تاحالا شده متوجه گذر زندگی زندگی از جلوی چشم‌هایتان بشوید؟ تاحالا شده که از گذر زمان خودآگاه شده باشید و روزهای زندگی خودتان را ببینید که یکی‌یکی در حال سپری شدن هستند. تاحالا شده به سن خود نگاه کرده باشید و برای لحظه‌ای از عددی که جلوی آن نوشته شده ترسیده باشید؟
این خیلی موضوع طبیعی است، انسان همانند همه موجودات دیگر یک تاریخ انقضا دارد. یک لحظه انگار که از زمان به‌دنیا آمدن آغاز به کار می کند و هر روز به آن اضافه می‌شود. عددی که شاید در دهه‌های اول زندگی خیلی مهم نباشد، ولی با بالارفتن سن تاثیراتش برای ما زیاد می‌شود.. حیوانات دیگر بدون هیچ اطلاعی از فانی بودن، زندگی خود را سپری می‌کنند و احتمالا در آرامش جان خود را از دست می‌دهند اما انسان نه!
انسان موجودی نیست که به این مسائل فکر نکند. پدیده‌ای به اسم خودآگاهی یا همان هوشیاری، انسان را به تنها موجودی تبدیل کرده که از خود، آگاهی دارد و حتی از این آگاه بودن خود نیز آگاه است! انسان می‌داند که یک موجود فانی است و به این موضوع اعتراض می‌کند.
اما انسان از یک ابزار قدرتمند برخوردار است: ابزار علم.
و به‌نظر می‌رسد که علم برای این مشکل انسان نیز پاسخی دارد …
