رییس انجمن صنایع چرم ایران با بیان اینکه صادرات پوست گوسفندی در مرحله سالامبور کاری عبث است، گفت: حذف عوارض صادرات سالامبور انگیزه تولید را از بین برده است.
حسن زاده دلیر در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه از پوست گاوی برای کیف، کفش و کمربند استفاده می‌شود، اظهار کرد: در کشور ما معمولا مردم بیشتر گوشت گوسفند مصرف می‌کنند و به همین دلیل کمبود پوست گاوی داریم.
وی افزود: امروز کشور همسایه ما، ترکیه با این رقم تولید از همه جای دنیا بسیار راحت پوست وارد می‌کند اما واردات پوست ما با توجه به مقرراتی که دامپزشکی گذاشته است، با مشکل زیادی روبروست.
رییس انجمن صنایع چرم ایران با اشاره به مشکل کمبود مواد اولیه تولید چرم در کشور اظهار کرد: امروزه مواد اولیه هر کالای ما کفاف نیاز داخل را ندهد، باید از جای دیگری وارد کنیم؛ بنابراین زمانی که میزان پوست گاوی در کشور ما کم است و کارخانه‌ها تقاضایشان بالا می‌رود و در عین حال پوستی هم وارد نمی‌شود، قیمت افزایش می‌یابد.
حسن‌زاده دلیر تنها راه متعادل نگه داشتن قیمت‌ها را واردات دانست و تصریح کرد: در بخش پوست گوسفندی، پوست مازاد داریم و سالامبور یعنی همان چرم گوسفند فرآوری نشده، با وجود پتانسیل بالای کارخانجات ما خیلی راحت از کشور صادر می‌شود.
وی با بیان اینکه دو سال پیش عوارض پنج درصدی برای صادرات سالامبور در نظر گرفتند و سال گذشته این عوارض به 10 درصد رسید، گفت: قرار بود عوارض به صورت پلکانی هر سال پنج درصد افزایش یابد اما در چند ماه گذشته عوارض صادرات پوست گوسفند به طور کامل برداشته شد.
رییس انجمن صنایع چرم ایران صادرات پوست در مرحله سالامبور را کاری عبث خواند و اظهار کرد: با توجه به اینکه برای صادرات سالامبور عوارض وضع شده بود برخی از کارخانجات خودشان را برای تولید تجهیز می‌کردند که ناگهان عوارض حذف شد.
حسن زاده دلیر خاطر نشان کرد: قرار بود درآمد عوارض صادرات سالامبور در صنعت چرم استفاده شده و کمکی باشد برای سرمایه گذاران که با وام کم بهره کارخانه‌های خود را تجهیز کنند که حتی محصولات چرمی را در کشور به طور کامل تولید و صادر کنیم.
وی با اشاره به تولید سالانه حدود 18 میلیون جلد پوست گوسفندی در کشور گفت: این مقدار چیزی حدود 120 تا 140 میلیون فوت مربع می‌شود که اگر برای هر کاپشن چرم 40 فوت پوست مصرف شود، می‌توان سه میلیون کاپشن چرمی تولید کرد.
رییس انجمن صنایع چرم ایران با بیان اینکه در حال حاضر هر جلد سالامبور به قیمت حدود پنج دلار به فروش می‌رسد، اظهار کرد: به این ترتیب ارزش این صادرات به 80 تا 90 میلیون دلار می‌رسد، در حالی که اگر این میزان پوست تبدیل به چرم شود، با توجه به قیمت 2.5 دلاری هر فوت چرم درآمد کشور از صادرات این چرم به حدود 400 میلیون دلار می‌رسد؛ یعنی ارزش افزوده پنج برابری.
حسن زاده دلیر با بیان اینکه امروزه یک کاپشن چرمی در بازار جهانی به قیمت حدود 250 تا 300 دلار فروخته می‌شود، تصریجح کرد: اگر سه میلیون تا 3.5 میلیون کاپشن چرمی از این مقدار پوست تولید کنیم ارزش آن رقمی برابر 900 میلیون تا یک میلیارد دلار خواهد شد و از سوی دیگر برای جوانان بیکار کشور نیز اشتغال زایی خواهد کرد.
وی یکی از مشکلات صنعت چرم را اجرای قوانین اشتباه در این حوزه دانست و گفت: ما مواد اولیه‌ای داریم که باید قدرش را بدانیم، در عین حال سرمایه‌گذار نیز به اندازه کافی داریم، اما باید قوانینی را اجرا کنیم که برای کارخانه داران انگیزه ایجاد کند، چنانچه اگر همان عوارض 10 درصدی برای صادرات سالامبور وجود داشت و درآمد آن در صنعت چرم هزینه می‌شد، ظرف سه تا چهار سال تحول عظیم در صنعت چرم ایران شکل می‌گرفت.
رییس انجمن صنایع چرم ایران افزود: معمولا در وضع کردن عوارض هر چه مرحله یک محصول از نظر فرآوری بالا می‌رود عوارض کمتر می‌شود، اما در حال حاضر برای سالامبور هیچ عوارضی وجود ندارد و برای یک مرحله بالاتر از آن عوارض پنج درصدی در نظر گرفته‌اند و این یعنی حذف کامل انگیزه.
