اگر چه بیشتر وقت سیاستمداران دنیا صرف پرداختن به امور سیاسی و حکومتی و نظامی می‌شود اما برخی از آنها هم نیم‌نگاهی به دنیای فوتبال داشتند و برای پیگری اوضاع تیمهای محبوب‌شان وقت می‌گذاشتند.
به گزارش تسنیم، پس از انتشار خبری به نقل از یک سناتور ایتالیایی مبنی بر اینکه کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی طرفدار پروپاقرص منچستریونایتد است، حالا نشریه سان انگلیسی لیستی از دیگر دیکتاتورها، فرماندهان و سیاستمداران تاریخ منتشر کرده که به فوتبال علاقه داشتند و هر یک پیگیر نتایج و بازیهای تیمی خاص بوده‌اند.در زیر فهرست این افراد و تیمهای محبوب‌شان را مشاهده می‌کنید:
1- رابرت موگابه - چلسی و بارسلونا
دیکتاتور زیمباوه‌ای که از سال 1987 در این کشور آفریقایی فرمانروایی کرده و به خاطر اقداماتش به «قصاب هراره» معروف است، طرفدار پروپا قرص فوتبال است و پیگیر نتایج چلسی. این در حالی است که او به بارسلونا هم گرایش دارد.
موگابه 93 ساله یک بار درباره علاقه‌اش به فوتبال گفته بود: «من مسابقات فوتبال را دنبال و برخی از مسابقات را تماشا می‌کنم اما طرفدار چلسی و بارسلونا هستم و همیشه دوست دارم که آنها گل بزنند. زمانی که مسابقات فوتبال را تماشا می‌کنم، دیگر نمی‌خواهم هیچ کسی مزاحمم شود.
حتی همسرم هم می‌داند که وقتی من دارم فوتبال تماشا می‌کنم باید کجا بنشیند چون در همان حین که بازیکنان در زمین بازی گل می‌زنند من هم در خانه خودم گل و به چیزی که سر راهم باشد لگد می‌زنم!»
2- اوسامه بن‌لادن - آرسنال
قبل از فرماندهی یکی از خطرناک‌ترین گروهک‌های تروریسی دنیا، بن‌لادن طرفدار پروپاقرص آرسنال بود. فرمانده سعودی سابق گروه تروریسی طالبان، حتی زمانی که در خانه پدری‌اش در لندن زندگی میکرد برای تماشای بازیهای آرسنال به ورزشگاه هایبوری می‌رفت و برای فرزندانش لباس توپچی‌‌های را می‌خرید.
سابقه طرفداران بن‌لادن از آرسنال آنقدر طولانی است که هواداران آرسنال حتی درباره بن‌لادن یک شعار هم ساخته‌اند؛ شعاری با این مضمون:« اوسامه، ووا اوه، اوسامه ووا اوه، او در کابل پنهان شده، او عاشق آرسنال است.» مسئولان باشگاه آرسنال از این اقدام هواداران‌شان چندان به وجد نیامدند و از سر دادن این شعار ممانعت کردند.
3- معمر قذافی - لیورپول
بعد از فروپاشی حکومت دیکتاتور لیبی، در میان لوازم شخصی قذافی یک فنجان پیدا شد که لوگوی باشگاه لیورپول روی آن نقش بسته بود. پسر او، سعدی هم تلاش کرد که به یک فوتبالیست حرفه‌ای تبدیل شود و حتی زمانی که در کادر مدیریتی باشگاه یوونتوس مشغول به کار شد و در این تیم سرمایه‌گذاری سنگینی انجام داد. در یک مقطع نیز اعلام شد که معمر قذافی به فکر خرید بخشی از سهام باشگاه لیورپول افتاده است.
4- ژوزف استالین - دینامو مسکو
باشگاه دینامو مسکو توسط لاورنتی بریا، رئیس مخوف سازمان اطلاعات و امنیت روسیه (ک.گ.ب) تأسیس شد که البته آن زمان فشاری روی بازیکنان نبود. بنابراین تعجبی نداشت که رهبر دولت کمونیست شوروی، استالین جزو طرفداران این تیم باشد. استالین اما در یک مقطع از قدرت سیاسی خود برای اعمال نفوذ در ورزش استفاده کرد. او پس از باخت شوروی به یوگسلاوی در بازیهای المپیک سال 1952، دستور انحلال رقیب تیم محبوبش یعنی زسکا مسکو را صادر کرد چرا که تعدادی زیادی از بازیکنان تیم ملی شوروی در آن زمان برای زسکا توپ می‌زدند.
5- ژنرال فرانکو - رئال مادرید
فرانکو دیکتاتور فاشیست اسپانیا یکی از منفورترین چهره‌های تاریخ این کشور است که بیشتر وقتش را صرف حکومت بر اسپانیا کرد و طرفدار پروپاقرص فوتبال و به خصوص دو باشگاه شهر مادرید بود. او جزو معدود کسانی است که بعد از مدتی طرفداری از اتلتیکومادرید به این تیم پشت کرد تا طرفدار رقیب همشهری یعنی رئال شود. این دیکتاتور بعد از قهرمانی‌های متوالی رئال مادرید در جام باشگاه‌های اروپا، ترجیح داد که به جای حمایت از روخی بلانکو، طرفدار رئال مادرید شود.
6- رادوان کارادزیچ - اینتر
کارادزیچ یکی از خشن‌ترین و منفورترین افراد در تاریخ دنیا و به خصوص در منطقه بالکان است. او جزو مجرمان ردیف اول ماجرا نسل کشی مسلمانان و کروات‌ها بود که برای مدتی متواری شد. برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که کارادزیچ بعد از پیوستن دو هموطنش سینیشا میهایلوویچ و دژان استانکوویچ به اینتر، طرفدار نراتزوری شد.
7- آدولف هیتلر - شالکه
نیازی به معرفی دیکتاتور سابق نازیها و اقدامات ظالمانه او نیست اما شاید کمتر کسی بداند که او طرفدار شالکه بود. شایعه طرفداری هیتلر از آبی‌پوشان منطقه گلزن‌کرشن زمانی همه جا پخش شد که این تیم در دوران فرماندهی نازیها بر آلمان (1933 تا 1945) 6 بار قهرمان آلمان شد. هرچند سال 2008، گرد فوس، مدیر روابط عمومی باشگاه شالکه قویاً این شایعه را تکذیب کرد.
