بوریس بکر (راست) و نواک جوکوویچ همکاری خود را دقیقا در ماه دسامبر ۲۰۱۳ (سه سال پیش) آغاز کردند
نواک جوکوویچ، مرد شماره دو تنیس جهان، بعد از سه سال از بوریس بکر، مربی سرشناس خود، جدا شد.
این دو، همکاری خود را دقیقا در ماه دسامبر ۲۰۱۳ آغاز کردند و در این مدت جوکوویچ موفق به قهرمانی در ۶ گرنداسلم تنیس جهان شد.
این تنیس‌باز صرب، در این مدت به افتخارات مهم دیگری چون فتح اولین اوپن فرانسه هم دست یافت.
او پس از این جدایی در وب‌سایت اختصاصی، درباره همکاری موفق خود با بوریس بکر نوشت: "بعد از سه سال موفق، من و بوریس بکر توافق کردیم که به همکاری‌مان پایان دهیم. ما با هم به تمام اهدافی که از ابتدای همکاری خود در نظر گرفته بودیم، دست یافتیم. می‌خواهم از او برای این همکاری تشکر کنم و همین طور بابت تعهد و روحیه همکاری‌اش. در حال حاضر برنامه‌های حرفه‌ای من معطوف به این است که کیفیت بازی‌ام را به یک سطح مناسب برسانم. همین طور می‌خواهم برای فصل جدید یک برنامه مناسب طراحی کنم و اهدافی تازه را برای خودم ترسیم کنم."
جوکوویچ بیست و نه ساله در شرایطی از مربی چهل و نه ساله‌اش جدا می‌شود که بعد از ۱۲۲ هفته صدرنشینی در دنیای تنیس مردان، به‌تازگی به رده دوم این فهرست سقوط کرده. این اتفاق حدود یک ماه پیش به دنبال شکست جوکوویچ از اندی ماری در فینال تور جهانی تنیس روی داد.
این شکست البته اولین ناکامی بزرگ جوکوویچ در مسابقات تنیس امسال نبود. او پیش‌تر در دور سوم ویمبلدون حذف شد و در المپیک ۲۰۱۶ در همان دور اول شکست خورد و کنار رفت. در تورنمنت اوپن آمریکا هم دست جوکوویچ از قهرمانی کوتاه ماند و در فینال از استن واورینکای سوئیسی شکست خورد. نوار ناکامی‌های «نوله» تا ماه نوامبر هم ادامه یافت و او با وجود این که می‌دانست با شکست برابر اندی ماری، جایگاه نخست تنیس جهان را از دست می‌دهد، در لندن در فینال تور جهانی تنیس باخت تا سال ۲۰۱۶ را با تلخ‌کامی به پایان ببرد.
همکاری نواک جوکوویچ و بوریس بکر در سه سال گذشته به اندازه‌ای موفق بود که بکر به نماد نسل تازه مربیان تنیس جهان بدل شد.
مربیانی که به آنها لقب «سوپر مربی» داده‌اند؛ کسانی که در واقع پیش‌تر از بزرگان تاریخ تنیس بوده‌اند. اگر ایوان لندل با اندی ماری پیش‌گامان این تجربه موفق محسوب می‌شوند، زوج جوکوویچ و بوریس بکر، به هرگونه شک و شبهه درباره این فرمول جدید پیروزی، پایان دادند و موجی نو در دنیای تنیس به راه انداختند. موجی که کادر فنی بیشتر تنیس‌بازان نامدار را متحول کرد.
راجر فدرر استفان ادبرگ را برگزید. مایکل چانگ هدایت کی نیشی‌کوری را برعهده گرفت. گوران ایوانیسوویچ به کادر فنی مارین چیلیچ پیوست و میلوش رائونیچ با جان مک‌انرو آمریکایی شروع به کار کرد. در این بین اما همکاری جوکوویچ و بوریس بکر بیش از سایرین موفق و نتیجه‌بخش بود.
بکر در شرایطی هدایت جوکوویچ را در دست گرفت که این تنیس‌باز از وضعیت آرمانی فاصله داشت و در چهار فینال از پنج گرنداسلم قبلی شکست خورده بود. اولین تجربه این دو البته موفق نبود و جوکوویچ در اوپن استرالیا در یک‌چهارم نهایی با شکست برابر استن واورینکا از تورنمنت خارج شد.
این وضعیت اما بعد با قهرمانی در ویمبلدون ۲۰۱۴ کاملاً تغییر کرد و جادوی بکر- جوکوویچ با فتح پیاپی جام‌ها، چشم طرفداران دنیای تنیس را خیره کرد.
