مسلح کردن ارتش بر اساس نیازهایش با وجود وعده و وعیدهای بسیار به بهانه های مختلف تحقق نیافته است.
به گزارش النهار، تا کنون حتی یک موشک یا توپ یا یک تفنگ به انبارهای ارتش وارد نشده است. حتی در کمال تعجب از هدیه سخاوتمندانه ملک عبدالله بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان که ارزشی نزدیک به سه میلیارد دلار دارد نیز نوری برنتابیده است. بهانه های فرانسوی ها نیز تا کنون مسئولان لبنان را قانع نکرده و آنها هم از این که فرانسوی ها سلاح های مورد نیازشان را تحویل نمی دهند، شگفت زده اند.
اما از هدیه دوم پادشاه عربستان که ارزشی نزدیک به یک میلیارد دلار دارد و قرار بوده است که صرف خرید سلاح های مربوط به مبارزه با تروریسم شود نیز هنوز هیچ چیز به ارتش لبنان نرسیده است، علی رغم این که سعد حریری، نخست وزیر سابق گفته بود که توافق خرید سلاح به قیمت 300 میلیون دلار امضا شده بدون این که بگوید جزئیات این قرارداد تسلیحاتی چیست و قرار است به ارتش لبنان چه نوع سلاحی برسد. آن چه گفته می شود این است که ایالات متحده گفته که به جای سلاح های مورد نیاز برای خرید از کارخانه های اسلحه سازی امریکا 150 میلیون دلار به دولت لبنان می پردازد که این پول هم در پیچ و خم مراحل اداری است و تا به حال به بیروت نرسیده است.
آن چه قابل توجه است، دیکته هایی است که برخی از کشورهای بزرگ جهانی و منطقه ای و عربی به دولت لبنان می کنند و از آن می خواهند که هدیه نظامی ایران را نپذیرد. حتی بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل خودش شخصا به سمیر مقبل، وزیر دفاع لبنان قبل از عزیمتش به تهران پیام داده که قبول هدیه ایران بر اساس ماده پنجم قعطنامه 1747 سازمان ملل برای تحریم های اعمال شده علیه ایران و همچنین بر اساس بند 7 منشور سازمان ملل که هر گونه فروش (یا واردات یا انتقال) سلاح یا امکانات نظامی به ایران را ممنوع می کند، غیر قانونی است و قبول هدیه ایران به معنای زیر پا گذاشتن قوانین سازمان ملل خواهد بود. این پیام را دریک بلامبلی، هماهنگ کننده ویژه سازمان ملل به اطلاع مقبل رسانده است. بلامبلی بعد از دیدارش با مقبل در جمع خبرنگاران حاضر شد و نسبت به قبول هدیه ایران هشدار داد که به این ترتیب به نوعی پیام بان کی مون را افشا می کرد.
هدف او ممانعت از انجام این سفر بود که نشد، یا هشدار به لبنان که به این ترتیب قوانین بین المللی را زیر پا می گذارد. این موضعی است که وزرای 14 مارس نیز از آن حمایت می کنند و افراد دیگری که طرفدار رد هدیه ایران هستند نیز می گوید که قبول آن برای ما با شورای امنیت سازمان ملل و جامعه جهانی به طور کلی مشکل ایجاد می کند. اما وزرای جریان 8 مارس همگی با این هدیه موافق هستند. این مواضع دوگانه اختلافی سبب می شود که تمام سلام مجبور شود قبول هدیه را تا زمان نامشخص به تعویق بیندازد.
به گزارش منابع موثق این هدیه شامل موشک های ضد تانک تاو، موشک های دید شب تاو با همراه دوربین های دید شب، مهمات تانک های تی 55 و تی 62، توپ های 120 میلی متری و تی 60 میلی متری به همراه مهمات آنها، دوشکا، مسلسل و دیگر مهمات جنگی مورد نیاز ارتش لبنان است.
گزارش ها حاکی از آن است که مسئولان ایرانی گفته اند که حاضرند فورا به ارتش لبنان کمک کنند و حمایت مجانی و در کوتاه ترین زمان ممکن از آن به عمل آورند، آنها گفته اند که مهمات مورد نیاز ارتش را کمتر از یک ماه در اختیار آن قرار خواهند داد.
روزنامه النهار جویای مواضع وزرا از این هدیه شده است، پرسیده آیا هدیه را قبول می کنند یا آن را به تعلیق در می آورند یا پیشنهاد ایران را بیشتر مورد بررسی قرار خواهند داد، روشن شده است که وزرای 14 مارس آن را رد می کنند اما وزرای 8 مارس با آن موافقت می کنند. و برای فاصله گرفتن از تنگنای روابط با ایران و شورای امنیت احتمالا موضوع را به تعویق می اندازد تا آن را بیشتر مورد بررسی قرار دهد. این مواضع فواید خود را دارد، از یک سو می تواند بهانه گیری های عربستان یا امریکا را مهار کند تا هیچ کدام از این بهانه جویی ها به رسانه ها منتقل نشوند یا از طریق دیپلماتیک آن را حل و فصل کنند.
مساله این است که نیازهای ارتش در این موقعیت زمانی تحمل هیچ گونه تعویق یا انتظار را ندارد، به ویژه که ارتش نیاز به سلاح هایی دارد که در سراسر لبنان قابل استفاده هستند، به خصوص که احتمال دارد که دامنه فعالیت جریان های تروریستی از سوریه به لبنان به طور خاص از گذرگاه های واقع در مرزهای شرقی و شمالی سرایت کند.
