bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۲۹۶۰۲۸

نیمکت‌نشین های میلیاردی سرخابی‌ها!

تیم های سرنشناس لیگ برتر فوتبال ایران همانند فصول گذشته، در لیگ شانزدهم هم پول هنگفتی را بابت بازیکنانی پرداخت کرده اند که کمترین بازدهی را برای آن ها به دنبال داشته است.

تاریخ انتشار: ۱۴:۲۹ - ۲۵ آبان ۱۳۹۵
تیم های سرنشناس لیگ برتر فوتبال ایران همانند فصول گذشته، در لیگ شانزدهم هم پول هنگفتی را بابت بازیکنانی پرداخت کرده اند که کمترین بازدهی را برای آن ها به دنبال داشته است.

به گزارش ایسنا، لیگ برتر فوتبال ایران پس از رسیدن به ایستگاه دهم به خاطر بازی‌های تیم ملی در مرحله انتخابی جام جهانی موقتا تعطیل شده و باشگاه ها در این مدت زمان به دنبال برگزاری اردوهای تدارکاتی و حفظ آمادگی بدنی خود هستند.

در همین زمان کوتاه تا آغاز نقل و انتقالات میان فصل، باشگاه‌هایی مانند استقلال و پرسپولیس که از عزم جدی برای قهرمانی لیگ برتر و جام حذفی، کسب سهمیه آسیا و حضور در لیگ قهرمانان برخوردار هستند، به دنبال برنامه ریزی برای رفع نقاط ضعف خود خواهند بود و زمزمه هایی هم در همین باره شنیده می شود.

این تیم‌ها پیش از شروع لیگ شانزدهم، همانند فصول گذشته، رقابت خود را در بازار نقل و انتقالات آغاز کردند و تا می‌توانستند بازیکن ریز و درشت جذب کردند و پس از جذب بازیکنان خوب داخلی به سراغ بازار جهانی هم رفتند و دست خالی هم نبودند و هر کدام با جذب یکی، دو جین بازیکن خارجی، بار خود را برای شروع فصل بستند که هزینه بالایی را هم روی دوش این دو تیم گذاشت.

مسئله مهم در فصل نقل و انتقالات میزان مبالغ پرداختی و کارآمد بودن بازیکنان جذب شده است که گویا هنوز هم در این مورد خریدها به طور اصولی انجام نمی شود؛ جایی که چهار بازیکن خارجی سرخپوشان روی هم رفته حدود ۹۰ دقیقه برای این تیم بازی انجام داده‌اند و چند بازیکن داخلی استقلال هم آنطور که باید و شاید برای این تیم به میدان نرفته‌اند اما همانطور که مدافع نیمکت نشین و میلیاری استقلال هم گفت، در خانه می‌نشینند و پول خود را دریافت می‌کنند.

برای روشن‌تر شدن این قبیل خریدها، میزان عملکرد و دستمزد بازیکنان استقلال و پرسپولیس در ادامه این گزارش مورد بررسی قرار می گیرد.

پرسپولیس
در ترکیب سرخپوشان چند بازیکن با قرارداد مالی بالای ۵۰۰ میلیون تومان با کمترین (و یا بدون) بازده، جای بازیکنانی را پر کرده‌اند که می توانستند ضمن خالی کردن لیست بالای ۲۳ سال این تیم، مبالغ کمتری را هم روی دوش پرسپولیس بگذارند.

محمد امین آرام طبع: بدون بازی – ۳۲ سال – ۵۰۰ میلیون تومان

ویلادمیر پریموف: ۴۰ دقیقه – ۳۰ سال – ۸۴۰ میلیون تومان

الکسی پلیانسکی: بدون بازی – ۳۰ سال - ۹۰۰ میلیون تومان

بوژیدار رادوشوویچ: ۹۰ دقیقه – ۲۷ سال – ۳۶۰ میلیون تومان

آنتونی گولچ: بدون بازی – ۲۶ سال – ۶۶۰ میلیون تومان

احمد نوراللهی: ۱۰۷ دقیقه - ۲۳ سال – ۷۰۰ میلیون تومان

البته در این فهرست بازیکنی مانند رامین رضاییان هم می توانست قرار بگیرد اما او در آخرین بازی این تیم مقابل صنعت نفت خوش درخشید و پیش از این هم تنها به خاطر اضافه شدن دیر هنگام به تمرینات، کمتر توانسته بود برای تیمش بازی کند. با این حال رقم قرارداد رضاییان که تاکنون حدود ۹۰ دقیقه هم برای پرسپولیس بازی نکرده، ۸۰۰ میلیون تومان است.

با این حساب، ۷ بازیکن پرسپولیس (با اضافه کردن رضاییان) در ازای حدود ۲۰۰ دقیقه بازی، ۴ میلیارد و ۷۶۰ میلیون تومان هزینه در بر داشته است.

استقلال
استقلالی‌ها همانند پرسپولیس تعداد زیادی بازیکن در تیم‌شان دارند که یا برای این تیم به میدان نرفته‌اند و یا مدت زمان بازی آن‌ها بسیار ناچیز بوده و عملا تاثیری در نتایج استقلال نداشته است.

امین حاج محمدی: بدون بازی – ۲۶ سال – یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان

میثم مجیدی: بدون بازی - ۳۰ سال – ۷۰۰ میلیون تومان

آرش افشین: ۱۷ دقیقه – ۲۷ سال – ۵۰۰ میلیون تومان

سید حسین حسینی: ۹۰ دقیقه – ۲۴ سال – ۵۰۰ میلیون تومان

فرشید باقری: ۳۸۹ دقیقه – ۲۴ سال – ۹۵۰ میلیون تومان

بهنام برزای: ۲۱ دقیقه – یک گل زده – ۲۴ سال – ۵۰۰ میلیون تومان

۶ بازیکن نسبتا گران قیمت استقلال در لیگ شانزدهم روی هم رفته ۴ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان هزینه داشته‌اند. البته در فهرست بازیکنان استقلال بازیکنانی مانند هرایر مگویان هم قرار دارند که این روزها کاملا نیمکت نشین شده اند اما پیش از این در ترکیب ثابت استقلال بازی می کردند.

در مجموع، تیم‌های استقلال و پرسپولیس در قبال بازیکنانی کمترین دقایق را تاکنون برای این دو تیم انجام داده‌اند، مبلغی در حدود ۹ میلیارد تومان را باید پرداخت کنند که به نظر می رسد این رقم هم به بدهی دو باشگاه با سابقه پایتخت اضافه خواهد شد و در آینده سر از کمیته انضباطی در می‌آورد.

مدیران و مربیان دو تیم استقلال و پرسپولیس می‌توانستند با دقت در خریدهای خود بخش زیادی از این هزینه را صرف تیم های پایه و یا پرداخت بدهی های به جا مانده از سال‌های قبل کنند که همواره یکی از موانع بزرگ در راه حرفه‌ای شدن فوتبال ایران بوده و همین عوامل دست به دست هم داده که دیگر در لیگ برتر ایران همه باشگاه ها با بدهی به جامانده از سال های قبل وارد فصل جدید مسابقات شوند.