چیزهایی که باید درباره‌ی سرطان تیروئید بدانید

اکثر آدم‌ها اطلاعات کمی درباره‌ی تیروئید خودشان دارند، اگر اصلا چیزی درباره‌اش بدانند، و درباره‌ی مشکلات سلامتی که می‌تواند آن را تحت تاثیر قرار دهد هیچ ایده‌ای ندارند. به لطف چهره‌های مشهوری مثل راجر ایبرت (که بعد از مدت‌ها تقلا با سرطان غدد بزاقی و تیروئید در ۲۰۱۳ درگذشت) و سوفیا ورگارا، سرطان تیروئید موجی ناگهانی از توجه عمومی را تجربه می‌کند.

این برای شما به چه معنی است؟ خوب، در این نوشتار چند نکته‌ی مهم آمده‌است، و حتی اگر تاثیری روی شما نداشته‌باشد، در صورتی که یکی از دوستان‌تان این موضوع را مطرح کند، شما حرفی برای گفتن دارید.

۱. شیوع سرطان تیروئید در حال افزایش است. در واقع، از ۱۹۹۷ احتمال تشخیص سرطان تیروئید ۲۷۴ درصد افزایش داشته‌است. با این حال، میزان تشخیص برابر با میزان وقوع آن نیست. به احتمال زیاد، علت‌اش این واقعیت است که آدم‌ها در حال آگاه شدن از وجود این بیماری هستند و این باعث تشخیص بیماری می‌شود. انجمن سرطان امریکا می‌گوید این یک بیماری نادر است، در واقع در ۲۰۱۴ سرطان تیروئید در حدود ۶۰۰۰۰ نفر در امریکا تشخیص داده‌شد، و حدود ۲۰۰۰ نفر از این تعداد منجر به مرگ خواهدشد.

چه کسانی در معرض بیش‌ترین خطر هستند؟ زنان جوان در سنین باروری- هرچند می‌تواند مردان، زنان، و کودکان را نیز در تمام سنین تحت تاثیر قرار دهد. و با این‌که نادر است، مانند سرطان‌های دیگر به آن توجه نشده‌است و در اطلاع‌رسانی‌هایی که درباره‌ی آن می‌شود اغلب از کنار مسائل مهم مربوط به این سرطان به سادگی می‌گذرند.

کسانی که به این نوع سرطان مبتلا می‌شوند عموما سابقه‌ی خانوادگی ندارند. علت‌اش می‌تواند این باشد که این نوع سرطان نسبتا جدید است که به تازگی پرداختن به آن را آغاز کرده‌ایم، و از این رو فرصتی برای به وجود آمدن سابقه‌ی خانوادگی نبوده‌است.

۲. این "سرطان خوبی” نیست. به آدم‌هایی که این را می‌گویند گوش نکنید، حتی پزشکان. به نظر می‌رسد آنها در مطب‌شان دست‌نوشته‌ای دارند که می‌گوید: "اگر قرار است سرطان بگیرید، این را انتخاب کنید.” این یکی از گمراه‌کننده‌ترین نظراتی است که ما شنیده‌ایم. بله، سرطان تیروئید نرخ زند ‌ماندن بالایی دارد، و اگر زود تشخیص داده‌شود، کسانی که شایع‌ترین انواع آن را دارند، نرخ زنده ماندن ۵ ساله‌ی ۱۰۰ درصدی دارند. با این وجود ابتلا به سرطان هرگز یک خوش‌شانسی نیست.

۳. درمان این نوع سرطان معمولا شامل برداشتن کل تیروئید است. این اندام هورمون‌هایی تولید می‌کند که بدن برای عملکرد خود به آنها نیاز دارد. برای همین کسانی که از سرطان جان به در می‌برند باید دارو مصرف کنند (عموما روزانه یک قرص) تا این هورمون‌ها جایگزین شود. این مستلزم آزمون و خطای زیاد است تا مشخص شود میزان این هورمون‌ها در چه سطحی باید باشد و خوب کار کند. فقط یک قرص نیست، مراقبت و آزمایش خون مداوم است.

هم‌چنین، کسانی که به این سرطان مبتلا می‌شوند در معرض خطر سرایت سرطان به گره‌های لنفاوی هستند، که اغلب عود می‌کند و نیاز به جراحی بیش‌تر است.

۴. معاینه‌ی خود اغلب واقعا امکان‌پذیر نیست چون حس کردن غده‌ی تیروئید اغلب دشوار است. با این حال، برخی سرطان‌های تیروئید به‌طور اتفاقی هنگامی کشف می‌شود که فرد متوجه برآمدگی روی گردن‌اش می‌شود. برخی موارد وجود داشته‌است که وقتی یک برآمدگی به نای فشار می‌آورد، سبب مشکل بلع می‌شود. گاهی آدم‌ها حس می‌کنند فشار روی گردن‌شان زیاد شده‌است، انگار فردی دارد گردن‌شان را فشار می‌دهد یا آنها را خفه می‌کند.

علائم دیگر شامل این موارد است: صدای خشن و زمخت غیرعادی (تیروئید درست زیر حنجره قرار دارد، و اگر بزرگ شود، می‌تواند سبب تغییر صدا شود)، درد گردن که بیش از چند هفته طول بکشد، ورم گره‌های لنفاوی، و درد گلویی که ربطی به بیماری یا عفونت ویروسی ندارد و بیش از یک یا دو هفته باقی می‌ماند. با این حال باید توجه داشته‌باشید که بیش‌تر علائم این بیماری جزیی و کوچک است یا تقریبا وجود ندارد، بنابراین واقعا سرطان تیروئید یک فهرست علائم ندارد که کنترل کنید. بیشتر موارد به‌طور اتفاقی کشف می‌شوند.

اگر عمل بلع برایتان دشوار است یا متوجه برآمدی روی گردن‌تان شده‌اید، از تماس گرفتن با پزشک عمومی نترسید. بله، این سرطان نادر است اما معنی‌اش این نیست که وجود ندارد. بهتر است مطمئن باشید مبتلا نیستید تا این‌که این فکر گوشه‌ای از ذهن‌تان را درگیر کند.

منبع:positivemed
ترجمه: سایت بازده