سیلویو برلوسکنی پس از آنکه 30 سال ریاست باشگاه میلان را بدست داشت، با واگذار کردن سهامش به یک خریدار چینی، این تیم را ترک کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از آس، میلان در فوریه 1986 بدترین دوران را در طول تاریخ باشگاه تجربه کرد. در فصل‌های 81 و 83 دو بار سقوط کرد اما در هر دو سال فصل بعدی را در سری A گذراند. با این حال خیلی از سطح بالای خود دور بود. از تیمی که در سال های 63 و 69 قهرمان اروپا شده بود، انتظار بیشتری می رفت.
در این شرایط بحرانی، سیلویو برلوسکونی اداره باشگاه را بر عهده گرفت. باشگاه زیر نظر او پیشرفت کرد. میلان در دوران آریگو ساچی، فابیو کاپلو و کارلو آنچلوتی، سه تیم تاریخی بودند که سال‌ها بر اروپا حکمرانی کردند. با وجود این باشگاه ایتالیایی یک دهه است در شرایط آرمانی به سر نمی‌برد. ستاره های بزرگ حاضر نیستند در این تیم بازی کنند یا اگر هم ستاره ای در میلان حضور داشت، این تیم را ترک کرد. میلان کنونی تبدیل به گورستان خاطره‌ها شده است.
میلان ساچیمیلان تحت هدایت ساچی یکی از قدرتمندترین تیم های تاریخ فوتبال بود. برلوسکونی در فصل 87-1986 با ساچی قرارداد امضا کرد. تیم ایتالیایی توانست با حضور بازیکنانی همچون پائولو مالدینی، الساندرو کاستاکورتا، فرانکو بارسی، مائورو تاسوتی، روبرتو دونادونی، کارلو آنچلوتی، مارکو فان‌باستن و رود گولیت اسکودتو را فتح کند. سال بعد برلوسکونی، فرانک رایکارد را به جمع ستارگان میلان اضافه کرد. رایکارد به همراه گولیت و فان باستن، تاریخ جدیدی در میلان رقم زدند. در آن سال میلان با شکست رئال مادرید در نیمه نهایی به فینال جام قهرمانان رسید و استوا بخارست را چهار بر صفر مغلوب کرد و فاتح این جام شد.
آن تیم در فصل 89-1988 با شکست یک بر صفر بنفیکا، دوباره به عنوان قهرمانی در اروپا رسید اما فصل بعد برای تیم ایتالیایی متفاوت بود. میلان در مرحله یک چهارم نهایی در ورزشگاه ولدروم، مهمان مارسی بود. این تیم زمانی که یک بر صفر از حریف عقب افتاد، بازیکنان این تیم به نشانه اعتراض از ادامه بازی صرف نظر کردند. این کار باعث حذف میلان از رقابت های اروپایی شد. همچنین مانع از حضور این تیم در فصل بعدی این بازی ها نیز شد. در پایان آن فصل، آریگو ساچی استعفا کرد.
شاگردان شکست ناپذیر کاپلو
برلوسکونی پس از جدایی ساچی به سراغ کاپلو رفت. این مربی کهنه‌کار در نخستین سال حضورش در میلان، قهرمان سری A شد و رکورد امتیاز ها را شکست. فان باستن با 25 گل زده، برترین گلزن این رقابت ها شد. در فصل 93-1992 برلوسکونی با زوانیمیر بوبان کروات و ژان پیر پاپن فرانسوی قرارداد امضا کرد. دارنده توپ طلا 1992 از مارسی به ایتالیا آمد. همان فصل در فینال جام قهرمانان اروپا با این تیم فرانسوی روبرو شد. میلان با یک گل مغلوب حریف فرانسوی شد.
پس از این دیدار، تغییرات در باشگاه شروع شد. برلوسکونی، گولیت و رایکارد را فروخت و بازیکنانی همچون میشل لادروپ، مارسل دسایی، کریستین پانوچی و دیگو سیمئونه را به تیم آورد. میلان در آن سال با شکست چهار بر صفر بارسلونا قهرمان اروپا شد.
