یک روان‌شناس گفت: هیچ‌گاه نمی‌توان رابطه‌ای یافت که همه لحظاتش سرشار از شادی و خنده و احساس آرامش باشد و به عبارتی، تلخ و شیرین هر زندگی مشترکی کنار یکدیگر معنا می‌یابد.
فرناز امیراصلانی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: متاسفانه یکی از فانتزی‌های فرهنگی دوران ما، جستن شریکی کامل و بی‌عیب و نقص برای زندگی و برقراری رابطه‌ای سرشار از صمیمت است، در حالی که چنین تفکری از اساس مشکل دارد و علم روانکاوی در مقابل اصلاح آن مسئول است.
این روان‌شناس ادامه داد: مردانگی و زنانگی معرف دو ساختار نامکمل‌اند و تامل در این امر می‌تواند مانع از فروپاشی رابطه یا برقراری رابطه فرازناشویی شود. در واقع، آگاهی به این امر می‌تواند سراب بهشت بودن یک زندگی زناشویی را بر باد دهد و به انسان کمک کند تا از حداقل رضایت‌های در دسترس، حداکثر لذت را ببرد و همه عمرش را برای ساخت چارچوب مورد علاقه‌اش هدر ندهد.
وی افزود: علاوه بر این، پذیرش این امر می‌تواند مانع از غلطیدن از رابطه‌ای به رابطه دیگر و ناکامی‌های مکرر شود؛ چراکه یکی از بزرگ‌ترین دلایل خیانت و شکل‌گیری روابط فرازناشویی، یافتن فردی است که همه‌جوره درکمان کند و صد درصد مطابق میل ما باشد. در حالی که چنین چیزی از تفکرات واهی نشات می‌گیرد و در عالم واقعیت امکان‌پذیر نیست.
امیراصلانی تصریح کرد: این‌که زندگی زناشویی را مامن آرزوها و آرامش دانسته و تصور کنیم که با ازدواج به همه خواسته‌های‌مان می‌رسیم، سخت در اشتباهیم. در واقع، هر زن یا مردی قبل از پا نهادن زیر سقف مشترک، فردیتی دارد که نمی‌تواند آن را نایده بگیرد. به عبارتی ما نمی‌توانیم همه آرزوهای شخصی خود را کنار بگذاریم و تنها اهداف مشترک را دنبال کنیم، چراکه ممکن است اهداف مشترک‌مان اندک بوده و بعد از مدتی روزمرگی گریبان‌گیرمان شود.
این روان‌شناس خاطرنشان کرد: زندگی زناشویی سرشار از خوشبختی و خنده نیست و بین همه روزهای شاد، گاهی شاهد لحظه‌هایی خواهیم بود که به شدت غمگین‌مان می‌سازد و این به خاطر تربیت متفاوت طبیعی بین دو نفر است. به همین‌خاطر، در وهله اول باید از آرمانگرایی دست برداریم و منطق را جایگزین عواطف کورکورانه کنیم. همچنین، باور کنیم که هیچ روزگار تلخی همیشگی نیست و با کمی تدبیر، حفظ فردیت، آرامش و صبر دوباره شاهد روزهای شاد خواهیم بود.
