو جلد)، از حافظ به گوته، گذشته و آینده فرهنگی، به‌سوی داستان بومی و در آینه نقد، از دیگر آثار او هستند.
دستغیب به ترجمه هم پرداخته است و شامگاه بت‌ها، رجال (نیچه)، فلسفه شوپنهاور، فلسفه نیچه، فلسفه مارکس، فلسفه هگل، چرا مسیحی نیستم (برتراند راسل)، هایدگر و شاعران، طوفان شکسپیر و مرثیه‌های شمال (آنا آخماتوا) از ترجمه‌های او هستند.
او همچنین سروده‌های خود را در دفتر شعری با عنوان «گل‌های تاریک» منتشر کرده است.