میلان کاپلو سومین فینال پیاپی خود را در سال بعد تجربه کرد. این تیم برابر آژاکس قرار گرفت اما تیم هلندی با هدایت لوییس فان خال و با تک گل پاتریک کلایورت در وقت‌های اضافه، قهرمان شد. پس از آن شکست، برلوسکونی در فصل نقل و انتقالات تابستانی با جذب دو ستاره آن زمان سر و صدا به پا کرد. مالک ایتالیایی با روبرتو باجو، برنده توپ طلا 93 و ژرژ وه‌آ، دارنده توپ طلا 96 قرارداد امضا کرد. میلان در آن سال پانزدهمین اسکودتو خود را فتح کرد. پس از آن قهرمانی، کاپلو از این تیم جدا شد و به رئال مادرید رفت.
عصر آنچلوتی
پس از جدایی کاپلو، برلوسکونی برنامه تثبیت شده‌ای تا حضور آنچلوتی در سال 2001 نداشت. میلان آنچلوتی در 100 سالگی باشگاه و در فصل 99-1998 قهرمان لیگ ایتالیا شد. در آن سال ها برلوسکونی همچنان با ستاره‌ها قرارداد امضا می کرد. اولیور بیرهوف، روبرتو آیالا، کریستین زیگه، وینستون بوگارد، پاتریک کلایورت، روی کاستا، فیلیپو اینزاگی، الساندرو نستا و آندری شوچنکو به میلان آمدند.
میلان آنچلوتی در پنج سال، دو بار فاتح لیگ قهرمانان اروپا شد. این عناوین در سال‌های 2003 و 2007 به دست آمد. البته روسونری در سال 2005 هم به فینال رسید اما در حالی که سه بر صفر از لیورپول پیش بود، جام را از دست داد. (لیوپورل در 6 دقیقه در نیمه دوم سه بار دروازه میلان را باز کرد و در ضربات پنالتی حریفش را شکست داد.) در آن تیم، ستاره‌هایی همچون کلارنس سیدورف، جنارو گتوزو، آندرا پیرلو و کاکا بازی می‌کردند.
بحران بازیکن
قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال 2007، پایانی برای میلان بزرگ بود. پس از آن برلوسکونی قراردادهایی سوال برانگیز و مشکوک را به امضا رساند. او با بازیکنانی که پیش از آن در تیم هایشان درخشیده بودند قرارداد امضا کرد. رونالدو، رونالدینیو، روبینیو، امرسون، مارک فان‌بومل، آنتونیو کاسانو و نایجل دی‌یونگ از جمله این بازیکنان بودند.
فوتبالیست‌های جوانی همچون بویان و الکساندر پاتو و استفن الشعراوی نیز هرگز نتواستند در این تیم به موفقیت برسند. در این شرایط بازیکنان برتر تیم یعنی جوزپه پانکارو، الساندرو نستا، کافو، جنارو گتوزو، کلارنس سیدورف، کریستین آبیاتی و ماسیمو آمبروزینی دیگر پا به سن گذاشته بودند.
میلان بعد از سال 2007دیاوولو از آن زمان تاکنون تنها یک بار فاتح اسکودتو شده است. این تیم با هدایت ماسیمیلیانو آلگری در سال 2011 قهرمان سری A شد. ستاره روسونری در آن سال، زلاتان ایبراهیموویچ بود. سال 2013 نیز ماریو بالوتلی به این تیم پیوست که جنجالی‌ترین انتقال توسط برلوسکونی بود. این بازیکن اما در سال 2014 این تیم را به مقصد لیورپول ترک کرد.
اکنونو و پس از 30 سال، برلوسکوونی تصمیم گرفت باشگاه را به یک شرکت چینی بفروشد. با وجود یک دهه گذشته که چندان درخشان نبود، عملکرد این مالک ایتالیایی در طول این 30 سال، مثبت ارزیابی می‌شود. با امضای قرارداد با ستارگان و برندگان توپ طلا، تیمی تاریخی را به وجود آورد و بدون شک از تاثیرگذارترین های تاریخ باشگاه محسوب می شود.
