کیهان نوشت: یک اصلاح‌طلب فراری تصریح کرد خاتمی برای پیگیری «آشتی ملی» باید عذرخواهی و اعلام کند ادعای تقلب دروغ بوده است اما او دارای چنین شجاعتی نیست؛ ضمن اینکه اعتراف به دروغ، خودکشی است.
«اکبر- گاف»[اکبر گنجی] که زمانی به اشاره اصلاح‌طلبان چون حجاریان و علوی‌تبار و سران حزب مشارکت از خجالت آقای هاشمی درآمد و او را عالیجناب سرخپوش توصیف کرد، در وبسایت رادیو فردا نوشت؛ حاکمیت، اصلاح‌طلبان را وزنه حساب نمی‌کند. به باور من شعار آشتی ملی خاتمی عملی نیست. رهبری نظام به خاتمی و اصلاح‌طلبان اعتنا ندارد و اعتماد نمی‌کند. او به صراحت گفت که چرا خاتمی در جلسات خصوصی می‌گوید در انتخابات 88 تقلبی صورت نگرفته اما حاضر نیست همین را علنی بگوید و به خاطر آن عذرخواهی کند؟
وی می‌افزاید: سیاستمدار باید شجاع باشد و در مواقعی - درست برخلاف جریان عمومی و به خاطر مصالح ملی - شجاعانه از خود هزینه کند. فرض کنیم همه اصلاح‌طلبان، سبزها و زندانیان - از جمله موسوی و کروبی و رهنورد - به این نتیجه برسند که برای آشتی ملی باید دست به چنین کاری (انکار تقلب و عذرخواهی) زد. آیا محمد خاتمی دارای این شجاعت است که چنین کند؟
اولا معلوم نیست خاتمی دارای چنین شجاعتی باشد.
ثانیا: از منظری دیگر، این اقدام نوعی «خودکشی سیاسی» به شمار می‌رود. ممکن است با اعلام عدم وقوع تقلب تاثیرگذار و عذرخواهی بابت آن، اصلاح‌طلبان، سبزها و خاتمی به کلی بی‌اعتبار شوند. به تعبیر دیگر، این اقدام «خودکشی» است. یعنی برای گشودن راه گفتوگو و آشتی ملی دست به اقدامی زده می‌شود که گفتوگو و آشتی ملی را منتفی می‌سازد. آیا رهبری و اصول‌گرایان حاضرند با عده‌ای دروغگو که با دروغ خود نظام را کاملا بی‌حیثیت کردند، گفتوگو کنند و آنها را وارد حکومت سازند؟
